Relacja biograficzna Maria Nowik, pielęgniarki, urodzonej w rodzinie miejscowego działacza ukraińskiego, wysiedlona pod Biłgoraj w 1943 roku, a następnie w 1947 roku wraz z akcją "Wisła" na północ Polski. Relacja dotyczy rodzinnych stron, stosunków polsko-ukraińskich przed wojną, rozbierania cerkwi przez Polaków w rodzinnej miejscowości, wysiedlenia ludności ukraińskiej z chełmnszczyzny do USRR, tragicznych wojennych losów rodziny, wysiedlenia na północ Polski, szkoły pielęgniarksiej i pracy w giżyckim szpitalu, zaangażowania w życie środowiska ukraińskiego od lat 90-tych.

Relacja Kazimierza Wilczaka. Kazimierz Wilczak miał 14 lat, gdy rozpoczęła się II wojna światowa. Mieszkał w miejscowości Iwacewicze k. Baranowicz na terenie ob. Białorusi. W lutym 1940 roku razem z rodzicami i dwojgiem braci został przez ZSRR zesłany w rejon Archangielska, gdzie pracował przy wyrębie lasu. Po uformowaniu się Armii Andersa dwóch jego braci dołączyło do niej, on zaś z jednym z braci został z rodzicami. W 1943 roku dołączył do I Armii Wojska Polskiego. Relacja Kazimierza Wilczaka nie stanowi relacji mówionej. Pan Kazimierz czyta swoją relację z przygotowanego wcześniej tekstu. Relacja dotyczy zesłania z rodzinnych Iwasewicz na ob. Białorusi do wsi Paczycha w rejonie Archangielska, wyrębu tajgi, organizacji życia wśród zesłańców, okoliczności obowiązkowego uzyskania obywatelstwa radzieckiego, perypeti rodziny świadka, która po ogłoszeniu amnestii w efekcie podpisania paktu Sikorski-Majski, wyrusza w podróż tratwą w poszukiwaniu możliwości wyjazdu do Polski i dołączenia do I Armii Wojska Polskiego w ZSRR.

Relacja Józefy Dominik dotyczy losów wojennych oraz przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne.