Relacja Apolonii Wolskiej dotyczy dzieciństwa w Kozińcu, kursów dla sanitariuszek w czasie wojny, wywiezienia męża na roboty przymusowe do III Rzeszy, ukrywania w domu rodzinnym Żydów, a także zbiegłego z gestapowskiego więzienia Kazimierza Kota, trudów lat powojennych, stanu wojennego. Druga część relacji to odpowiedź na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Zygmunta Staszewskiego, absolwenta Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Elektrycznym, pracownika Centrum Naukowo-Produkcyjnym Automatyki Energetycznej we Wrocławiu, twórcy Sekcji Energetycznej Solidarności na Dolnym Śląsku, delegata na pierwszy zjazd Solidarności, wykładowcy New York University. Relacja dotyczy działaności opozycyjnej oraz działaności Polonijnej w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Relacja Jerzego Kosa historyka sztuki, profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizującego się w historii architektury europejskiej XVIII i XIX wieku. Relacje dotyczy dzieciństwa, nauki w szkole podstawowej oraz liceum, sposobów spędzania wolnego czasu, studiów na archeologii i historii sztuki, wymian studenckich, podróży, wykopalisk archeologicznych, wprowadzenia stanu wojennego, Wrocławia z lat 80-tych oraz 90-tych.

Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja biograficzna Maria Nowik, pielęgniarki, urodzonej w rodzinie miejscowego działacza ukraińskiego, wysiedlona pod Biłgoraj w 1943 roku, a następnie w 1947 roku wraz z akcją "Wisła" na północ Polski. Relacja dotyczy rodzinnych stron, stosunków polsko-ukraińskich przed wojną, rozbierania cerkwi przez Polaków w rodzinnej miejscowości, wysiedlenia ludności ukraińskiej z chełmnszczyzny do USRR, tragicznych wojennych losów rodziny, wysiedlenia na północ Polski, szkoły pielęgniarksiej i pracy w giżyckim szpitalu, zaangażowania w życie środowiska ukraińskiego od lat 90-tych.