Relacja prof. Krystyny Orzechowskiej-Juzwenko, prekursor farmakologii klinicznej w Polsce, założycielki i kierownik Katedry Farmakologii Klinicznej na Akademii Medycznej we Wrocławiu, dotyczącej jej studiów i pracy naukowej na Akademii Medycznej we Wrocławiu; świadek wspomina pierwsze lata pobytu w powojennym Wrocławiu, warunki bytowe panujące w domach i na uczelniach, wspomina wrocławskich profesorów medycyny, mówi o swoich zainteresowaniach naukowych i ich realizacji; wspomina też obowiązkowe prace fizyczne studentów w latach 50.; opowiada o kontaktach naukowych z uczelniami niemieckimi oraz przełamywaniu bariery informacyjnej wobec badań zachodnich; wspomina swój stosunek do systemu komunistycznego, mniej uwagi poświęca wątkom osobistym, jak życie prywatne i zainteresowania - wyjąwszy pasję filmową,; udziela syntetycznych odpowiedzi, nie analizuje.   Zakres chronologiczny: 1946-2015 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Gniechowice (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Stuttgart (Badenia-Wirtembergia, Niemcy), Heidelberg (Niemcy), Karpacz (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie), Hradec Kralove (Checzy), Łódź (woj. łódzkie)

Relacja prof. Danuty Paziuk-Zipser, wykładowcy Akademii Muzycznej we Wrocławiu i sopranistki Opery Wrocławskiej, dotyczace jej kariery muzycznej i działalności w sztuce operowej; świadek wspomina wiele osobistości polskiej i międzynarodowej sceny muzycznej, poszczególne występy, a także swoich uczniów z Akademii; niewielką część wywiadu zajmuje wątek autobiograficzny, w którym świadek poruszyła tematy okupacji niemieckiej w Śniatyniu podczas II Wojny Światowej, napadów Ukraińskiej Powstańczej Armii, przesiedlenia na Śląsk i początków nauki śpiewu, a także związku z Januszem Zipserem, tenorem Opery Wrocławskiej.   Zakres chronologiczny: 1939-2015   Miejsca wydarzeń: Śniatyn (daw. woj. stanisławowskie, Ukraina); Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Łódź (woj. łódzkie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Białystok (woj. podlaskie), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Monachium (Niemcy), Wiedeń (Austria), Warszawa (woj. mazowieckie), Bonn (Niemcy), Paryż (Francja), Edynburg (Wielka Brytania), Lądek Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Duszniki Zdrój   (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Kudowa Zdrój j (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie)

Relacja prof. Alicji Chybickiej, kierownik Kliniki Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej Akademii Medycznej we Wrocławiu, wspominającej rozwój nauki onkologicznej we Wrocławiu i w Polsce oraz swoją karierę naukową i działalność medyczną; świadek wychodzi od stanu onkologii w latach 70. XX w. i dokonuje porównań takich zagadnień jak podejście do pacjenta, poziom techniczny, warunki lokalowe; mówi głównie o zmianach w medycynie i przywołuje szereg przypadków, mniej miejsca poświęca kolejnym szczeblom kariery naukowej, swoim nauczycielom i warunkom studiowania w latach 70. XX w. oraz okolicznościom podjęcia studiów medycznych; dokonuje porównania onkologii polskiej z europejską i amerykańską, wspomina też epizod politycznej aktywności w swoim życiu.   Zakres chronologiczny: 1973-2015   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Kudowa Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Gdańsk (woj. pomorskie), Karpacz (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie), Rzym (Włochy)

