doc. Jan Kowalczyk, w latach 1972-1979 dziekan Wydziału Projektowania Plastycznego (do 1973 r. był to Wydział Architektury Wnętrz) Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (dziś: Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu

doc. Jan Kowalczyk, w latach 1972-1979 dziekan Wydziału Projektowania Plastycznego (do 1973 r. był to Wydział Architektury Wnętrz) Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (dziś: Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu

doc. Jan Kowalczyk, w latach 1972-1979 dziekan Wydziału Projektowania Plastycznego (do 1973 r. był to Wydział Architektury Wnętrz) Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (dziś: Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu

doc. Jan Kowalczyk, w latach 1972-1979 dziekan Wydziału Projektowania Plastycznego (do 1973 r. był to Wydział Architektury Wnętrz) Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (dziś: Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu

doc. Jan Kowalczyk, w latach 1972-1979 dziekan Wydziału Projektowania Plastycznego (do 1973 r. był to Wydział Architektury Wnętrz) Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (dziś: Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu

uroczystość nadania tutułu doktora honoris causa prof. Edwardowi Marczewskiemu (pierwszy z lewej), matematykowi, rektorowi Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1954-1957, w Auli Leopoldyńskiej w Gmachu Głównym przy pl. Uniwersyteckim 1

uroczystość nadania tutułu doktora honoris causa prof. Edwardowi Marczewskiemu, matematykowi, rektorowi Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1954-1957, w Auli Leopoldyńskiej w Gmachu Głównym przy pl. Uniwersyteckim 1

uroczystość nadania tutułu doktora honoris causa prof. Edwardowi Marczewskiemu (na pierwszym planie z lewej), matematykowi, rektorowi Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1954-1957, w Auli Leopoldyńskiej w Gmachu Głównym przy pl. Uniwersyteckim 1

uroczystość nadania tutułu doktora honoris causa prof. Edwardowi Marczewskiemu (na pierwszym planie w todze), matematykowi, rektorowi Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1954-1957, w Auli Leopoldyńskiej w Gmachu Głównym przy pl. Uniwersyteckim 1

uroczystość nadania tutułu doktora honoris causa prof. Edwardowi Marczewskiemu (na pierwszym planie z lewej), matematykowi, rektorowi Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1954-1957, w Auli Leopoldyńskiej w Gmachu Głównym przy pl. Uniwersyteckim 1; dyplom prof. Marczewskiemu wręcza prof. Kazimierz Urbanik, dyrektor Instytutu Matematycznego UWr., rektor tej uczelni w latach 1975-1981

doc. dr hab. Roman Smolik (1926-2007; od 1980 r. profesor zwyczajny) - w latach 1970-1978 prorektor ds. klinicznych Akademii Medycznej we Wrocławiu

doc. dr hab. Roman Smolik (1926-2007; od 1980 r. profesor zwyczajny) - w latach 1970-1978 prorektor ds. klinicznych Akademii Medycznej we Wrocławiu

doc. dr hab. Roman Smolik (1926-2007; od 1980 r. profesor zwyczajny) - w latach 1970-1978 prorektor ds. klinicznych Akademii Medycznej we Wrocławiu

prof. dr hab. Jerzy Preś - w czasie, kiedy wykonano zdjęcie, docent doktor, prorektor Akademii Rolniczej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Przyrodniczy)

prof. dr hab. Jerzy Preś - w czasie, kiedy wykonano zdjęcie, docent doktor, prorektor Akademii Rolniczej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Przyrodniczy)

prof. dr hab. Jerzy Preś - w czasie, kiedy wykonano zdjęcie, docent doktor, prorektor Akademii Rolniczej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Przyrodniczy)

prof. dr hab. Teodor Kramer (1926-2014), w czasie, gdy wykonano zdjęcie dyrektor Instytutu Handlu i Usług Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny)

prof. dr hab. Teodor Kramer (1926-2014), w czasie, gdy wykonano zdjęcie dyrektor Instytutu Handlu i Usług Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny)

prof. dr hab. Teodor Kramer (1926-2014), w czasie, gdy wykonano zdjęcie dyrektor Instytutu Handlu i Usług Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny)

prof. dr hab. Teodor Kramer (1926-2014), w czasie, gdy wykonano zdjęcie dyrektor Instytutu Handlu i Usług Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny)

doc. (później profesor) dr inż. Leszek Krzyżanowski (1926-2005), w latach 1968-1971 kierownik Instytutu Organizacji i Ekonomiki na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Politechniki Wrocławskiej, w latach 1971-1981 prorektor ds. dydaktycznych tejże uczelni

