Relacja prof. Danuty Paziuk-Zipser, wykładowcy Akademii Muzycznej we Wrocławiu i sopranistki Opery Wrocławskiej, dotyczace jej kariery muzycznej i działalności w sztuce operowej; świadek wspomina wiele osobistości polskiej i międzynarodowej sceny muzycznej, poszczególne występy, a także swoich uczniów z Akademii; niewielką część wywiadu zajmuje wątek autobiograficzny, w którym świadek poruszyła tematy okupacji niemieckiej w Śniatyniu podczas II Wojny Światowej, napadów Ukraińskiej Powstańczej Armii, przesiedlenia na Śląsk i początków nauki śpiewu, a także związku z Januszem Zipserem, tenorem Opery Wrocławskiej.   Zakres chronologiczny: 1939-2015   Miejsca wydarzeń: Śniatyn (daw. woj. stanisławowskie, Ukraina); Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Łódź (woj. łódzkie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Białystok (woj. podlaskie), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Monachium (Niemcy), Wiedeń (Austria), Warszawa (woj. mazowieckie), Bonn (Niemcy), Paryż (Francja), Edynburg (Wielka Brytania), Lądek Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Duszniki Zdrój   (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Kudowa Zdrój j (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie)

Relacja prof. Krzysztofa Bruczkowskiego, wykładowcy Akademii Muzycznej we Wrocławiu i koncertmistrza Filharmonii Wrocławskiej, dotycząca jego życia, pracy na uczelni i kariery muzycznej; świadek opisuje etapy swojej edukacji muzycznej, studia w Moskiwie, nauczycieli i wzorce, następnie opowiada o początkach Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu, warunkach w niej panujacych, nauczycielach, bazie lokalowej, atmosferze w niej panującej, później o przekształceniu jej w Akademię Muzyczną; wspomina swoją działalność w kwartecie smyczkowym "Varsovia", działalność uczelnianą i pasję dydaktyczną; mniej uwagi poświęca protestom studenckim w 1968 r. i przemianom po 1989 r.   Zakres chronologiczny: 1965-2015   Miejsca wydarzeń: Lwiw (Lwów, Ukraina); Kraków (woj. małopolskie), Moskwa (Federacja Rosyjska), Warszawa (woj. mazowieckie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Opole (woj. opolskie), Zielona Góra (woj. lubuskie), Częstochowa (woj. śląskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Kłodzko (woj. dolnośląskie), Bystrzyca Kłodzka (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie)

Relacja Marcina Cieślińskiego, zamieszkałego na Islandii od 2007 r., muzyka i organisty w kościele katolickim w Reykjaviku, dotycząca jego przyjazdu na Islandię, życia kulturalno-religijnego wśród islandzkich katolików i protestantów, warunków naturalnych i kulturowych Islandii, wychowania dzieci w tradycji polskiej i w kulturze islandzkiej; świadek porównuje też tempo życia w Polsce i Europie do tempa życia na Islandii, mówi o trudnościach w przyzwyczajeniu się do warunków islandzkich i korzyściach rodzinnych, jakie przyniosła emigracja; mówi też o niektórych inicjatywach Polonii islandzkiej.   Zakres chronologiczny: 2005-2015 Miejsca wydarzeń: Reykjavik (Islandia), Poznań (woj. wielkopolskie), Hafnarfjörður (Islandia)

Relacja Aliny Dubik, zamieszkałej na Islandii od 1989 r., śpiewaczki operowej i nauczycielki muzyki, dotycząca okoliczności jej przyjazdu na Islandię i motywacji, następnie jej kariery w operze islandzkiej i obserwacji Islandii, języka islandzkiego i warunków życia; świadek mówi też o znaczeniu muzyki dla Islandczyków, szkolnictwie muzycznym, wspomniani są poprzedni Polacy związani z muzyką islandzką; pojawiają się też wątki niezwiązane z muzyką: spędzanie czasu wolnego, architektura centrum kulturalnego Harpa w Reykjaviku, uwagi o Polonii islandzkiej.   Zakres chronologiczny: 1989-2015 Miejsca wydarzeń: Gdańsk (woj. pomorskie), Reykjavik (Islandia), Kraków (woj. małopolskie), RFN, Luksemburg,  Keflavik (Islandia), Londyn (Wielka Brytania)

