Relacja biograficzna Jarosława Rabija. Relacja dotyczy okresu II wojny światowej i zmieniających się okupacji rosyjskiej i niemieckiej, początkowego okresu istnienia polskiej władzy ludowej oraz Ukraińskiej Powstańczej Armii w okolicach Kalnikowa i jej konsekwencji dla lokalnych mieszkańców, deportacja części wsi Kalników w ramach akcji "Wisła", uwięzienia brata za współpracę z UPA, przesiedlenia w okolice Giżycka, służby w wojsku w batalionie roboczym, pracy w melioracji, życia religijnego wspólnoty greckokatolickiej.

Relacja księdza katolickiego Tadeusza Rusnaka. Relacja dotyczy lat 50-tych i 70-tych w Siedlęcinie, treningów lekkoatletyki, studiów na Akademii Rolniczej, przerwanych wstąpieniem do seminarium duchownego, posługi kapłańskiej w latach osiemdziesiątych, mszy za ojczyznę i przesłuchań przez aparat bezpieczeństwa, powstania podziemnego teatru Czterdzieści Cztery przy plebani, przenosin między parafamii we Wrocławiu i w okolicach Wrocławia, nominacji na proboszcza parafii uniwersyteckiej, odrestaurowania zabytków, a także odprawienia wspólnie z księdzem Stanisławem Orzechowskim, mszy w czasie strajku w 1980 roku w zajezdni autobusowej przy ul. Grabiszyńskiej.

Relacja biograficzna profesora Mieczysława Inglota, historyka literatury, profesora zwyczajnego nauk humanistycznych, specjalizującego się w historii literatury polskiej okresu romantyzmu. Relacja dotyczy historii życia profesora, dzieciństwa spędzonego we Lwowie oraz w Albigowej, lat wojennych, powojennego okresu spędzonego w Krakowie, a następnie we Wrocławiu, edukacji, działaności dziennikarskiej, zatrudnienia w Instytucie Filologii Polskiej po skończonych studiach, środowiska literackiego lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, działaności Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, opozycji solidarnościowej na Uniwersytecie Wrocławskim, historii zwrócenia Synagogi pod Białym Bocianem gminie żydowskiej, relacji między profesorami na Wydziale Polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim, epidemii ospy we Wrocławiu.

Dwuczęściowa relacja profesora Andrzeja Wiszniewskiego, profesora nauk technicznych, działacza opozycji, internowanego w Nysie, rektora Politechniki Wrocławskiej w latach 1990-1996 oraz ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Pierwsza relacja dotyczy krajobrazu powojennego Wrocławia, studiów na wrocławskiej Politechnice i dalszej kariery na tej uczelni, funkcjonowania szkoły wyższej i studentów w ówczesnych realiach politycznych, wydarzeń z marca 1968 roku i studenckiej akcji podczas pochodu 1 maja, powstania Solidarności i wydarzeń na uczelni w tym czasie, strajku okupacyjnego na Politechnice, po wprowadzeniu stanu wojennego, internowania w Nysie i prób zwerbowania działaczy Solidarności do współpracy przez Służbę Bezpieczeństwa, procesu członków komitetu strajkowego Politechniki, zatrzymań i przesłuchań ze względu na działalność opozycyjną, pełnienia funkcji rektora Politechniki, a następnie ministra nauki w rządzie Jerzego Buzka. Druga relacja dotyczy wydarzeń z historii Wrocławia: roku 1956 oraz 1968 na Politechnice Wrocławskiej, strajku na Politechnice w 1981 roku, pełnienia funkcji rektora podczas przemian ustrojowych w Polsce. Na zakończenie, świadek odpowiedział na pytania przygotowanych w ramach kwestionariusza, większość z nich dotyczyła Wrocławia lat powojennych.

Kennkarta wydana przez niemieckie okupacyjne władze Lwowa Der Stadthauptmann Lemberg na nazwisko Zuzanna Chęć, Lwów 10.10.1943 w j. polskim i niemieckim.

Relacja Pelagii Rumińskiej dotyczy życia w przedwojennej Częstochowie, świadek opisuje atmosferę międzywojennego miasta, a także gwiazdy polskiego kina tamtego okresu. W dalszej części relacji świadek mówi o pracy zawodowej po wojnie oraz odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Relacja Krzysztofa Żurakowskiego, członka NSZZ "Solidarność", elektryka scenicznego w Państwowej Operze we Wrocławiu, pracownika Elektrociepłowni Wrocław oraz miejskich Zakładach Energetycznych. Relacja dotyczy turystyki w czasach PRL, edukacji, pracy zawodowej, służby wojskowej, podróży na Kresy, przygotowań do wypraw górskich i spływów kajakowych, pracy zawodowej i statystowania w filmach fabularnych, działalności w Solidarności, poważnego wypadku przy pracy oraz powodzi w 1997 roku.