Relacja prof. Kazimierza Kuliczkowskiego, kierownika Katedry i Kliniki Hematologii, Nowotworów Krwi i Transplantacji Szpiku Akademii Medycznej we Wrocławiu, wspominającego swoją pracę i zmiany zachodzące w świecie medycyny i studiów medycznych; świadek wtrąca dużo analiz dotyczących współczesnej kultury i społeczeństwa, mało pojawia się w jego wypowiedzi konkretnych wspomnień i faktów.   Zakres chronologiczny: 1960-2015   Miejsca wydarzeń: Bystrzyca (pow. oławski, woj. dolnośląskie), Oława (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Środa Śląska (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Cardiff (Wielka Brytania), Bolonia (Włochy), Antwerpia (Belgia)

Relacja prof. Krzysztofa Bruczkowskiego, wykładowcy Akademii Muzycznej we Wrocławiu i koncertmistrza Filharmonii Wrocławskiej, dotycząca jego życia, pracy na uczelni i kariery muzycznej; świadek opisuje etapy swojej edukacji muzycznej, studia w Moskiwie, nauczycieli i wzorce, następnie opowiada o początkach Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu, warunkach w niej panujacych, nauczycielach, bazie lokalowej, atmosferze w niej panującej, później o przekształceniu jej w Akademię Muzyczną; wspomina swoją działalność w kwartecie smyczkowym "Varsovia", działalność uczelnianą i pasję dydaktyczną; mniej uwagi poświęca protestom studenckim w 1968 r. i przemianom po 1989 r.   Zakres chronologiczny: 1965-2015   Miejsca wydarzeń: Lwiw (Lwów, Ukraina); Kraków (woj. małopolskie), Moskwa (Federacja Rosyjska), Warszawa (woj. mazowieckie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Opole (woj. opolskie), Zielona Góra (woj. lubuskie), Częstochowa (woj. śląskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Kłodzko (woj. dolnośląskie), Bystrzyca Kłodzka (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie)

Relacja prof. Andrzeja Wiktora, długoletniego dyrektora Muzeum Przyrodniczego Uniwersytetu Wrocławskiego, wspominającego swoją karierę naukową i pracę w Muzeum, kontakty z naukowcami polskimi i zagranicznymi, wyjazdy terenowe, a także historię samej placówki, którą zarządzał - dzieje sięgające XIX wieku, zbiory przedwojennych naukowców, zniszczenia wojenne; świadek barwnie i szczegółowo przedstawia różne osobistości polskiej biologii oraz swój pobyt badawczy na Nowej Gwinei; wspomina też parcelację gruntów należących do jego rodziny zaraz po II Wojnie Światowej i wysiedlenie z rodzinnej wsi; zdawkowo wspomina strajki w 1968 i 1980 r. oraz powódź we Wrocławiu w 1997 r.   Zakres chronologiczny: 1945-2015   Miejsca wydarzeń: Nowa Wieś (pow. rzeszowski, woj. podkarpackie), Sopot (woj. pomorskie), Gdynia-Orłowo (woj. pomorskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Lwów (Ukraina), Biecz (pow. gorlicki, woj. małopolskie), Gorlice (woj. małopolskie), Oświęcim (woj. małopolskie), Bułgaria, Nowa Gwinea, Petersburg (Rosja), Kłodzko (woj. dolnośląskie)

Relacja prof. Juliusza Jakubaszki, prekursora medycyny ratunkowej we Wrocławiu, dotycząca jego edukacji, kariery i działalności naukowo-medycznej; świadek opowiada skrótowo historię swojej rodziny, okoliczności przybycia do Wrocławia i wrażenia z pierwszych lat pobytu, mówi o swojej edukacji, nauczycielach, wyraźnie zaznacza lwowskie korzenie kadry naukowej i skutki, jakie to ze sobą niosło; nastepnie przedstawia rozwój medycyny ratunkowej we Wrocławiu, udziale w strukturach międzynarodowych, nowatorskich rozwiązaniach przeszczepianych na grunt polski z Zachodu; świadek szczegółowo opowiada też o tworzeniu struktur "Solidarności" na Akademii Medycznej, o wybuchu stanu wojennego, który zastał go w Danii, o tworzeniu tam komitetu pomocy Polsce, a po upadku komunizmu o tworzeniu Polskiego Towarzystwa Medycyny Ratunkowej   Zakres chronologiczny: 1950-2015   Miejsca wydarzeń: L'viv (Lwów, Ukraina), Jarosław (woj. podkarpackie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Odense (Dania), Kozielsk (Rosja), Wilno (Litwa), Stanisławów (Ukraina), Kraków (woj. małopolskie), Londyn (Wielka Brytania), Leuven (Belgia), Sztokholm (Szwecja)

