Widok na południowo-zachodni narożnik rynku. Od prawej znajdują się kamienice: Massarych [obecnie mieści się tam Lwowskie Muzeum Historyczne] oraz Szolc-Wolfowiczów [obecnie budynek mieszkalny]. Od lewej strony widoczne są kamienice: Dąbrowska [obecnie budynek mieszkalny] i Jelonkowska. Nad rynkiem góruje wieża Katedry Łacińskiej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny Kościoła Rzymskokatolickiego.

Widok z ul. Podwale na budynki (od lewej): kościoła dominikanów pw. Bożego Ciała oraz Archiwum Narodowe [dawny Arsenał Królewski].

Widok od południa na zdewastowany Pomnik Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.]. W głębi widoczna Kaplica Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom amerykańskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w lewym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Pomnik z piaskowca dłuta Witolda Rawskiego, przedstawiający młodzieńca walczącego z dwugłowym orłem symbolizującym Austrię i Niemcy. Nad płaskorzeźbą został przytwierdzony rycerski szyszak. Symboliczną mogiłę legionistów zabitych pod Rarańczą odsłonięto 4 czerwca 1928 r. na Cmentarzu Obrońców Lwowa. Pomnik zniszczono pod koniec lat 60-tych.

Płaskorzeźba przedstawiająca anioła na jednym z filarów katakumb.

Nieznani mężczyźni stojący przy zdewastowanej rzeźbie lwa trzymającego tarczę z godłem II Rzeczpospolitej, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowaną kolumnadę Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na centralną część Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na której widnieje napis: Mortui sunt ut liberi vivamus.

Widok na zdewastowaną kolumnadę Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Wypowiedzenie pracy dla Franciszka Przybylskiego, rewidenta Patronatu Spółdzielni Rolniczych we Lwowie z dniem 30 czerwca 1933 r.

Widok na kopułę kościoła Bożego Ciała we Lwowie.

Patent na nauczycielkę szkół wydziałowych, wydany 31 października 1917 r. we Lwowie na nazwisko Eugenii Czajkowskiej. Uprawniał do nauczania w szkołach wydziałowych z językiem wykładowym polskim i z uprawnieniami do nauczania języka polskiego, niemieckiego , geografii i historii.

Widok na zdewastowane katakumby, gdzie spoczywają szczątki obrońców Lwowa poległych w pierwszych dniach listopada 1918 r.

Widok na zdewastowaną kaplicę stojącą na szczycie wzniesienia na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowane arkady katakumbowe w skład których wchodzi dwadzieścia filarów łączonych romańskimi łukami. Umieszczono na nich od zewnątrz sześć płaskorzeźb stojących aniołów, trzymających krzyże maltańskie. Wewnątrz arkad umieszczono osiem krypt ozdobionych tablicami epitafijnymi. Umieszczono na nich nazwiska nazwiska 72. obrońców Lwowa.

Widok na arkady katakumbowe w skład których wchodzi dwadzieścia filarów łączonych romańskimi łukami. Umieszczono na nich od zewnątrz sześć płaskorzeźb stojących aniołów, trzymających krzyże maltańskie. Wewnątrz arkad umieszczono osiem krypt ozdobionych tablicami epitafijnymi. Umieszczono na nich nazwiska nazwiska 72. obrońców Lwowa.

Widok na arkady katakumbowe w skład których wchodzi dwadzieścia filarów łączonych romańskimi łukami. Umieszczono na nich od zewnątrz sześć płaskorzeźb stojących aniołów, trzymających krzyże maltańskie. Wewnątrz arkad umieszczono osiem krypt ozdobionych tablicami epitafijnymi. Umieszczono na nich nazwiska nazwiska 72. obrońców Lwowa.

Lwy trzymające tarcze z herbem Lwowa i godłem II Rzeczpospolitej, będące częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Aleksander Dzierzyński z matką spacerujący po cmentarzu. Na fotografii znajduje się pomnik gen. Bolesława Popowicza (pierwszy z prawej). W tle widoczne są katakumby w których umieszczono szczątki 72. osób poległych podczas wojny polsko-ukraińskiej.

Janina Piotrowska (pierwsza z lewej) z rodziną odwiedzający cmentarz. W tle widoczna rotunda - kaplica Obrońców Lwowa [zaprojektowana przez Rudolfa Indrucha; wybudowana w l. 1922-1924 przez inż. K. Weiss].

Widok z oddali na Cmentarz Obrońców Lwowa. W centrum fotografii znajduje się Pomnik Chwały [uroczyście odsłonięty 11 listopada 1934 r.].

Widok z oddali na Cmentarz Obrońców Lwowa. Od lewej znajdują się: Pomnik Chwały [uroczyście odsłonięty 11 listopada 1934 r.], katakumby, Kaplica Obrońców Lwowa [wybudowana w 1924 r.].

