Zawiadomienie o śmierci poszukiwanego męża wysłane do Jadwigii Jaroszewicz przez Polski Czerwony Krzyż, Warszawa 5.11.1958.

Pismo dot. aktu zgonu męża wystosowane do Jadwigii Jaroszewicz przez Ambasadę RP w Moskwie Wydział Konsularny, Moskwa 24.02.1965.

Zawiadomienie dot. procedowania podania ws. zwolnienia i repatriacji męża Jadwigi Jaroszewicz przesłane przez Ambasadę RP w Moskwie Wydział Konsularny, Moskwa 7.05.1947.

Zawiadomienie dot. procedowania podania ws. męża Jadwigi Jaroszewicz przesłane przez Kancelarię Cywilną Prezydenta Rzeczpospolitej, Warszawa 17.02.1947.

Zawiadomienie dot. poszukiwania męża wysłane do Jadwigii Jaroszewicz przez Zarząd Główny Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Warszawa 8.05.1948.

Zaświadczenie na prawo ewakuacji do Polski wydane na nazwisko Jadwiga Jaroszewicz, zam. Brzozówka, rej. Nowogródek, przez Pełnomocnika Okręgowego Rzeczpospolitej Polskiej do spraw Ewakuacji, 15.06.1946.

Arkusz kontrolny przydziału na zajęcie mieszkania w Jeleniej Górze wypełniony przez Wiktora Waśniewskiego, Jelenia Góra 18.12.1946.

Zawiadomienie dot. przyznania pomocy finansowej z tytułu doznanych prześladowań nazistowskich wysłane przez Fundację "Polsko-Niemieckie Pojednanie" do Władysława Jesionki, Warszawa 22.05.2000.

Akt uznania obywatelstwa polskiego wydany na nazwisko Wiktor Waśniewski i jego żona, Wiktoria przez Starostwo Lidzkie, Lida 4.05.1922.

Wyciąg z dokumentów dot. pobytu Władysława Jesionki w niewoli niemieckiej sporządzony przez Biuro Informacji i Poszukiwań Polskiego Czerwoneg Krzyża, Warszawa 1976.

Informacja Biura Informacji i Poszukiwań Polskiego Czerwoneg Krzyża dot. materiałów przesłanych Władysławowi Jesionce, Warszawa 1976.

Pismo Komitetu Międzynarodowego Czerwonego Krzyża do Władysława Jesionki dot. zaświadczenia o pobycie w niewoli niemeickiej, Genewa 10.08.1976.

Odpis wyciągu z dokumentów dot. pobytu Władysława Jesionki w niewoli niemieckiej sporządzonego przez Biuro Informacji i Poszukiwań Polskiego Czerwoneg Krzyża wystawiony przez Państwowe Biuro Notarialne w Świdnicy, Świdnica 23.02.1977.

Postanowienie weryfikacyjne nr 744/90 wydane na nazwisko Władysław Jesionka przez Stowarzyszenie Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę Niemiecką, Wałbrzych 28.03.1990.

Odpis świadectwa czeladniczego wystawionego na nazwisko Władysław Jesionka przez Izbę Rzemieślniczą we Wrocławiu, 25.05.1971.

Oświadczenie wnioskodawcy w sprawie braku dokumentów zatrudnienia złożone przez Władysława Jesionkę, Świdnica 1955 ?. Tylko pierwsza strona; brak skanów pozostałych stron.

Wyciąg z metryki urodzenia dot. Władysława Jesionki wystawiony przez Urząd Parafilny w Uściu Solnym, 3.04.1950.

Powiadomienie o decyzji o nadaniu Władysławowi Jesionce odznaki Przodownika Pracy wysłane przez Ministerstwo Gospodarki Komunalnej Centralny Zarząd Miejskich Przedsiębiorstw Remontowo-Budowlanych, Warszawa 17.04.1952.

Karta przynależności do gromady Niedary gminy Uście Solne wydana na nazwisko Władysław Jesionka przez Zarząd Gminy w Uściu Solnym, Uście Solne kwiecień 1950.