doc. (później profesor) dr inż. Leszek Krzyżanowski (1926-2005), w latach 1968-1971 kierownik Instytutu Organizacji i Ekonomiki na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Politechniki Wrocławskiej, w latach 1971-1981 prorektor ds. dydaktycznych tejże uczelni

doc. (później profesor) dr inż. Leszek Krzyżanowski (1926-2005), w latach 1968-1971 kierownik Instytutu Organizacji i Ekonomiki na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Politechniki Wrocławskiej, w latach 1971-1981 prorektor ds. dydaktycznych tejże uczelni

doc. (później profesor) dr inż. Leszek Krzyżanowski (1926-2005), w latach 1968-1971 kierownik Instytutu Organizacji i Ekonomiki na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Politechniki Wrocławskiej, w latach 1971-1981 prorektor ds. dydaktycznych tejże uczelni

inauguracja działalności Telefonu Porad Językowych w bibliotece Zakładu Języka Polskiego Instytutu Filologii Polskiej przy pl. bp. Nankiera 15; od lewej: Franciszek Nieckula, Bogdan Siciński i Jan Miodek

inauguracja działalności Telefonu Porad Językowych w bibliotece Zakładu Języka Polskiego Instytutu Filologii Polskiej przy pl. bp. Nankiera 15; od lewej: Franciszek Nieckula, Bogdan Siciński, Jan Miodek i niezidentyfikowana osoba

inauguracja działalności Telefonu Porad Językowych w bibliotece Zakładu Języka Polskiego Instytutu Filologii Polskiej przy pl. bp. Nankiera 15; od lewej: Franciszek Nieckula, Bogdan Siciński, Jan Miodek i niezidentyfikowana osoba

inauguracja działalności Telefonu Porad Językowych w bibliotece Zakładu Języka Polskiego Instytutu Filologii Polskiej przy pl. bp. Nankiera 15; od lewej: Franciszek Nieckula, Bogdan Siciński i Jan Miodek

prof. Tadeusz Porębski (1931-2001), w latach 1969-1980 rektor Politechniki Wrocławskiej, w latach 1981-1983 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu, w latach 1981-1988 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980-1989 poseł na Sejm PRL; zdjęcie wykonane w związku z VII Zjazdem PZPR (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym T. Porębski uczestniczył w roli delegata

prof. Tadeusz Porębski (1931-2001), w latach 1969-1980 rektor Politechniki Wrocławskiej, w latach 1981-1983 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu, w latach 1981-1988 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980-1989 poseł na Sejm PRL; zdjęcie wykonane w związku z VII Zjazdem PZPR (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym T. Porębski uczestniczył w roli delegata

prof. Tadeusz Porębski (1931-2001), w latach 1969-1980 rektor Politechniki Wrocławskiej, w latach 1981-1983 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu, w latach 1981-1988 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980-1989 poseł na Sejm PRL; zdjęcie wykonane w związku z VII Zjazdem PZPR (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym T. Porębski uczestniczył w roli delegata

prof. Tadeusz Porębski (1931-2001), w latach 1969-1980 rektor Politechniki Wrocławskiej, w latach 1981-1983 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu, w latach 1981-1988 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980-1989 poseł na Sejm PRL; zdjęcie wykonane w związku z VII Zjazdem PZPR (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym T. Porębski uczestniczył w roli delegata

prof. Józefa Kramer (ur. w 1930 r.), ekonomistka, pracownik Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu (dziś: Uniwersytet Ekonomiczny), delegatka na VII Zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.)

prof. Józefa Kramer (ur. w 1930 r.), ekonomistka, pracownik Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu (dziś: Uniwersytet Ekonomiczny), delegatka na VII Zjazd Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.)

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Tadeusz Wróbel (1886-1974), architekt i urbanista, wrocławski pionier, współorganizator Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej i jego pierwszy dziekan

prof. Tadeusz Wróbel (1886-1974), architekt i urbanista, wrocławski pionier, współorganizator Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej i jego pierwszy dziekan

prof. Tadeusz Wróbel (1886-1974), architekt i urbanista, wrocławski pionier, współorganizator Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej i jego pierwszy dziekan

prof. Tadeusz Wróbel (1886-1974), architekt i urbanista, wrocławski pionier, współorganizator Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej i jego pierwszy dziekan

prof. Tadeusz Wróbel (1886-1974), architekt i urbanista, wrocławski pionier, współorganizator Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej i jego pierwszy dziekan