Relacja prof. Bolesława Gleichgewichta, wykładowcy matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i działalności opozycyjnej; świadek barwnie i szczegółowo opisuje poszczególne wydarzenia, w których brał udział i ludzi, z którymi się zetknął - w tym pierwszoplanowe postacie opozycji demokratycznej lat 60.-80. XX w. oraz wrocławskich i lwowskich matematyków - często opisując szersze społeczne i polityczne tło danego wydarzenia; prowadzi swoją narrację spójnie i chronologicznie; główne poruszane wątki: życie codzienne w Warszawie międzywojennej, wrażenia z kampanii wrześniowej, ucieczka przed Niemcami, roboty przymusowe na terenie ZSRR, pobyt w obozie sowieckim, wcielenie do Armii Czerwonej, udział w obronie przeciwlotniczej Baku, studia w Odessie i praca nauczyciela na Ukrainie, repatriacja, przyjazd do Wrocławia, nawiązanie kontaktów z lwowskimi matematykami zatrudnionymi we Wrocławiu, wydarzenia marca 1968, kontakty ze środowiskiem Komitetu Obrony Robotników, działalność opozycyjna jego i jego syna, represje, jakich doświadczyli, działalność w "Solidarności", ukrywanie się w czasie stanu wojennego, osiągnięcia wrocławskich matematyków   Zakres chronologiczny: 1930-1990   Miejsca wydarzeń: Warszawa (woj. mazowieckie), Lwiw (Lwów, Ukraina), Łućk (Łuck, Ukraina), Ostroh (Ostróg, Ukraina), Tambow (Federacja Rosyjska), Nachiczewan (Azerbejdżan), Baku (Azerbejdżan), Odessa (Ukraina), Pierwomajśk (Pierwomajsk, Ukraina), Grabanów (woj. podlaskie, pow. Biała Podlaska), Wrocław (woj. dolnośląskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Moskwa (Federacja Rosyjska), Zakopane (pow. tatrzański, woj. małopolskie), Gernika-Lumo (Hiszpania), Radzymin (pow. wołomiński, woj. mazowieckie), Białystok (woj. podlaskie), Wierzchów (Ukraina), Woroneż (Rosja), Szczawno Zdrój (pow. wałbrzyski, woj. dolnośląskie), Mikołajewo (woj. podlaskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Golędzianów (pow. trzebnicki, woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Podkowa Leśna (pow. grodziski, woj. mazowieckie), Strzelce Opolskie (woj. opolskie), Ratyzbona (Niemcy), Wiedeń (Austria), Międzybórz (pow. oleśnicki, woj. dolnośląskie), Jerozolima (Izrael), Opole (woj. opolskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Budapeszt (Węgry), Treblinka (pow. sokołowski)

Grażyna Pańko opisuje swoją edukację, życie akademickie na Wydziale Nauk Historycznych, wspomina profesorów historii, a także słuchanie Radia Wolna Europa w domu, reakcję uczniów i nauczycieli na list biskupów polskich do biskupów niemieckich, okres strajków w latach osiemdziesiątych oraz stan wojenny i wpływ wydarzeń tamtych lat na życie akademickie na wrocławskim uniwersytecie.   Zakres chronologiczny: 1948-2016   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Cieszyn (woj. śląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Praga (Czechy)