Relacja Arkadiusza Chlebcewicza (ur. 1919, Terebeżów, Polesie) dot. sowieckich łagrów. A. Chlebcewicz, absolwent szkoły podoficerskiej, żołnierz 6. pułku lotniczego 162 eskadry myśliwskiej we Lwowie, dostał się w październiku 1939 r. do sowieckiej niewoli i po brutalnym śledztwie trafił do więzienia w Charkowie, skąd zimą 1940 r. wysłany został do obozu pracy w Workucie. Autor szczegółowo opisuje straszne warunki życia i pracy w sowieckich łagrach (Workuta, Uchta), w których spędził trzy lata, pracując przy budowie linii kolejowych i wydobyciu węgla oraz swoją późniejszą (3-letnią) pracę przymusową w portach rzecznych w Syktywkarze, Czernigowie. Wolność odzyskał w 1946 r.   Zakres chronologiczy: 1939-1946 Miejsca wydarzeń: Lwów, Charków, Workuta, Uchta, Syktywkar, Czernigów

Książeczka wojskowa wydana na nazwisko Jarosław Korol przez Nowostriłkowskij Rajwojenkom, 1940 w j. rosyjskim.

Nakaz świadczenia opłaty za nieruchomość wydany na nazwisko Jarosław Korol przez Starostwo Powiatowe Bóbreckie, Bóbrka 1.09.1939.

Pocztówka przedstawiająca tymc zasową dzwonnicę w Zawierciu wydana na pamiątkę konsekracji dzwonów dnia 25.05.1931 r.

Upomnienie dot. niewywiązania się z dostaw obowiązkowych zwierząt rzeźnych przez Antoniego Siudaka wystawione przez Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Ciechanowicach, Ciechanowice 15.10.1959.

Świadectwo szczepienia przeciw durowi brzusznemu wystawione na nazwisko Maria Siudak przez Powiatową Kolumnę Sanitaraną w Kamiennej Górze, 1951 r.

Zaświadczenie wystawione przez Związek Bojowników o Wolność i Demokrację Zarząd Wojewódzki w Wałbrzychu potwierdzajace uprawnienia kombatanckie Wiktora Dudycza, Wałbrzych 18.01.1983.

Oświadczenie dwóch byłych nauczycielek Dzisiecioletniej Szkoły Średniej w Kozielnikach, woj. lwowskie dot. przebiegu edukacji ich dawnej uczennicy Franciszki Dudycz (z d. Chęć) poświadczone przez Państwowe Biuro Notarialne w Świdnicy, Świdnica 13.02.1963.

Wypis z ksiąg metrykalnych dot. rodziny Wojciecha Dobrzańskiego do celów reklamacji z wojska sporządzony w urzędzie parafialnym obrządku łacińskiego w Zubrzy dziś dzielnica Lwowa, Zubrza 1.02.1924.

Kartka pocztowa przedstwiająca Kościół św. Andrzeja Apostoła i św. Bernardyna ze Sieny we Lwowie na kolumnie firgura klęczącego św. Jana z Dukli usunięta po wojnie przez Sowietów, I poł XX w.

Świadectwo ukończenia klasy drugiej Publicznej Szkoły Powszechnej stopnia trzeciego żeńskiej im. św. Zofii we Lwowie wydane na nazwisko Zofia Chęć, Lwów 21.06.1938.

Legitymacja nr 11 wystawiona przez Starostwo Powiatowe w Olecku na nazwisko sołtysa gromady Szeszki Antoniego Barszczewskiego, Olecko 5.09.1949.

Świadectwo szkolne za pierwsze półrocze nauki w Publicznej Szkole Powszechnej stopnia trzeciego żeńskiej im. św. Zofii we Lwowie wydane na nazwisko Zofia Chęć, Lwów 22.12.1937.

Świadectwo wydane przez Urząd Stanu Cywilnego w Suwałkach niem. Der Standesbeamte in Sudauen na podstawie ksiąg parafialnych potwierdzające zawarcie w 1889 r. ślubu przez Franciszka Barszczewskiego i Mariannę Barszczewską, Suwałki 25.03.1942 dokument w j. niemieckim.

Świadectwo ukończenia pierwszego roku nauki w Rolniczej Szkole Zawodowej dla Dziewcząt w Sichow Siechowie pod Lwowem; dziś dzielnica miasta wystawione na nazwisko Franciszki Chęć, Sichow 4.07.1944.dokument w j. niemieckim i rosyjskim.

Zaświadczenie o ukonczeniu kursu nauki początkowej wydane przez Społeczną Komisję Egzaminacyjną Kurs (Zespoł) Nauki Początkowej w Szeszkach pow. Olecko na nazwisko Feliksa Barszczewska, Szeszki 26.02.1951 opatrzone okrągła pieczęcią Powiatowej Rady Narodowej w Olecku.

Karta zaopatrzeniowa serii "Zg" ważna na lipiec 1948 r. wydana na nazwisko Tadeusz Wojciuk przez Referat Aprowizacji na miasto Jelenia Góra.

Obligacja wojenna o wartości nominalnej 100 rubli wyemitowana przez Bank Państwowy ZSRR w ramach Czwartej Publicznej Pożyczki Wojennej, ZSRR 1945.

Kartka pocztowa wysłana przez Zuzannę Chęć ze Lwowa do brata Bronisława do Polski z informacjami o rodzinie, Lwów 30.04.1945 widoczna pieczęć "sprawdzono przez cenzurę wojskową" oraz jej odpowienik w j. rosyjskim.

Legitymacja byłego niemieckiego jeńca wojennego Aleksandra Kossakowskiego, umożliwiajaca mu powrót do domu wystwiona przez Komendanta 8-ej Armii opatrzona okrągłą pieczęcią Komendanta 8-ej Armii, w j. polskim i niemieckim.

Akt urodzenia Jadwigii Teresy Barszczewskiej wydany przez Urząd stanu cywilnego III Rzeszy, Puńsk 31.03.1942 dokument w j. niemieckim.

Pamiątkowa fotografia ze służby w wojsku w 1939 r. wykonana w zakładzie fotograficznym I. Rozenbauma w Suwałkach.

Cegiełka o nominale 50 zł na odbudowę Warszawy zakupiona przez Antoniego Barszczewskiego, 1946.

Obligacja o wartości nominalnej 500 zł wydana w ramach Premiowej Pożyczki Odbudowy Kraju 1946 r. przez Minietsrstwio Skarbu RP, Warszawa 15.04.1946.

Zaproszenie na występ zespołu NO-TO-CO w ramach 1-Majowego Spotkania Młodych Przodowników Pracy organizowanego dnia 28.04.1971 we Wrocławiu przez Związek Młodzieży Socjalistycznej we Wrocławiu.

Zezwolenie na zmianę miejsca pobytu w czasie obowiązywania stanu wojennego wydana na nazwisko Antonii Barszczewski przez Urząd Miejski w Świdnicy, Świdnica 28.01.1982.

Decyzja o przyznaniu rozkazem marsz. Michała Żymierskiego st. strzelcowi Konstantemu Bejnarowiczowi prawa do otrzymania na własność 10 ha ziemi wraz z zabudowaniami gosp. w powiecie Lwówek, wystawiona przez dowódcę I Armii Wojska Polskiego.

Zaproszenie na 1-Majowe Spotkanie Młodych Przodowników Pracy organizowane dnia 28.04.1971 we Wrocławiu przez Związek Młodzieży Socjalistycznej we Wrocławiu.

Świadectwo ukończenia szkoły podoficerskiej w 51 Pułku Piechoty Kresowej wydane na nazwisko Michał Rajca, 15.10.1927.

Odpis świadctwa urodzenia Jerzego Romualnda Niedziewicza wydany przez Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR NKWD, 3.04.1941 w j. ukraińskim i rosyjskim.

Legitymacja członkowska Związku Zawodowego Pracowników Rzemiosła wydana na nazwisko Kazimiery Niedziewicz zatrudnionej w charakterze sprzątaczki we Lwowskim Konserwatorium, Lwów 10.06.1940 w języku rosyjskim i ukraińskim.

List pochwalny wystosowany przez Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli Centralny Zarząd Budownictwa Miejskiego "Zachód" do Teodora Niedziewicza z wyrazami uznania z okazji zajęcia I. miejsca we współzawodnictwie przy budowie Politechniki Wrocławskiej w kategorii najlepszy kamieniarz, 1953-1954. We wcześniejszych dokumentach mowa o kamieniarzu Teofilu Niedziewiczu - być może zmienił imię na Teodor.

Potwierdzenie zameldowania  Bogdana Niedziewicza we Wrocławiu przy ul. Świerczewskiego 38 wystawione przez III Miejski Urząd Obwodowy Zarządu Miejskiego miasta Wrocławia, Wrocław dn. 4.11.1948.

  Poświadczenie obywatelstwa polskiego wydane na nazwisko Teofil Niedziewicz z rodziną przez Satrostę Powiatowego w Wejherowie, Wejherowo 13.08.1948. Opatrzone pieczęcią Satrosty Morskiego w Wejherowie i jego podpisem; odręczna adnotacja dot. zmiany daty urodzenia syna Jerzego uwierzytelniona pieczęcią i podpisem Kierownika Referatu Administracyjno-Prawnego Starostwa Powiatowego w Wejherowie.

List pochwalny wystosowany przez Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli Centralny Zarząd Budownictwa Miejskiego "Zachód" do Teodora Niedziewicza  z wyrazami uznania z okazji zajęcia I. miejsca we współzawodnictwie przy budowie Politechniki Wrocławskiej w kategorii najlepsza brygada kamieniarska, 1953-1954. We wcześniejszych dokumentach mowa o kamieniarzu Teofilu Niedziewiczu - być może zmienił imię na Teodor.

