Wejście do budynku Wydziału Filologicznego U.Wr. w czasie strajków w lutym 1981. Na zdjęciu widnieją plakaty zapowiadające 12 godzinny strajk ostrzegawczy w dniu 17 lutego 1981r oraz informujące o trwających już strajkach w Poznaniu oraz rozmowach łódzkich studentów z przedstawicielami Ministerstwa.

Studenci w sali wykładowej im. H. Steinhausa, Instytut Matematyczny Uniwersytet Wrocławski, Plac Grunwaldzki 2.

Studenci w sali wykładowej Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r. w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Studenci matematyki w sali im. Hugo Steinhausa

Studenci w korytarzu Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1.

Odpowiedź Roberta Rychlickiego z Komisji Informacji Niezależnego Zrzeszenia Studentów Akademii Górniczo-Hutniczej na ulotki Socjalistycznego Zrzeszenia Studentów Polskich, podważająca wiarygodność deklaracji SZSP

Odpowiedź Artura Dmochowskiego i Michała Krobickiego z Komisji Informacyjnej Niezależnego Zrzeszenia Studentów Akademii Górniczo-Hutniczej na uchwałę Socjalistycznego Zrzeszenia Studentów Polskich, podważająca wiarygodność deklaracji SZSP

Odpowiedź Artura Dmochowskiego i Michała Krobickiego z Komisji Informacyjnej Niezależnego Zrzeszenia Studentów Akademii Górniczo-Hutniczej na uchwałę Socjalistycznego Zrzeszenia Studentów Polskich, podważająca wiarygodność deklaracji SZSP

Relacja opozycjonisty, dotycząca jego działalności w ramach SZSP, SKS, KSS, ROPCiO, NZS i NSZZ Solidarność, a także pracy w Radiu Solidarność, internowania w stanie wojennym i emigracji.   Zakres chronologiczny: 1976-1992   Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Grodków (pow. brzeski, woj. opolskie), Brzeg (woj. opolskie), Toronto (Kanada)

Awers: deklaracja utrzymania działalności Niezależnego Zrzeszenia Studentów pomimo formalnego rozwiązania go przez władze państwowe, informacja o utworzeniu Wrocławskiego Zarządu Akademickiego Ruchu Oporu jako głównego centrum decyzyjnego ws. studenckiego ruchu oporu, utworzeniu Biura Informacyjnego i gazetki "Biuletyn wrocławski NZS", określenie celów ARO - pomoc aresztowanym i ich rodzinom, zbieranie informacji z zakładów pracy, druk i kolportaż wydawnictw, organizowanie różnych form samokształcenia i propagowanie wśród studentów postaw wolnościowych i demokratycznych; rewers: ten sam tekst, krzywo odbity

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Sala wykładowa w Instytucie Geograficznym Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Sala wykładowa w Instytucie Geograficznym Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Beriera w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r. w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Studenci w sali wykładowej im. Hugo Steinhausa

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.

Dyrektor Departamentu Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki Eugeniusz Pietrasik przekazuje rektorowi Uniwersytetu Wrocławskiego prof. Kazimierzowi Urbanikowi treść oświadczenia Rady Uczelnianej Socjalistycznego Związku Studentów Polskich Uniwersytetu Łódzkiego, rozkolportowanego oraz przesłanego ministrowi Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Januszowi Górskiemu; Rada Uczelniania wyraża zaniepokojenie sposobem prowadzenia rozmów przez Międzyuczelnianą Komisję Porozumiewawczą z Komisją Międzyresortową w związku ze strajkami studenckimi na przełomie 1980 i 1981 r., a także coraz większym podporządkowaniem MKP Ogólnopolskiemu Komitetowi Założycielskiemu Niezależnego Zrzeszenia Studentów; MKP i KM zobowiązały się do podpisania porozumienia, z czego MKP wycofała się, zaś SZSP stoi na stanowisku, podpierając się wypowiedziami Wojciecha Walczaka z MKP i Jacka Czaputowicza z OKZ NSZ, iż porozumienie winno być podpisane niezależnie od sprawy rejestracji NZS; Rada Uczelniana jest usatysfakcjonowana osiągniętym porozumieniem, wzywa MKP do jego podpisania, uważając, że sprawy sporne winny być rozpatrzone w późniejszym terminie zgodnie z zobowiązaniami KM oraz wzywa do zakończenia akcji strajkowej

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r w czasie którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Dziedziniec Wydziału Filologicznego, Uniwersytet Wrocławski w marcu 1981r podczas spotkania z Adamem Michnikiem.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Studentka matematyki wychodząca z sali im. H. Steihausa

Sala wykładowa w Instytucie Geograficznym Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Korytarz Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego przed wejściem do Sali Nehringa wypełniony studentami przybyłymi na spotkanie z Adamem Michnikiem.

Wiec w Sali Wykładowej im. Romana Longchampsa de Berier w Gmachu Głównym Uniwersytetu Wrocławskiego, 16 lutego 1981r podczas którego podjęto decyzję o strajku w dniu 17 lutego 1981r.