Relacja Marii Popławskiej, opisuje losy swojej rodziny podczas II wojny światowej. Jeszcze na początku zostają oni ewakuowani (ojciec pracował w banku) na Lubelszczyznę (droga do miejsca docelowego, warunki życia pod okupacją, reakcja ludności cywilnej na wejście armii T. Kościuszki i ogłoszenia końca wojny). Druga część relacji dotyczy powojennych losów Świadka (edukacja, liczne przeprowadzki związane z pracą śpiewaczki operetkowej, rozwój życia kulturalnego m.in. w Bydgoszczy i Szczecinie).Zakres chronologiczny: 1939-1978Miejsca wydarzeń: Grudziądz (woj. kujawsko-pomorskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Wolica (woj. lubelskie), Rumunia, Zaleszczyki (woj. tarnopolskie, ob. Ukraina), Lublin (woj. lubelskie), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Inowrocław (woj. kujawsko-pomorskie), Bydgoszcz (woj. woj. kujawsko-pomorskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Paryż (Francja).

Wiec wyborczy Solidarności na Rynku w Świdnicy, 1 maja 1989. Scena stoi przed wejściem do lokalnego Biura Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". Na scenie, od prawej, kandydaci Solidarności do Senatu m.in.: Mieczysław Tarnowski (drugi), Włodzmierz Bojarski (trzeci).

Wiec wyborczy Solidarności na Rynku w Świdnicy, 1 maja 1989. Scena stoi przed wejściem do lokalnego Biura Komitetu Obywatelskiego "Solidarność".

Wiec wyborczy Solidarności na Rynku w Świdnicy, 1 maja 1989. Scena stoi przed wejściem do lokalnego Biura Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". Na scenie stoją, od prawej, kandydaci Solidarności do Sejmu i Senatu: Mieczysław Tarnowski (2.), Marian Kowal (3., za kobietą), Jan Lityński (5.), Włodzmierz Bojarski (6., ostatni).

N/z fortepianista i kobieta na scenie.

N/z kobieta zapalająca świece na scenie.

uczestnicy wesela w Pieńsku; panem młodym J. Kucharski

Portret Krzysztofa Bruczkowskiego, profesora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, z lat młodzieńczych, podczas gry na skrzypcach.

Kwartet smyczkowy; pierwszy z lewej Krzysztof Bruczkowski.

Kwartet smyczkowy; pierwszy z prawej Krzysztof Bruczkowski.

Krzysztof Bruczkowski przyjmuje gratulacje podczas festiwalu poświęconego Henrykowi Wieniawskiemu (dziś: Festiwal im. Henryka Wieniawskiego) w Szczawnie Zdroju; wokół niego siedzą członkowie orkiestry, muzycy znajdują się na scenie, w tle plansza z portretem H. Wieniawskiego i napisem: Szczawno Zdrój 1976; koncert odbył się prawdopodobnie w budynku pijalni wód, gdyż Tetar Zdrojowy był w tym czasie w remoncie.

Portret zbiorowy członków kwartetu smyczkowego "Varsovia" w Londynie; u góry od lewej Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce); u dołu od lewej Wojciech Walasek (wiolonczela), Artur Paciorkiewicz (altówka); w tle za muzykami na ścianie słabo czytelny napis "Wigmore Hall".

Portret zbiorowy muzyków kwartetu smyczkowego "Varsovia"; od lewej: Wojciech Walasek (wiolonczela), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce), Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Artur Paciorkiewicz (altówka).

Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" na ulicy w Warszawie; od lewej: Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Bruczkowski; w tle zaparkowane samochody i napis "Sofia".

Kwartet smyczkowy "Varsovia" podczas występu w niezidentyfikowanym miejscu; od lewej: Wojciech Walasek (wiolonczela), Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce), Artur Paciorkiewicz (altówka), N. N. (gospodarz miejsca?); muzycy stoją we wnętrzu murowanego pomieszczenia, pod ścianami stoją krzesła, na ścianach obrazy.

Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wraz z Krzysztofem Pendereckim w niezidentyfikowanym wnętrzu; od lewej Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Penderecki, Krzysztof Bruczkowski, Bronisław Bruczkowski.

Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wraz z Krzysztofem Pendereckim w niezidentyfikowanej sali koncertowej; od lewej: Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Krzysztof Penderecki, N. N., Krzysztof Bruczkowski, Wojciech Walasek.

Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wręczają królowej Hiszpanii Zofii niezidentyfikowane pamiątki, prawdopodobnie w Palacio de la Zarzuela w Madrycie; od lewej: królowa Zofia (Sophia Margarethe Victoria Frederika von Schleswig-Holstein-Sönderborg-Glücksburg), Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Bruczkowski.

Kwartet smyczkowy "Varsovia" daje koncert dla królowej Hiszpanii Zofii prawdopodobnie w Palacio de la Zarzuela w Madrycie; muzycy siedzą w klasycystycznej sali przed pulpitami na podwyższeniu okrytym wzorzystym dywanem, w tle niezidentyfikowana statua, na ścianie kilim z niezidentyfikowanym herbem; od lewej:  Krzysztof Bruczkowski, Bronisław Bruczkowski, Wojciech Walasek, Artur Paciorkiewicz.

Jerzy Jędrzejczak (po prawej) z lekarzem z Bielawy.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z Edmund Kajdasz na scenie Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego.

N/z chór dziecięcy pod Dyrygenturą Edmunda Kajdasza w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego.

N/z chór dziecięcy pod Dyrygenturą Edmunda Kajdasza w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego.

N/z chór dziecięcy pod Dyrygenturą Edmunda Kajdasza w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

Andrzej Gruca (z lewej), dziennikarz "Wieczoru Wrocławia", przeprowadzający wywiad z Edmundem Kajdaszem (1924-2009), dyrygentem, założycielem i kierownikiem wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska

Andrzej Gruca (z lewej), dziennikarz "Wieczoru Wrocławia", przeprowadzający wywiad z Edmundem Kajdaszem (1924-2009), dyrygentem, założycielem i kierownikiem wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska

Edmund Kajdasz (1924-2009), dyrygent, założyciel i kierownik wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska

Edmund Kajdasz (1924-2009), dyrygent, założyciel i kierownik wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

koncert we wrocławskim Teatrze Współczesnym przy ul. Rzeźniczej zorganizowany z okazji 30. rocznicy podpisania układu o przyjaźni, pomocy wzajemnej i współpracy powojennej między Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i Rzeczpospolitą Polską (21.04.1945 r.); na scenie Dolnośląski Zespół Pieśni i Tańca "Nowa Ruda"

koncert we wrocławskim Teatrze Współczesnym przy ul. Rzeźniczej zorganizowany z okazji 30. rocznicy podpisania układu o przyjaźni, pomocy wzajemnej i współpracy powojennej między Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i Rzeczpospolitą Polską (21.04.1945 r.); na scenie Dolnośląski Zespół Pieśni i Tańca "Nowa Ruda"

występ Mieczysława Fogga na Wzgórzu Partyzantów w czasie Dni Wrocławia

publiczność na koncercie na pl. Wolności zorganizowanym w ramach Dni Wrocławia - na scenie występował m.in. zespół "Sami Swoi"; w tle gmach sądu przy ul. Podwale

publiczność na koncercie na pl. Wolności zorganizowanym w ramach Dni Wrocławia - na scenie występował m.in. zespół "Sami Swoi"; w tle gmach sądu przy ul. Podwale

młodzież na wagarach w Masywie Ślęży w pierwszy dzień wiosny 1973 r.