Relacja Krzysztofa Krasuskiego, profesora i autora licznych publikacji naukowych, dotyczy roku 1968 na wrocławskich uczelniach, udziału w strajku w Auli Leopoldyńskiej, pracy w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich, gdzie pełnił funkcję bibliotekarza, następnie pracy na Uniwersytecie Śląskim, życia kulturalnego Wrocławia w latach sześćdziesiątych, wydarzeń grudnia 1970.   Zakres chronologiczny: 1946-2017   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Katowice (woj. śląskie), Gliwice (woj. śląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie), Kielce (woj. świętokrzyskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Bydgoszcz (woj. kujawsko-pomorskie), Karpacz (pow. jeledniogórski, woj. dolnośląskie), Lądek Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Bratysława (Słowacja)

Relacja emerytowanego prof. Uniwersytetu Przyrodniczego, Zygmunta Mikołajczaka. Świadek rozpoczyna od przedwojennej historii swojej rodziny (sytuacji ekonomicznej, losów poszczególnych członków rodziny). Datą przełomową w relacji jest rok 1939 (przerwana nauka w szkole podstawowej, przymusowa praca w gospodarstwie u Niemca). Następnie skupia się na swojej powojennej historii (wznowienie edukacji w liceum, uzyskanie tytułu inżyniera na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Poznańskiego, przeniesienie się na studia magisterskie do Wrocławia (życie codzienne w mieście) oraz dalsze etapy rozwoju naukowego, praktyki w różnych miejscach w Polsce jak i w Europie, relacje z wrocławskimi studentami oraz kadrą naukową). Zakres chronologiczny: 1920-1990 Miejsca wydarzeń: Drezno (Niemcy), Gdańsk (woj. pomorskie), Jarocin (woj. wielkopolskie), Kraków (woj. małopolskie), Legionowo (woj. mazowieckie), Lesko (woj. podkarpackie), Nowy Sad (daw. Jugosławia, obecnie Serbia), Polwica (gm. Zaniemyśl, pow. średzki, woj. wielkopolskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Praga (Czechy), Puławy (woj. lubelskie), Sanok (woj. podkarpackie), Siechnice (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Szczelin (woj. zachodniopomorskie), Środa Wielkopolska (woj. wielkopolskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Wiedeń (Austria), Wrocław (woj. dolnośląskie), Zaniemyśle (pow. średzki, woj. wielkopolskie)

Kazimierz Jerie, opozycjonista i kasjer Solidarności, opisuje przyjazd po wojnie na „Ziemie Odzyskane”, adaptacje do nowej powojennej rzeczywistości, zainteresowanie elektryką, podjęcie studiów wyższych na kierunku fizyka, strajk studencki w 1968 roku, wprowadzenie stanu wojennego i atmosferę, która wówczas panowała we Wrocławiu. Najwięcej miejsca w swojej wypowiedzi świadek poświęcił swojej działalności antykomunistycznej, polegającej na rozliczaniu 80 milionów dolnośląskiej „Solidarności”.Zakres chronologiczny: 1943-2018Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Wrocław (woj. dolnośląskie), Zabrze (woj. śląskie), Czernica (pow. jaworski, woj. dolnośląskie)

Druga część wspomnień Zenona Wysłoucha. Tym razem opowiada o swoich przygodach z ludźmi: do czasu Solidarności, następnie w jej czasie i dalej już, w wolnej Polsce. Wspomina w jaki sposób zdobywał wiedzę i ją poszerzał. Jeden z rozdziałów poświęca patentom, których dokonał, ich procedurom i problemom jakie były z nimi związane. Sporo czasu poświęca podróżom służbowym w egzotyczne zakątki świata. Na koniec pokazuje listę publikacji swojego autorstwa.