Praca pt. "Historie rodzinne" autorstwa Bogdana Niedziewicza (ur. 1945 w Pucku) dotyczy wojennych losów jego rodziców: Kazimiery (z d. Jurczyszyn) i Teofila Niedziewiczów. Autor opisuje udział Teofila, pracownika Sądu Grodzkiego w Dleatynie, w wojnie obronnej 1939 r. (internowanie na Węgrzech w obozie Nagykanizsa; dobre, pół-wolnościowe warunki życia w obozie, praca kurierska przy załatwianiu dokumentów dla żołnierzy polskich udających sie do armii we Francji, zwolnienie w 1942 r. i dwutygodniowa podróż na pieszo do Lwowa) oraz zaangażowanie Kazimiery w pomoc dla żołnierzy z rozbitych oddziałów Wojska Polskiego, które ściągnęło na nią represje po wkroczeniu Sowietów do Lwowa. Ponado praca zawiera opis represji obu okupantów wobec Polaków we Lwowie (aresztowania, łapanki), sposobów na ich uniknięcie (zatrudnienie w instytucie prof. Weigla „Instytut für Fleckfieber und Virusforschung", produkujacym szczepionki przeciw durowi) oraz trudów życia codziennego (problemy z aprowizacją, wyprawy po żywność na wieś, handel). Ostatnia cześć pracy dot. okresu powojenngo: 28-dniowa podróż zgrożonej arsztowaniem rodziny ze Lwowa do Pucka, gdzie Niedziewiczowie objęli poniemieckie gospodarstwo rolne, po czym w 1948 r. przeprowadzili się - za namową znajomych lwowiaków - do Wrocławia, gdzie Teofil podjął pracę przy odbudowie miasta (kamieniarz).   zakres chronologiczny: 1908-1948 miejsca wydarzeń: Lwów, Delatyn, Nagykanizsa (Węgry), Puck, Wrocław

Praca pt. Moje korzenie. Mój ród została napisana w 2002 r. przez uczennicę I Liceum Ogólnokształcącego w Środzie Śląskiej, Wiktorię Sudoł, na podstawie wspomnień jej dziadków ze strony matki i dotyczy historii dwóch rodzin: Kosieckich i Skrętkowiczów. Autorka opisuje syberyjską gehennę Marii Kosieckiej i jej pięciorga dzieci: wysiedlenie z Nowych Trok, podróż bydlęcym wagonem, trudne warunki życia codziennego w sowchozie w okolicach Bijska w Kraju Ałtajskim (chłód, brak żywności i podstawowego wypsażenia gosp. domowego, budowa ziemianki), powrót z zesłania, spotkanie z mężem w Gdyni (właściciel folwarku w Nowych Trokach, aresztowany w lutym 1944 r., zesłany do obozu, skąd trafił do armii gen. Andersa, z którą przeszedł cały szlak bojowy) i osiedlenie się w 1946 r. we Wrocławiu. Druga częśc pracy dotyczy losów rodziny Skrętkowiczów, którzy, uniknąwszy śmierci z rąk banderowców na Podolu, zostali wysiedleni na Ziemie Zachodnie i trafili do Wrocławia, skąd, po 6 tygodniach koczowania na stacji Brochów, zostali skierowani przez PUR do wsi Nippern (dziś. Mrozów), gdzie osiedli. Por.: książka Ireny Zabratyńskiej (z d. Kosieckiej), „Syberia w oczach dziecka-zesłańca” oraz opracowane przez nią zapiski z notatników ojca, Bronisława Kosieckiego, pod tytułem „Zapiski żołnierza tułacza”.   miejsca wydarzeń: Nowe Troki (wileńszczyzna), Podole, Bijsk (Kraj Ałtajski, Syberia), Wrocław zakres chronologiczny: 1898-1984

Wezwanie nr 193 wystawione przez Zarząd Gminy w Gniechowicach na nazwisko Daniel Słomka dot. odrobienia szarwarku melioracyjnego na rok 1947 z odręczną adnotacją Technika Powiatowego z Rejonowego Kierownictwa Robót Wodno-Melioracyjnych we Wrocławiu stwierdzającą wywiązanie się ze świadczenia w dniu 22.11.1947. Opatrzone pieczęciami Zarządu Gminy w Gniechowicach i odręcznym podpisem wójta oraz pieczęcią i odręcznym podpisem Technika Powiatowego z Rejonowego Kierownictwa Robót Wodno-Melioracyjnych we Wrocławiu.