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownicy zakładu montujący mechanizm pianinowy

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownica zakładu Celina Kałuża sprawdzająca gotowe gitary

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownica zakładu Celina Kałuża sprawdzająca gotowe gitary

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownicy zakładu montujący mechanizm pianinowy

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownice zakładu montujące gitary

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu gitary przed lakierowaniem

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu mandoliny przed lakierowaniem

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownica zakładu Olga Mleko szlifująca pudło gitary

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownik zakładu pracujący nad budową wiolonczeli

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pudła mandolin i gitar

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu produkcja gitar

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pudła gitar i mandolin

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownica zakładu przy produkcji skrzypiec

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownica zakładu przy produkcji skrzypiec

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownik zakładu przy budowie wiolonczeli

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownicy zakładu przy budowie wiolonczeli

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na pierwszym planie pracownik zakładu przy produkcji wiolonczeli

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu produkcja gitar

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu pracownicy zakładu przy produkcji wiolonczeli

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na pierwszym planie pracownik zakładu Bogusław Kieta pracujący nad budową wiolonczeli

Dolnośląska Fabryka Instrumentów Lutniczych w Lubinie przy ul. Odrodzenia; na zdjęciu produkcja gitar

Stefan Placek, w latach 1963-2010 dyrektor Klubu Muzyki i Literatury przy pl. Tadeusza Kościuszki 10 we Wrocławiu

Stefan Placek, w latach 1963-2010 dyrektor Klubu Muzyki i Literatury przy pl. Tadeusza Kościuszki 10 we Wrocławiu

Stefan Placek, w latach 1963-2010 dyrektor Klubu Muzyki i Literatury przy pl. Tadeusza Kościuszki 10 we Wrocławiu

docent (później profesor) Jerzy Zabłocki (1928-1991) - dyrygent, kompozytor i publicysta muzyczny, w latach 1969-1981 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (w 1981 r. przekształconej w Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego); zdjęcie wykonane najprawdopodobniej w ówczesnej siedzibie szkoły przy ul. Powstańców Śląskich 204

docent (później profesor) Jerzy Zabłocki (1928-1991) - dyrygent, kompozytor i publicysta muzyczny, w latach 1969-1981 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (w 1981 r. przekształconej w Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego); zdjęcie wykonane najprawdopodobniej w ówczesnej siedzibie szkoły przy ul. Powstańców Śląskich 204

docent (później profesor) Jerzy Zabłocki (1928-1991) - dyrygent, kompozytor i publicysta muzyczny, w latach 1969-1981 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (w 1981 r. przekształconej w Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego); zdjęcie wykonane najprawdopodobniej w ówczesnej siedzibie szkoły przy ul. Powstańców Śląskich 204

docent (później profesor) Jerzy Zabłocki (1928-1991) - dyrygent, kompozytor i publicysta muzyczny, w latach 1969-1981 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (w 1981 r. przekształconej w Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego); zdjęcie wykonane najprawdopodobniej w ówczesnej siedzibie szkoły przy ul. Powstańców Śląskich 204

docent (później profesor) Jerzy Zabłocki (1928-1991) - dyrygent, kompozytor i publicysta muzyczny, w latach 1969-1981 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (w 1981 r. przekształconej w Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego); zdjęcie wykonane najprawdopodobniej w ówczesnej siedzibie szkoły przy ul. Powstańców Śląskich 204

docent (później profesor) Jerzy Zabłocki (1928-1991) - dyrygent, kompozytor i publicysta muzyczny, w latach 1969-1981 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (w 1981 r. przekształconej w Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego); zdjęcie wykonane najprawdopodobniej w ówczesnej siedzibie szkoły przy ul. Powstańców Śląskich 204

chór dziewczęcy wrocławskiej rozgłośni Polskiego Radia "Radiowe Skowronki Wrocławskie" pod opieką Edmunda Kajdasza (na pierwszym planie pierwszy od lewej)

chór dziewczęcy wrocławskiej rozgłośni Polskiego Radia "Radiowe Skowronki Wrocławskie" pod opieką Edmunda Kajdasza (na pierwszym planie pierwszy od lewej)

chór dziewczęcy wrocławskiej rozgłośni Polskiego Radia "Radiowe Skowronki Wrocławskie" pod opieką Edmunda Kajdasza (na pierwszym planie pierwszy od lewej)