Widok z rynku na zabytkowe kamienice. Od lewej strony widoczne są: kamienica Bandinellich, kamienica Rzewuskich [zbudowana w 1772 r. przez architekta Piotra Polejowskiego], Czarna Kamienica [zbudowana w 1589 r. przez architektów Pawła Rzymanina i Piotra Barbona; w 1911 r. przeszła na własność miasta, a 22 września 1929 r. otwarto w niej Muzeum Historyczne], kamienica Łukaszewiczów.
W tle widoczna jest kopuła kościoła Dominikanów.

Pismo do Stanisława Napiórkowskiego wydane przez Starostę i Komisarza Rządowego Królewskiego Stołecznego Miasta Lwowa o mianowaniu na stanowisko starszego kancelisty.

Pismo od kancelarii Antoniego Nowaka- Przygodzkiego w imieniu Sabiny Przybylskiej do Sądu Okręgowego Cywilnego w sprawie wykreślenia prawa zastawu do kaucji.

Nieznana kobieta stojąca pod kolumnami Pomnika Chwały [uroczyście odsłonięty 11 listopada 1934 r.].

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom amerykańskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w lewym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom amerykańskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w lewym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom francuskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w prawym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom francuskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w prawym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na pomnik poświęcony żołnierzom francuskim biorących udział w walkach o Lwów i kresy wschodnie w latach 1919-1920 w prawym skrzydle katakumb na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na fragment Pomnika Chwały - rzeźbę lwa trzymającego tarczę z godłem II Rzeczpospolitej oraz napisem "Tobie Polsko".

Widok na zdewastowaną rzeźbę lwa trzymającego tarczę z godłem II Rzeczpospolitej, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowaną rzeźbę lwa trzymającego tarczę z godłem II Rzeczpospolitej, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Widok na zdewastowaną rzeźbę lwa trzymającego tarczę z herbem Lwowa, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Zabytkowe kamienice znajdujące się we wschodniej pierzei rynku. Od lewej strony widoczne są: kamienica Bandinellich, kamienica Rzewuskich [zbudowana w 1772 r. przez architekta Piotra Polejowskiego], Czarna Kamienica [zbudowana w 1589 r. przez architektów Pawła Rzymanina i Piotra Barbona; w 1911 r. przeszła na własność miasta, a 22 września 1929 r. otwarto w niej Muzeum Historyczne], kamienica Łukaszewiczów.

Pismo Sabiny z Czajkowskich Przybylskiej do Sądu Grodzkiego w Podhajcach o wpis prawa zastawu.

Pismo mianujące Stanisława Napiórkowskiego starszym kancelistą w XI randze etatu urzędników miejskich.

Widok na zdewastowaną rzeźbę lwa trzymającego tarczę z herbem Lwowa, będącego częścią Pomnika Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.] na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Kazimiera Niedziewicz z synem Jerzym na ulicy Akademickiej we Lwowie; w tle pomnik Kornela Ujejskiego i kamienica Sprechera, Lwów 1941-1944.

Mieczysław Piotrowski stojący pod zdewastowanym Pomnikiem Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.].

Teofil Niedziewicz z żoną Kazimierą i synkiem Jerzym, Lwów 1942-45.

Janina i Józef Piotrowscy stojący pod zdewastowanym Pomnikiem Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.].

Fotografia portretowa Jerzego Niedziewicza, Lwów 1941-1944.

Fotografia Kazimiery Niedziewicz z Kennkarty, Lwów ok. 1941-1944.

Widok od południa na zdewastowany Pomnik Chwały [uroczyste odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1934 r.]. W głębi widoczna Kaplica Obrońców Lwowa.

Widok na fragment renesansowej cerkwi - wieża Korniakta, znajdującej się na Starym Mieście.

Legitymacja członkowska Związku Zawodowego Pracowników Rzemiosła wydana na nazwisko Kazimiery Niedziewicz zatrudnionej w charakterze sprzątaczki we Lwowskim Konserwatorium, Lwów 10.06.1940 w języku rosyjskim i ukraińskim.

Widok z ul. Podwale na budynki (od lewej): kościoła dominikanów pw. Bożego Ciała oraz Archiwum Narodowe [dawny Arsenał Królewski].

Teofil Niedziewicz w podróży kolejowej ze Lwowa do Delatyna, 1936.

Widok na XIX-wieczną świątynie prawosławną według projektu Sylwestra Hawryszkiewicza przy ul.Krakowskiej.

Widok z kopca Unii Lubelskiej na zabudowę miasta. Wśród budynków wyróżnia się (od prawej): wieża ratuszowa, kopuła Kościoła Bożego Ciała, wieża Korniakta.

Kaziemiera Niedziewicz w podróży kolejowej ze Lwowa do Delatyna, 1936 r.

