Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.

Cykl fotografii dotyczących działalności wrocławskiego NZS w latach 1980-1981. Dotyczących głównie strajków studenckich (łódzkiego i radomskiego), ale także życia na Grodzkiej (ówczesna siedziba NZS), zebrań, narad, wieców, przygotowywania i kolportowania ulotek i plakatów, koncertów i podobnych. Strajk łódzki był miedzy innymi protestem przeciwko wyrokowi sądowemu wydanemu 13 listopada 1981, nie uznającemu rejestracji NZS. Strajk radomski natomiast był strajkiem solidarnościowym, w którym uczelnie z całego kraju popierały studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej z Radomia. Na zdjęciu Roman Kołakowski.

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 1989 Zbigniew Namysłowski, jazzman, podczas jednego z koncertów we Wrocławiu

Wrocław, 29-10-1987 Wrocław, ul. Świdnicka, okolice PDT. Protest Ruchu Wolność i Pokój (WiP), ws. uwolnienia więźniów sumienia skazanych za odmowę pełnienia służby wojskowej: Piotr Różycki, Oskar Kasperek, Jacek Barcz

Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.

Pomnik odsłonięty został 5 września 2004 we wrocławskim Parku Południowym autorstwa Jana Kucza.

Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.

Zespół muzyczny MOST podczas koncertu w kościele pw. Najświętszego Serca Jezusowego we Wrocławiu (?)

Portret Krzysztofa Bruczkowskiego, profesora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, z lat młodzieńczych, podczas gry na skrzypcach.

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. N/z z lewej Joan Baez, z prawej Zbigniew Bujak. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. N/z Joan Baez i Zbigniew Bujak. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. N/z w środku Joan Baez, z lewej Jacek Czaputowicz. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. N/z od lewej Jacek Czaputowicz, Joan Baez, NN, Zbigniew Bujak. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. N/z w środku Jacek Czaputowicz i Joan Baez. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Występ Joan Baez w domu kultury na terenie fabryki traktorów Ursus. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Joan Baez śpiewa podczas protestu zorganizowanego przez Wspólnotę Wolność i Pokój pod ambasada Chińskiej Republiki Ludowej, której władze krwawo stłumiły demonstracje studentów na placu Tiananmen (Tian'anmen – plac Niebiańskiego Spokoju) w Pekinie 4 czerwca. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Joan Baez śpiewa podczas protestu zorganizowanego przez Wspólnotę Wolność i Pokój pod ambasada Chińskiej Republiki Ludowej, której władze krwawo stłumiły demonstracje studentów na placu Tiananmen (Tian'anmen – plac Niebiańskiego Spokoju) w Pekinie 4 czerwca. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Joan Baez śpiewa podczas protestu zorganizowanego przez Wspólnotę Wolność i Pokój pod ambasada Chińskiej Republiki Ludowej, której władze krwawo stłumiły demonstracje studentów na placu Tiananmen (Tian'anmen – plac Niebiańskiego Spokoju) w Pekinie 4 czerwca. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 07-06-1989. Joan Baez śpiewa podczas protestu zorganizowanego przez Wspólnotę Wolność i Pokój pod ambasada Chińskiej Republiki Ludowej, której władze krwawo stłumiły demonstracje studentów na placu Tiananmen (Tian'anmen – plac Niebiańskiego Spokoju) w Pekinie 4 czerwca. Fot. NAF Dementi

Jarocin, 02-08-1989 (do 05.08). Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie, n/z Lech Janerka. Fot. NAF Dementi

Jarocin, 02-08-1989 (do 05.08). Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie, n/z Lech Janerka. Fot. NAF Dementi

Jarocin, 02-08-1989 (do 05.08). Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie, n/z Lech Janerka. Fot. NAF Dementi

Jarocin, 02-08-1989 (do 05.08). Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie. Fot. NAF Dementi

Jarocin, 02-08-1989 (do 05.08). Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie. Fot. NAF Dementi

Jarocin, 02-08-1989 (do 05.08). Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie. Fot. NAF Dementi

Jarocin, 02-08-1989 (do 05.08). Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO) zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 1989 Józef Skrzek, muzyk rockowy, podczas jednego z koncertów we Wrocławiu