Życiorys Zenona Wysłoucha, zatytułowany "Moja przygoda z techniką", w którym opisuje swoje studia, oraz pracę jako inżynier-konstruktor maszyn budowlanych i drogowych. Opisuje szczegółowo projekty realizowane przez zakłady pracy, w których pracował, między innymi w Pafawagu i Fadromie. Zagłębia się w szczegóły inwestycji, przy których pracował. Z relacji możemy dowiedzieć się jak wyglądały metody działania, konstrukcji jego projektów. Dowiadujemy się także sporo o zyciu codziennym w PRL, stosunkach na linii państwo-obywatele. Zakres chronologiczny 1948-1994

Jan Góralski w swoich wspomnieniach opisuje pierwszy rok w powojennym Wrocławiu, począwszy od 6 maja 1945, a skończywszy na 9 maja 1946 roku. Odnosi się do wcześniejszych wydarzeń związanych z oblężeniem Wrocławia. Skupia się przede wszystkim na opisie tworzenia się: władz miasta, administracji (sądownictwo, opieka medyczna), instytucji: naukowych, kulturalnych, religijnych, społecznych oraz politycznych; komunikacji (poczta, komunikacja miejska, kolej), a także przemysłu. Dokładnie opisuje zniszczenia wojenne oraz zmagania i trudności związane z ich usuwaniem. Wspomina o życiu codziennym mieszkańców. Praca ma układ tematyczny. Autor wielokrotnie przytacza wspomnienia innych pionierów i dawnych mieszkańców Wrocławia. Opatrzył ją przypisami, w których powołuje się na liczne opracowania (publikacje naukowe i popularnonaukowe, gazety). Na końcu pracy znajduje się Kalendarium ważniejszych wydarzeń roku, oraz bibliografia. Zakres chronologiczny: 6 maj 1945 - 9 maj 1946 Miejsca wydarzeń: Wrocław

Autobiografia Zbigniewa Pohla. Autor na początku przedstawia po krótce losy swojej rodziny, aż do II wojny światowej i napaści ZSRR na Polskę. Następnie wspomina o wywiezieniu i pobycie na Syberii oraz aresztowaniu swojego ojca i zesłania go do łagru. W dalszej części opowiada o swojej edukacji oraz o pracy dydaktycznej na Politechnice Wrocławskiej. Przedstawia także swój stosunek do obecnej władzy, opisuje swoją działalność w opozycji oraz represje jakie go z tego powodu spotkały. Zakres chronologiczny: 1897-1990 Miejsce wydarzeń: Nowogródek (Białoruś), Wrocław, Gniezno

Autor rozpoczyna swoją opowieść od przytoczenia wspomnień dziadków. Przedstawia pokrótce historię swojej rodzinnej wsi Huciska Nienadowskiego od początku XX w. do zakończenia II wojny światowej. Opisuje swoje dzieciństwo i młodość (edukację i pracę w PGR). Następnie wspomina swój pobyt w Nienadowej gdzie kontynuował edukację w szkole rolniczej, a później w Przemyślu w Zespole Szkół Budowlanych. Opisuje swój pobyt we Wrocławiu (praca, rozwijanie pasji muzycznych). Przedstawia realia służby w wojsku. Później wspomina swoje dalsze losy (praca w Lubaniu Śląskim i we Wrocławiu, ślub, studia, wyjazd do Budapesztu, wieloletnia praca we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Ogólnego). Dzięki wspomnieniom autora, możemy poznać wiele cennych informacji na temat budownictwa w PRL. Autor dokładnie opisuje swoją działalność w Polskim Towarzystwie Miłośników Astronomii i Wrocławskim Towarzystwie Obserwatorów Nieba. W ostatnim rozdziale wspomina o zasłużonych ludziach dla Wrocławia, pochodzących z Huciska Nienadowskiego. Jako dodatek załącza krótką biografię Kazimierza Iwanowskiego. Zakres chronologiczny: 1913-1993 Miejsca wydarzeń: Hucisko Niewiadomskie (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Nienadowa (pow. przemyski, woj. podkarpackie), Przemyśl (woj. podkarpackie), Wrocław, Strachowice (woj. dolnośląskie), Lubań Śląski (woj. dolnośląskie), Wąsocz Grajewski (woj. podlaskie), Budapeszt (Węgry), Grodziec (pow. złotoryjski, woj. dolnośląskie), Szklarska Poręba (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie)