Kazimiera Jurczyszyn podczas lekcji jazdy konnej prowadzonej przez instruktora jazdy z pułku ułanów, Bazylego Stafirnego, szwagra jej przyszłęgo męża, Teofila Niedziewicza, Lwów II poł. lat 30. XX w.

Widok z Góry Piaskowej [znanej również Górą Lwa] na zabudowę Starego Miasta. Wśród budynków wyróżnia się (od prawej): wieża ratuszowa, kopuła Kościoła Bożego Ciała, wieża Korniakta.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn (z lewej) i Teofil Niedziewicz (w środku) oraz N.N., na Górnym Łyczakowie, Lwów I poł. lat 30. XX w. w tle panorama Lwowa.

Widok z Góry Piaskowej [znanej również Górą Lwa] na zabudowę Starego Miasta. Wśród budynków wyróżnia się (od prawej): wieża ratuszowa, kopuła Kościoła Bożego Ciała, wieża Korniakta.

Zabytkowe kamienice znajdujące się we wschodniej pierzei rynku. Od lewej strony widoczne są: kamienica Bandinellich, kamienica Rzewuskich [zbudowana w 1772 r. przez architekta Piotra Polejowskiego], Czarna Kamienica [zbudowana w 1589 r. przez architektów Pawła Rzymanina i Piotra Barbona; w 1911 r. przeszła na własność miasta, a 22 września 1929 r. otwarto w niej Muzeum Historyczne], kamienica Łukaszewiczów.

Zezwolenie na wykreślenie

Pismo przyznające Stanisławowi Napiórkowskiemu II stopień płacy XII rangi z tytułu służby w czasie inwazji rosyjskiej przyznany przez Zastępcę Komisarza Rządowego Królewskiego Stołecznego Miasta Lwowa.

Widok z Góry Piaskowej [znanej również Górą Lwa] na zabudowę Starego Miasta. Wśród budynków wyróżnia się (od prawej): kopuła Kościoła Bożego Ciała, wieża Korniakta.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz na Górnym Łyczakowie, Lwów I poł. lat 30. XX w. w tle panorama Lwowa.

Widok z Góry Piaskowej [znanej również Górą Lwa] na zabudowę Starego Miasta. Wśród budynków wyróżnia się (od prawej): kopuła Kościoła Bożego Ciała, wieża Korniakta.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz na Górnym Łyczakowie, Lwów I poł. lat 30. XX w. w tle panorama Lwowa.

Widok z Góry Piaskowej [znanej również Górą Lwa] na zabudowę Starego Miasta. Wśród budynków wyróżnia się (od prawej): wieża ratuszowa, kopuła Kościoła Bożego Ciała, wieża Korniakta.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Wieża postawiona nieopodal Kopca Unii Lubelskiej w 1957 r. według radzieckiego projektu oznaczonego numerem 3803 KM.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Widok na renesansową cerkiew znajdującą się na Starym Mieście.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Widok na pomnik czołgistów-gwardzistów armii generała D. Leliuszenko, którzy zginęli w walkach o Lwów podczas II wojny światowej. Ma formę czołgu bojowego IS stojącego na cokole, zbudowany został w 1945 roku według projektu architekta W. A. Afanasjewa przy ul. Łyczakowskiej. W tle znajduje się magazyn [obecnie znajduje się tam cerkiew pw. Świętej Pokrowy].

Zabytkowe kamienice znajdujące się we wschodniej pierzei rynku. Od prawej strony widoczne są kamienice: Bernatowiczowska, Dom Szembekowski, Królewska "Mały Wawel", Łukasiewiczów.

Kazimiera Niedziewicz na spacerze, Lwów II poł. lat 30. XX w.

Zabytkowe kamienice znajdujące się we wschodniej pierzei rynku. Od lewej strony widoczne są: kamienica Bandinellich, kamienica Rzewuskich [zbudowana w 1772 r. przez architekta Piotra Polejowskiego], Czarna Kamienica [zbudowana w 1589 r. przez architektów Pawła Rzymanina i Piotra Barbona; w 1911 r. przeszła na własność miasta, a 22 września 1929 r. otwarto w niej Muzeum Historyczne], kamienica Łukaszewiczów.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz na ławce w parku, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Widok z pl. Soborna na cerkiew św. Andrzeja Apostoła.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz w parku, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Widok z pl. Soborna na cerkiew św. Andrzeja Apostoła.

Narzeczeni: Kazimiera Jurczyszyn i Teofil Niedziewicz w parku, Lwów I poł. lat 30. XX w.

Widok na fasadę kościoła Bernardynów.

Pismo przyznające Stanisławowi Napiórkowskiemu II stopień płacy XII rangi z tytułu służby w czasie inwazji rosyjskiej przyznany przez Zastępcę Komisarza Rządowego Królewskiego Stołecznego Miasta Lwowa.