Wrocław, 01-06-1989 Koncert zespołów rockowych Big Cyc i Kult w ramach Festiwalu Sztuki Osobnej (FSO), zorganizowanego przez Pomarańczową Alternatywę

Relacja emerytowanego nauczyciela muzyki z Państwowej Szkoły Muzycznej w Gorzowie Wlkp. a zarazem najmłodszego pioniera miasta dot. II wojny światowej, przyjazdu na ziemie zachodnie, pionierskiej pracy - szklarza, edukacji muzycznej, kariery zawodowej oraz osiągnięć w zawodzie nauczyciela.   Zakres chronologiczny: 1929 - 2013   Miejsca wydarzeń: Strzelno (woj. kujawsko-pomorskie), Inowrocław (woj. kujawsko-pomorskie), Gorzów Wielkopolski (woj. lubuskie)., Wrocław (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Zielona Góra (woj. lubuskie), Łódź (woj. łódzkie)

Wiec wyborczy Solidarności na Rynku w Świdnicy, 1 maja 1989. Scena stoi przed wejściem do lokalnego Biura Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". Na scenie, od prawej, kandydaci Solidarności do Senatu m.in.: Mieczysław Tarnowski (drugi), Włodzmierz Bojarski (trzeci).

Wiec wyborczy Solidarności na Rynku w Świdnicy, 1 maja 1989. Scena stoi przed wejściem do lokalnego Biura Komitetu Obywatelskiego "Solidarność".

Wiec wyborczy Solidarności na Rynku w Świdnicy, 1 maja 1989. Scena stoi przed wejściem do lokalnego Biura Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". Na scenie stoją, od prawej, kandydaci Solidarności do Sejmu i Senatu: Mieczysław Tarnowski (2.), Marian Kowal (3., za kobietą), Jan Lityński (5.), Włodzmierz Bojarski (6., ostatni).

N/z fortepianista i kobieta na scenie.

N/z kobieta zapalająca świece na scenie.

uczestnicy wesela w Pieńsku; panem młodym J. Kucharski

Portret Krzysztofa Bruczkowskiego, profesora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, z lat młodzieńczych, podczas gry na skrzypcach.

Kwartet smyczkowy; pierwszy z lewej Krzysztof Bruczkowski.

Kwartet smyczkowy; pierwszy z prawej Krzysztof Bruczkowski.

Krzysztof Bruczkowski przyjmuje gratulacje podczas festiwalu poświęconego Henrykowi Wieniawskiemu (dziś: Festiwal im. Henryka Wieniawskiego) w Szczawnie Zdroju; wokół niego siedzą członkowie orkiestry, muzycy znajdują się na scenie, w tle plansza z portretem H. Wieniawskiego i napisem: Szczawno Zdrój 1976; koncert odbył się prawdopodobnie w budynku pijalni wód, gdyż Tetar Zdrojowy był w tym czasie w remoncie.

Portret zbiorowy członków kwartetu smyczkowego "Varsovia" w Londynie; u góry od lewej Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce); u dołu od lewej Wojciech Walasek (wiolonczela), Artur Paciorkiewicz (altówka); w tle za muzykami na ścianie słabo czytelny napis "Wigmore Hall".

Portret zbiorowy muzyków kwartetu smyczkowego "Varsovia"; od lewej: Wojciech Walasek (wiolonczela), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce), Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Artur Paciorkiewicz (altówka).

Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" na ulicy w Warszawie; od lewej: Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Bruczkowski; w tle zaparkowane samochody i napis "Sofia".

Kwartet smyczkowy "Varsovia" podczas występu w niezidentyfikowanym miejscu; od lewej: Wojciech Walasek (wiolonczela), Bronisław Bruczkowski (I skrzypce), Krzysztof Bruczkowski (II skrzypce), Artur Paciorkiewicz (altówka), N. N. (gospodarz miejsca?); muzycy stoją we wnętrzu murowanego pomieszczenia, pod ścianami stoją krzesła, na ścianach obrazy.

Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wraz z Krzysztofem Pendereckim w niezidentyfikowanym wnętrzu; od lewej Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Penderecki, Krzysztof Bruczkowski, Bronisław Bruczkowski.

Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wraz z Krzysztofem Pendereckim w niezidentyfikowanej sali koncertowej; od lewej: Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Krzysztof Penderecki, N. N., Krzysztof Bruczkowski, Wojciech Walasek.

Członkowie kwartetu smyczkowego "Varsovia" wręczają królowej Hiszpanii Zofii niezidentyfikowane pamiątki, prawdopodobnie w Palacio de la Zarzuela w Madrycie; od lewej: królowa Zofia (Sophia Margarethe Victoria Frederika von Schleswig-Holstein-Sönderborg-Glücksburg), Bronisław Bruczkowski, Artur Paciorkiewicz, Wojciech Walasek, Krzysztof Bruczkowski.

Kwartet smyczkowy "Varsovia" daje koncert dla królowej Hiszpanii Zofii prawdopodobnie w Palacio de la Zarzuela w Madrycie; muzycy siedzą w klasycystycznej sali przed pulpitami na podwyższeniu okrytym wzorzystym dywanem, w tle niezidentyfikowana statua, na ścianie kilim z niezidentyfikowanym herbem; od lewej:  Krzysztof Bruczkowski, Bronisław Bruczkowski, Wojciech Walasek, Artur Paciorkiewicz.

Jerzy Jędrzejczak (po prawej) z lekarzem z Bielawy.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

N/z Edmund Kajdasz na scenie Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego.

N/z chór dziecięcy pod Dyrygenturą Edmunda Kajdasza w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego.

N/z chór dziecięcy pod Dyrygenturą Edmunda Kajdasza w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego.

N/z chór dziecięcy pod Dyrygenturą Edmunda Kajdasza w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego.

N/z publiczność w Filharmonii Wrocławskiej im. Witolda Lutosławskiego w trakcie koncertu.

Andrzej Gruca (z lewej), dziennikarz "Wieczoru Wrocławia", przeprowadzający wywiad z Edmundem Kajdaszem (1924-2009), dyrygentem, założycielem i kierownikiem wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska

Andrzej Gruca (z lewej), dziennikarz "Wieczoru Wrocławia", przeprowadzający wywiad z Edmundem Kajdaszem (1924-2009), dyrygentem, założycielem i kierownikiem wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska

Edmund Kajdasz (1924-2009), dyrygent, założyciel i kierownik wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska

Edmund Kajdasz (1924-2009), dyrygent, założyciel i kierownik wielu wrocławskich chórów, m.in. Chóru Kameralnego Cantores Minores Wratislavienses oraz Chóru Dziewczęcego Polskiego Radia Wrocławskie Skowronki Radiowe; w tle Opera Wrocławska

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

Stanisław Krukowski (1924-1991), dyrygent, kierownik Chóru Rozgłośni Wrocławskiej Polskiego Radia, wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu (od 1981 r. - Akademii Muzycznej); zdjęcie wykonane w budynku Polskiego Radia we Wrocławiu przy ówczesnej ul. Armii Radzieckiej (dziś al. Karkonoska)

koncert we wrocławskim Teatrze Współczesnym przy ul. Rzeźniczej zorganizowany z okazji 30. rocznicy podpisania układu o przyjaźni, pomocy wzajemnej i współpracy powojennej między Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i Rzeczpospolitą Polską (21.04.1945 r.); na scenie Dolnośląski Zespół Pieśni i Tańca "Nowa Ruda"

koncert we wrocławskim Teatrze Współczesnym przy ul. Rzeźniczej zorganizowany z okazji 30. rocznicy podpisania układu o przyjaźni, pomocy wzajemnej i współpracy powojennej między Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i Rzeczpospolitą Polską (21.04.1945 r.); na scenie Dolnośląski Zespół Pieśni i Tańca "Nowa Ruda"

występ Mieczysława Fogga na Wzgórzu Partyzantów w czasie Dni Wrocławia

publiczność na koncercie na pl. Wolności zorganizowanym w ramach Dni Wrocławia - na scenie występował m.in. zespół "Sami Swoi"; w tle gmach sądu przy ul. Podwale

publiczność na koncercie na pl. Wolności zorganizowanym w ramach Dni Wrocławia - na scenie występował m.in. zespół "Sami Swoi"; w tle gmach sądu przy ul. Podwale