Tadeusz Bronowski w liście przedstawia pokrótce swoją biografię. Najpierw przedstawia losy swojej rodziny przed II wojną światową, oraz podczas okupacji radzieckiej. Następnie wspomina o wyjeździe ze Lwowa do Wrocławia. Skupia się na opisie pomocy porządkowania Hali Stulecia oraz postawienie Iglicy. Wymienia profesorów, którzy przyjechali ze Lwowa do Wrocławia. Na końcu w kilku zdaniach opisuje swoje dalsze dzieje: rozpoczęcie pracy i uzyskanie mieszkania. Wspomina, że przeszedł na emeryturę w 1996 r. Zakres chronologiczny: 1930-1996 Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Wrocław

Relacja prof. Marka Czaplińskiego, byłego dziekana Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego dzieciństwa w powojennym Wrocławiu oraz środowiska wrocławskich historyków II połowy XX w.; świadek opisuje codzienność wrocławskiego Oporowa - w latach 40. XX w. oddzielnej wsi - na którym się wychował, szkoły do jakich chodził, zabawy, w jakich uczestniczył; następnie wspomina swoje studia i pracę naukową, jednak główny nacisk kładzie na prezentację poszczególnych postaci historyków, stosunków panujących na wydziale, kwestii funkcjonowania w rzeczywistości komunistycznej i kwestii cenzury; wspomina też swoje wyjazdy i kontakty zagraniczne, zdawkowo opowiada o protestach studenckich w 1968 r. i wyborach w 1989 r., nie unika też tematu przelotnej współpracy z aparatem bezpieczeństwa PRL.   Zakres chronologiczny: 1946-1990   Miejsca wydarzeń: Kraków (woj. małopolskie), Oporów (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie, wieś nieistniejąca), Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Merseburg (Saksonia-Anhalt, Niemcy), Borowa (pow. wrocławski, woj. dolnośląskie), Sobótka (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Ziębice ( pow. ząbkowicki, woj. dolnoślaskie), Bonn (Niemcy), Berlin (Niemcy), Kolonia (Niemcy), Frankfurt (Niemcy), Poczdam (Niemcy), Legnica (woj. dolnośląskie), Dzierżoniów (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie)

Relacja prof. Jana Miodka, polonisty, dyrektora Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotycząca jego życia i pracy naukowej, świadek opowiada o swoim domu rodzinnym, studiach i kulturze studenckiej we Wrocławiu, miejscach spotkań i aktywnościach, np. chórze akademickim; następnie mówi o swoim zaangażowaniu w mediach - felietony z cyklu "Rzecz o języku" i programie TV "Ojczyzna - Polszczyzna" - później o swjej tożsamości regionalnej i gwarze śląskiej, o funkcjonowaniu ludzi nauki w systemie komunistycznym, o wydarzeniach w marcu 1968 i o opozycji antykomunistycznej w Uniwersytecie w latach 80., wspomina też reakcje społeczne na orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 roku.   Zakres chronologiczny: 1946-2015   Miejsca wydarzeń: Tarnowskie Góry (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gliwice (woj. śląskie), Katowice (woj. śląskie), Opole (woj. opolskie), Świdnica (woj. dolnośląskie), Münster (Niemcy), Bratysława (Słowacja), Warszawa (woj. mazowieckie)

Jan Wrabec otrzymuje stopień doktora nauk humanistycznych z rąk rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, Mariana Orzechowskiego; uroczystość odbyła się w Auli Leopoldyńskiej UWr, na zdjęciu oprócz ww. trzech niezidentyfikowanych profesorów; wszyscy ujęci na zdjęciu ubrani w tradycyjne togi i birety