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie trzeci od lewej prof. Tadeusz Porębski (rektor Politechniki Wrocławskiej), dalej na prawo od niego: Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Henryk Jabłoński (minister oświaty i szkolnictwa wyższego)

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie od lewej: prof. Tadeusz Porębski (rektor Politechniki Wrocławskiej, częściowo poza kadrem), Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Henryk Jabłoński (minister oświaty i szkolnictwa wyższego), dalej dwie niezidentyfikowane osoby

prof. Czesław Hernas (1928-2003), w latach 1971-1985 dyrektor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego; zdjęcie wykonane przed Gmachem Głównym UWr. na pl. Uniwersyteckim

prof. Czesław Hernas (1928-2003), w latach 1971-1985 dyrektor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego; zdjęcie wykonane przed Gmachem Głównym UWr. na pl. Uniwersyteckim

prof. Czesław Hernas (1928-2003), w latach 1971-1985 dyrektor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego; zdjęcie wykonane przed Gmachem Głównym UWr. na pl. Uniwersyteckim

prof. Czesław Hernas (1928-2003), w latach 1971-1985 dyrektor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego; zdjęcie wykonane przed Gmachem Głównym UWr. na pl. Uniwersyteckim

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

pierwszy od prawej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, w środku dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, współtwórca spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, współtwórca spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, współtwórca spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, współtwórca spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z prawej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z lewej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; przemawia rektor Politechniki Wrocławskiej prof. Tadeusz Porębski

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; przemawia minister oświaty i szkolnictwa wyższego Henryk Jabłoński

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie drugi od lewej Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), dalej na prawo od niego: prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Henryk Jabłoński (minister oświaty i szkolnictwa wyższego)

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; przemawia minister oświaty i szkolnictwa wyższego prof. Henryk Jabłoński

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; przemawia rektor Politechniki Wrocławskiej prof. Tadeusz Porębski

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; przemawia rektor Politechniki Wrocławskiej prof. Tadeusz Porębski

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie trzeci od lewej prof. Tadeusz Porębski (rektor Politechniki Wrocławskiej), dalej na prawo od niego: Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), przemawia Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego)

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie drugi od lewej Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), dalej na prawo od niego: prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Henryk Jabłoński (minister oświaty i szkolnictwa wyższego) oraz dwie niezidentyfikowane osoby

Doktor Jan Wrabec ze studentami podczas wyjazdu terenowego studentów historii sztuki na zabytkowym cmentarzu w niezidentyfikowanej miejscowości

Jan Wrabec otrzymuje stopień doktora nauk humanistycznych z rąk rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, Mariana Orzechowskiego; uroczystość odbyła się w Auli Leopoldyńskiej UWr, na zdjęciu oprócz ww. trzech niezidentyfikowanych profesorów; wszyscy ujęci na zdjęciu ubrani w tradycyjne togi i birety

Relacja prof. Jana Miodka, polonisty, dyrektora Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i pracy naukowej, świadek opowiada o swoim domu rodzinnym, studiach i kulturze studenckiej we Wrocławiu, miejscach spotkań i aktywnościach, np. chórze akademickim; następnie mówi o swoim zaangażowaniu w mediach - felietony z cyklu "Rzecz o języku" i programie TV "Ojczyzna - Polszczyzna" - później o swjej tożsamości regionalnej i gwarze śląskiej, o funkcjonowaniu ludzi nauki w systemie komunistycznym, o wydarzeniach w marcu 1968 i o opozycji antykomunistycznej w Uniwersytecie w latach 80., wspomina też reakcje społeczne na orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 roku.   Zakres chronologiczny: 1946-2015   Miejsca wydarzeń: Tarnowskie Góry (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gliwice (woj. śląskie), Katowice (woj. śląskie), Opole (woj. opolskie), Świdnica (woj. dolnośląskie), Münster (Niemcy), Bratysława (Słowacja), Warszawa (woj. mazowieckie)