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Uniwersytet Wrocławski, spotkanie Lecha Wałęsy ze studentami. N/z na pierwszym planie od lewej Grzegorz Schetyna, Lech Wałęsa, Ludwik Turko. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Hala Ludowa, spotkanie Lecha Wałęsy z mieszkańcami Wrocławia. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 27-02-1989, Hala Ludowa, spotkanie Lecha Wałęsy z mieszkańcami Wrocławia. Fot. NAF Dementi

Sala Nehringa wypełniona studentami podczas spotkania z Adamem Michnikiem.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Wykład w sali im. Hugo Steinhausa prowadzi dr Jan Waszkiewicz

Studenci w czasie strajków 17 lutego w budynku Instytutu Historycznego, uczący się z podręcznika do łaciny " Lege disce memoria tene".

Korytarz Instytutu Geograficznego w czasie strajków 17 i 18 lutego 1981, Plac Uniwersytecki 1

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Protest studentów po decyzji sądu. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Protest studentów po decyzji sądu, n/z Tomasz Ziemiński, przewodniczący NZS UW. Fot. NAF Dementi

Warszawa, 23-05-1989, Sala rozpraw sądu Wojewódzkiego w Warszawie, sąd odmówił rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Protest studentów po decyzji sądu, n/z Tomasz Ziemiński, przewodniczący NZS UW. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989, Uniwersytet Wrocławski, strajk studentów ws. odrzucenia przez sąd rejestracji NZS (strajk trwa od 24.05 do 31.05.1989). Fot. NAF Dementi

Wykład krytyka eseisty Andrzeja Drawicza odbył się w budynku Katedry Filologii Polskiej (dziś Instytut Filologii Polskiej) Uniwersytetu Wrocławskiego przy pl. Nankiera 15. Wstęp na wykład był wolny.

Studenci w czasie strajków 17 i 18 lutego 1981r w Instytucie Geograficznym, Plac Uniwersytecki 1

Ulica Szewska 49, budynek Instytutu Historycznego w czasie strajków studenckich w dniach 17 lutego 1981

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Budynek Instytutu Matematycznego, Uniwersytet Wrocławski, plac Grunwaldzki 2. W przeszklonej części budynku powieszone zostały napisy: " Chcieć to wy se możecie ale studenci nie są pępkami świata" Minister Gliński " Ja nie lubię, gdy ministrowi czyni się zarzuty" " Naukowiec jeżeli coś bada, to po to żeby opublikować", " NZS już zarejestrowany. Czekamy na podpisanie porozumienia"

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Studenci w korytarzu Instytutu Matematycznego, Plac Grunwaldzki 2

Studenci w czasie strajków 17 i 18 lutego 1981r w Instytucie Geograficznym, Plac Uniwersytecki 1

Ulica Szewska 49, budynek Instytutu Historycznego w czasie strajków studenckich w dniu 17 lutego 1981

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Ulica Szewska 49, budynek Instytutu Historycznego w czasie strajków studenckich w dniu 17 lutego 1981

Fotograf w korytarzu Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Grunwaldzki 2

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Ulica Szewska 49, budynek Instytutu Historycznego w czasie strajków studenckich w dniu 17 lutego 1981

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Studenci w korytarzu Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Grunwaldzki 2

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Marsz zorganizowany przez NZS i Solidarność jako protest przeciwko uwięzieniu liderów KPN (Tadeusza Jandziszaka, Leszka Moczulskiego, Tadeusza Stańskiego i Romualda Szeremietiewa). W marszu uczestniczyli między innymi: Władysław Frasyniuk, Włodzimierz Biały i Rafał Guzowski. Manifestacja rozpoczęła się mszą w katedrze, a nastepnie podążyła przez rynek i okrężną trasą ruszyła w kierunku ulicy Mazowieckiej.

Wrocław 02-06-1986 pl. Grunwaldzki protest ws. uwolnienia Władysława Frasyniuka zorganizowany przez Regionalny Komitet Strajkowy Solidarność Walcząca Niezależne Zrzeszenie Studentów

Inc. W tym roku mija 21 rocznica wydarzeń marcowych.Expl. Liczymy, że prócz młodzieży w manifestacji weźmie udział duża część społeczeństwa, które uważa wolne wybory do Sejmu i innych organów przedstawicielskich za niezbedny warunek wyjścia Polski z obecnego kryzysu.

Studenci w sali wykładowej im. H. Steinhausa, Instytut Matematyczny Uniwersytet Wrocławski, Plac Grunwaldzki 2.

Spotkanie studentów z Adamem Michnikiem na Uniwersytecie Wrocławskim w marcu 1981r w ramach tzw. Wszechnicy. Spotkanie odbyło się w Sali Nehringa na Wydziale Filologicznym przy placu Nankiera 15.

Studenci w sali wykładowej Instytutu Geograficznego Uniwersytetu Wrocławskiego, Plac Uniwersytecki 1

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.