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie trzeci od lewej prof. Tadeusz Porębski (rektor Politechniki Wrocławskiej), dalej na prawo od niego: Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), przemawia Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego)

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie drugi od lewej Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), dalej na prawo od niego: prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Henryk Jabłoński (minister oświaty i szkolnictwa wyższego) oraz dwie niezidentyfikowane osoby

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie drugi od lewej Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), dalej na prawo od niego: prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Henryk Jabłoński (minister oświaty i szkolnictwa wyższego)

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z prawej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z lewej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, współtwórca spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, współtwórca spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, współtwórca spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, współtwórca spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

pierwszy od prawej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, w środku dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

z lewej prof. Jan Mergentaler (1901-1995), w latach 1957-1971 dyrektor Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, z prawej dr Zbigniew Kordylewski - konstruktorzy spektroheliografu (insrumentu optycznego do rejestracji obrazu słońca) zamontowanego w radzieckiej rakiecie Wertikal-1 wystrzelonej w kosmos 28.11.1970 r.

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

doc. dr Aleksander Łukaszuk, kierownik Zakładu Ekonomii Politycznej Socjalizmu w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (dziś Uniwersytet Ekonomiczny), delegat na XV Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu (22.03.1971 r.)

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie od lewej: prof. Tadeusz Porębski (rektor Politechniki Wrocławskiej, częściowo poza kadrem), Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Henryk Jabłoński (minister oświaty i szkolnictwa wyższego), dalej dwie niezidentyfikowane osoby

uroczysta akademia zorganizowana w Hali Ludowej w ramach obchodów 25-lecia nauki polskiej we Wrocławiu; w pierwszym rzędzie trzeci od lewej prof. Tadeusz Porębski (rektor Politechniki Wrocławskiej), dalej na prawo od niego: Stanisław Panek (przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta Wrocławia), prof. Janusz Groszkowski (prezes Polskiej Akademii Nauk), Władysław Piłatowski (I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu), Bolesław Jaszczuk (członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR), Włodzimierz Berutowicz (rektor Uniwersytetu Wrocławskiego), prof. Henryk Jabłoński (minister oświaty i szkolnictwa wyższego)

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Kazimierz Urbanik (1930-2005), matematyk, wieloletni dyrektor Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego i rektor uczelni w latach 1975-1981; zdjęcie wykonane w związku ze zbliżającym się VII Zjazdem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym prof. Urbanik uczestniczył jako delegat

prof. Tadeusz Porębski (1931-2001), w latach 1969-1980 rektor Politechniki Wrocławskiej, w latach 1981-1983 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu, w latach 1981-1988 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980-1989 poseł na Sejm PRL; zdjęcie wykonane w związku z VII Zjazdem PZPR (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym T. Porębski uczestniczył w roli delegata

prof. Tadeusz Porębski (1931-2001), w latach 1969-1980 rektor Politechniki Wrocławskiej, w latach 1981-1983 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu, w latach 1981-1988 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980-1989 poseł na Sejm PRL; zdjęcie wykonane w związku z VII Zjazdem PZPR (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym T. Porębski uczestniczył w roli delegata

prof. Tadeusz Porębski (1931-2001), w latach 1969-1980 rektor Politechniki Wrocławskiej, w latach 1981-1983 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu, w latach 1981-1988 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980-1989 poseł na Sejm PRL; zdjęcie wykonane w związku z VII Zjazdem PZPR (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym T. Porębski uczestniczył w roli delegata

prof. Tadeusz Porębski (1931-2001), w latach 1969-1980 rektor Politechniki Wrocławskiej, w latach 1981-1983 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej we Wrocławiu, w latach 1981-1988 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980-1989 poseł na Sejm PRL; zdjęcie wykonane w związku z VII Zjazdem PZPR (Warszawa, 08-12.12.1975 r.), w którym T. Porębski uczestniczył w roli delegata