Relacja prof. Marka Czaplińskiego, byłego dziekana Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego dzieciństwa w powojennym Wrocławiu oraz środowiska wrocławskich historyków II połowy XX w.; świadek opisuje codzienność wrocławskiego Oporowa - w latach 40. XX w. oddzielnej wsi - na którym się wychował, szkoły do jakich chodził, zabawy, w jakich uczestniczył; następnie wspomina swoje studia i pracę naukową, jednak główny nacisk kładzie na prezentację poszczególnych postaci historyków, stosunków panujących na wydziale, kwestii funkcjonowania w rzeczywistości komunistycznej i kwestii cenzury; wspomina też swoje wyjazdy i kontakty zagraniczne, zdawkowo opowiada o protestach studenckich w 1968 r. i wyborach w 1989 r., nie unika też tematu przelotnej współpracy z aparatem bezpieczeństwa PRL.   Zakres chronologiczny: 1946-1990   Miejsca wydarzeń: Kraków (woj. małopolskie), Oporów (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie, wieś nieistniejąca), Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Merseburg (Saksonia-Anhalt, Niemcy), Borowa (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Sobótka (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Ziębice ( pow. ząbkowicki, woj. dolnoślaskie), Bonn (Niemcy), Berlin (Niemcy), Kolonia (Niemcy), Frankfurt (Niemcy), Poczdam (Niemcy), Legnica (woj. dolnośląskie), Dzierżoniów (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie)

Tadeusz Bronowski w liście przedstawia pokrótce swoją biografię. Najpierw przedstawia losy swojej rodziny przed II wojną światową, oraz podczas okupacji radzieckiej. Następnie wspomina o wyjeździe ze Lwowa do Wrocławia. Skupia się na opisie pomocy porządkowania Hali Stulecia oraz postawienie Iglicy. Wymienia profesorów, którzy przyjechali ze Lwowa do Wrocławia. Na końcu w kilku zdaniach opisuje swoje dalsze dzieje: rozpoczęcie pracy i uzyskanie mieszkania. Wspomina, że przeszedł na emeryturę w 1996 r. Zakres chronologiczny: 1930-1996 Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Wrocław

Autor rozpoczyna swoją opowieść od przytoczenia wspomnień dziadków. Przedstawia pokrótce historię swojej rodzinnej wsi Huciska Nienadowskiego od początku XX w. do zakończenia II wojny światowej. Opisuje swoje dzieciństwo i młodość (edukację i pracę w PGR). Następnie wspomina swój pobyt w Nienadowej gdzie kontynuował edukację w szkole rolniczej, a później w Przemyślu w Zespole Szkół Budowlanych. Opisuje swój pobyt we Wrocławiu (praca, rozwijanie pasji muzycznych). Przedstawia realia służby w wojsku. Później wspomina swoje dalsze losy (praca w Lubaniu Śląskim i we Wrocławiu, ślub, studia, wyjazd do Budapesztu, wieloletnia praca we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Ogólnego). Dzięki wspomnieniom autora, możemy poznać wiele cennych informacji na temat budownictwa w PRL. Autor dokładnie opisuje swoją działalność w Polskim Towarzystwie Miłośników Astronomii i Wrocławskim Towarzystwie Obserwatorów Nieba. W ostatnim rozdziale wspomina o zasłużonych ludziach dla Wrocławia, pochodzących z Huciska Nienadowskiego. Jako dodatek załącza krótką biografię Kazimierza Iwanowskiego. Zakres chronologiczny: 1913-1993 Miejsca wydarzeń: Hucisko Niewiadomskie (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Nienadowa (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Przemyśl (woj. podkarpackie), Wrocław, Strachowice (woj. dolnośląskie), Lubań Śląski (woj. dolnośląskie), Wąsocz Grajewski (woj. podlaskie), Budapeszt (Węgry), Grodziec (pow. złotoryjski, woj. dolnośląskie), Szklarska Poręba (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie)

Autobiografia Zbigniewa Pohla. Autor na początku przedstawia po krótce losy swojej rodziny, aż do II wojny światowej i napaści ZSRR na Polskę. Następnie wspomina o wywiezieniu i pobycie na Syberii oraz aresztowaniu swojego ojca i zesłania go do łagru. W dalszej części opowiada o swojej edukacji oraz o pracy dydaktycznej na Politechnice Wrocławskiej. Przedstawia także swój stosunek do obecnej władzy, opisuje swoją działalność w opozycji oraz represje jakie go z tego powodu spotkały. Zakres chronologiczny: 1897-1990 Miejsce wydarzeń: Nowogródek (Białoruś), Wrocław, Gniezno

Jan Góralski w swoich wspomnieniach opisuje pierwszy rok w powojennym Wrocławiu, począwszy od 6 maja 1945, a skończywszy na 9 maja 1946 roku. Odnosi się do wcześniejszych wydarzeń związanych z oblężeniem Wrocławia. Skupia się przede wszystkim na opisie tworzenia się: władz miasta, administracji (sądownictwo, opieka medyczna), instytucji: naukowych, kulturalnych, religijnych, społecznych oraz politycznych; komunikacji (poczta, komunikacja miejska, kolej), a także przemysłu. Dokładnie opisuje zniszczenia wojenne oraz zmagania i trudności związane z ich usuwaniem. Wspomina o życiu codziennym mieszkańców. Praca ma układ tematyczny. Autor wielokrotnie przytacza wspomnienia innych pionierów i dawnych mieszkańców Wrocławia. Opatrzył ją przypisami, w których powołuje się na liczne opracowania (publikacje naukowe i popularnonaukowe, gazety). Na końcu pracy znajduje się Kalendarium ważniejszych wydarzeń roku, oraz bibliografia. Zakres chronologiczny: 6 maj 1945 - 9 maj 1946 Miejsca wydarzeń: Wrocław

Druga część wspomnień Zenona Wysłoucha. Tym razem opowiada o swoich przygodach z ludźmi: do czasu Solidarności, następnie w jej czasie i dalej już, w wolnej Polsce. Wspomina w jaki sposób zdobywał wiedzę i ją poszerzał. Jeden z rozdziałów poświęca patentom, których dokonał, ich procedurom i problemom jakie były z nimi związane. Sporo czasu poświęca podróżom służbowym w egzotyczne zakątki świata. Na koniec pokazuje listę publikacji swojego autorstwa.

Życiorys Zenona Wysłoucha, zatytułowany "Moja przygoda z techniką", w którym opisuje swoje studia, oraz pracę jako inżynier-konstruktor maszyn budowlanych i drogowych. Opisuje szczegółowo projekty realizowane przez zakłady pracy, w których pracował, między innymi w Pafawagu i Fadromie. Zagłębia się w szczegóły inwestycji, przy których pracował. Z relacji możemy dowiedzieć się jak wyglądały metody działania, konstrukcji jego projektów. Dowiadujemy się także sporo o zyciu codziennym w PRL, stosunkach na linii państwo-obywatele. Zakres chronologiczny 1948-1994

Obrona pracy doktorskiej. Na zdjęciu: mgr. inż. Jan Kmita, pierwszy z prawej specjalista od budowy mostów, późniejszy rektor Politechniki Wrocławskiej, ur. 1922, zm. 2015 podczas obrony swojej pracy doktorskiej, Wrocław 6.10.1960.

Kazimierz Jerie, opozycjonista i kasjer Solidarności, opisuje przyjazd po wojnie na „Ziemie Odzyskane”, adaptacje do nowej powojennej rzeczywistości, zainteresowanie elektryką, podjęcie studiów wyższych na kierunku fizyka, strajk studencki w 1968 roku, wprowadzenie stanu wojennego i atmosferę, która wówczas panowała we Wrocławiu. Najwięcej miejsca w swojej wypowiedzi świadek poświęcił swojej działalności antykomunistycznej, polegającej na rozliczaniu 80 milionów dolnośląskiej „Solidarności”.Zakres chronologiczny: 1943-2018Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Wrocław (woj. dolnośląskie), Zabrze (woj. śląskie), Czernica (pow. jaworski, woj. dolnośląskie)

Relacja emerytowanego prof. Uniwersytetu Przyrodniczego, Zygmunta Mikołajczaka. Świadek rozpoczyna od przedwojennej historii swojej rodziny (sytuacji ekonomicznej, losów poszczególnych członków rodziny). Datą przełomową w relacji jest rok 1939 (przerwana nauka w szkole podstawowej, przymusowa praca w gospodarstwie u Niemca). Następnie skupia się na swojej powojennej historii (wznowienie edukacji w liceum, uzyskanie tytułu inżyniera na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Poznańskiego, przeniesienie się na studia magisterskie do Wrocławia (życie codzienne w mieście) oraz dalsze etapy rozwoju naukowego, praktyki w różnych miejscach w Polsce jak i w Europie, relacje z wrocławskimi studentami oraz kadrą naukową). Zakres chronologiczny: 1920-1990 Miejsca wydarzeń: Drezno (Niemcy), Gdańsk (woj. pomorskie), Jarocin (woj. wielkopolskie), Kraków (woj. małopolskie), Legionowo (woj. mazowieckie), Lesko (woj. podkarpackie), Nowy Sad (daw. Jugosławia, obecnie Serbia), Polwica (gm. Zaniemyśl, pow. średzki, woj. wielkopolskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Praga (Czechy), Puławy (woj. lubelskie), Sanok (woj. podkarpackie), Siechnice (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Szczelin (woj. zachodniopomorskie), Środa Wielkopolska (woj. wielkopolskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Wiedeń (Austria), Wrocław (woj. dolnośląskie), Zaniemyśle (pow. średzki, woj. wielkopolskie)

Relacja Krzysztofa Krasuskiego, profesora i autora licznych publikacji naukowych, dotyczy roku 1968 na wrocławskich uczelniach, udziału w strajku w Auli Leopoldyńskiej, pracy w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich, gdzie pełnił funkcję bibliotekarza, następnie pracy na Uniwersytecie Śląskim, życia kulturalnego Wrocławia w latach sześćdziesiątych, wydarzeń grudnia 1970.   Zakres chronologiczny: 1946-2017   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Katowice (woj. śląskie), Gliwice (woj. śląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Kielce (woj. świętokrzyskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Bydgoszcz (woj. kujawsko-pomorskie), Karpacz (pow. jeledniogórski, woj. dolnośląskie), Lądek Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Bratysława (Słowacja)

Grażyna Pańko opisuje swoją edukację, życie akademickie na Wydziale Nauk Historycznych, wspomina profesorów historii, a także słuchanie Radia Wolna Europa w domu, reakcję uczniów i nauczycieli na list biskupów polskich do biskupów niemieckich, okres strajków w latach osiemdziesiątych oraz stan wojenny i wpływ wydarzeń tamtych lat na życie akademickie na wrocławskim uniwersytecie.   Zakres chronologiczny: 1948-2016   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Cieszyn (woj. śląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Praga (Czechy)

Relacja prof. Bolesława Gleichgewichta, wykładowcy matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i działalności opozycyjnej; świadek barwnie i szczegółowo opisuje poszczególne wydarzenia, w których brał udział i ludzi, z którymi się zetknął - w tym pierwszoplanowe postacie opozycji demokratycznej lat 60.-80. XX w. oraz wrocławskich i lwowskich matematyków - często opisując szersze społeczne i polityczne tło danego wydarzenia; prowadzi swoją narrację spójnie i chronologicznie; główne poruszane wątki: życie codzienne w Warszawie międzywojennej, wrażenia z kampanii wrześniowej, ucieczka przed Niemcami, roboty przymusowe na terenie ZSRR, pobyt w obozie sowieckim, wcielenie do Armii Czerwonej, udział w obronie przeciwlotniczej Baku, studia w Odessie i praca nauczyciela na Ukrainie, repatriacja, przyjazd do Wrocławia, nawiązanie kontaktów z lwowskimi matematykami zatrudnionymi we Wrocławiu, wydarzenia marca 1968, kontakty ze środowiskiem Komitetu Obrony Robotników, działalność opozycyjna jego i jego syna, represje, jakich doświadczyli, działalność w "Solidarności", ukrywanie się w czasie stanu wojennego, osiągnięcia wrocławskich matematyków   Zakres chronologiczny: 1930-1990   Miejsca wydarzeń: Warszawa (woj. mazowieckie), Lwiw (Lwów, Ukraina), Łućk (Łuck, Ukraina), Ostroh (Ostróg, Ukraina), Tambow (Federacja Rosyjska), Nachiczewan (Azerbejdżan), Baku (Azerbejdżan), Odessa (Ukraina), Pierwomajśk (Pierwomajsk, Ukraina), Grabanów (woj. podlaskie, pow. Biała Podlaska), Wrocław (woj. dolnośląskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Moskwa (Federacja Rosyjska), Zakopane (pow. tatrzański, woj. małopolskie), Gernika-Lumo (Hiszpania), Radzymin (pow. wołomiński, woj. mazowieckie), Białystok (woj. podlaskie), Wierzchów (Ukraina), Woroneż (Rosja), Szczawno Zdrój (pow. wałbrzyski, woj. dolnośląskie), Mikołajewo (woj. podlaskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Golędzianów (pow. trzebnicki, woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Podkowa Leśna (pow. grodziski, woj. mazowieckie), Strzelce Opolskie (woj. opolskie), Ratyzbona (Niemcy), Wiedeń (Austria), Międzybórz (pow. oleśnicki, woj. dolnośląskie), Jerozolima (Izrael), Opole (woj. opolskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Budapeszt (Węgry), Treblinka (pow. sokołowski)