Relacja Zbigniewa Domosławskiego, profesora nauk medycznych, majora Wojska Polskiego, dotyczy młodości w Kopyczyńcach, edukacji w gimnazjum we Lwowie oraz nawrocławskiej Akademii Medycznej, świadek koncentruje się na okresie rządów Józefa Piłsudskiego, a także okresie PRL. Odpowiada na pytania z kwestionariusza do projektu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Wiesławy Męcińskiej wieloletniej nauczycielki Szkoły Podstawowej nr 9 w Wałbrzychu. Relacja rozpoczyna się od wyjazdu z rodzinnego Borysławia wraz z całą rodziną do Wabrzycha we wrześniu 1945 roku, następnie dotyczy czasów szkolnych, relacji dzieci polskich i żydowskich, relacji niemicko-polskich w powojennym Wałbrzychu, zjawiska szabru, losów rodzeństwa, a także pracy w szkole.

Relacja Apolonii Wolskiej dotyczy dzieciństwa w Kozińcu, kursów dla sanitariuszek w czasie wojny, wywiezienia męża na roboty przymusowe do III Rzeszy, ukrywania w domu rodzinnym Żydów, a także zbiegłego z gestapowskiego więzienia Kazimierza Kota, trudów lat powojennych, stanu wojennego. Druga część relacji to odpowiedź na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Stefanii Obary, żołnierza Armii Krajowej, dotyczy działalności lokalnego koła Armii Krajowej, wydarzeń związanych z II wojną światową i okupacji Tyczyna, tajnego nauczania, działalności Armii Krajowej i sytuacji lokalnej społeczności. Kolejna część relacji dotyczy wczesnego dzieciństwa, edukacji, patriotycznego wychowania, a także represji ze strony komunistów, przesłuchań w Urzędzie Bezpieczeństwa, protestu przeciw usunięciu religii ze szkół i działalności „Solidarności”.

Relacja Józefa Szczepańskiego. Relacja dotyczy relacji sąsiedzkich w przedwojennej Trembowli, stosunków między mieszkańcami polskimi, ukraińskimi i żydowskimi, stacjonowania w Trembowli przed wojną 9. pułku ułanów, wywózek na Syberię, wojennych losów trembowlańskich Żydów, mordów banderowców na Polakach, opuszczenia rodzinnych stron i siedmiotygodniowej podróży na zachód, początkowo w okolice Legnicy, później przez Prudnik aż do Domaszkowa, gdzie rodzina Szczepańskich osiadła na stałe.

Relacja biograficzna Maria Nowik, pielęgniarki, urodzonej w rodzinie miejscowego działacza ukraińskiego, wysiedlona pod Biłgoraj w 1943 roku, a następnie w 1947 roku wraz z akcją "Wisła" na północ Polski. Relacja dotyczy rodzinnych stron, stosunków polsko-ukraińskich przed wojną, rozbierania cerkwi przez Polaków w rodzinnej miejscowości, wysiedlenia ludności ukraińskiej z chełmnszczyzny do USRR, tragicznych wojennych losów rodziny, wysiedlenia na północ Polski, szkoły pielęgniarksiej i pracy w giżyckim szpitalu, zaangażowania w życie środowiska ukraińskiego od lat 90-tych.

Relacja biograficzna Jana Słabego, żołnierza AK i wieloletniego trenra Parasola Wrocław. Relacja dotyczy dzieciństwa i edukacji we Lwowie, okupacji niemieckiej oraz radzieckiej we Lwowie, działaności w Armii Krajowej, pełnienia funkcji tłumacza, pracy przymusowej dla Organizacji Todt, więznienia, przyjazdu do powojennego Wrocławia, wyglądu miasta po wojnie, różnych prac zawodowych, początków wrocławskiego sportu, drogi do zawodu trenera, studiów w Studium Wychowania Fizycznego przy Akademii Medycznej.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Anny Łaski dotyczy rozdzielenia rodziny na początku wojny, ewakuacji z Kamionki Małej, zamordowania rodziny Łasków mieszkających na Czyściaku, przez banderowców, a także późniejszego życia na Ziemiach Zachodnich i Północnych.

Relacja Włodzimierza Zylbertela, współorganizatora Autorskiej Szkoły Samorozwoju (ASSA) we Wrocławiu. Relacja Włodzimierza Zylbertala dotyczy dzieciństwa we Wrocławiu lat 60-tych, wojennej historii rodziców, zesłania matki na Sybir, a ojca do Kazachstanu, antysemickiej nagonki w 1968 roku, studiów filologicznych na Uniwersytcie Wrocławskim oraz ówczesnej akademickiej opozycji antykomunistycznej praz pracy w Polarze.

Relacja biograficzna Elli Pyszki, dotyczy dzieciństwa, pracy na roli przed wojną, poznania męża i prowadzenia wspólnie gospodarstwa. Na koniec odpowiada na wybrane pytania z kwestionariusza projektu o stulatkach.

Relacja biograficzna Leona Kalety, żołnierza 3. Pułku Piechoty Legionów, członka Batalionów Chłopskich, organizatora Koła Młodzieży „Wici” oraz rolniczej Solidarności w Sobowicach, dotyczy przedwojennej edukacji, służby wojskowej na Kresach, udziału w kampanii wrześniowej, działalności partyzantckiej, organizacji pomocy dla Powstańców Warszawskich, działalności społeczno-kulturalnej, służby w oddziałach ochrony pogranicza na Podolu, założenia rolniczej Solidarności w Sobowicach. W drugiej części świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Jacka Wenzela, wieloletniego pracownika Tvp Wrocław, operatora, reżysera, redaktora i sekretarza programowego, realizatora wielu popularnych programów telewizyjnych. Relacja dotyczy dziejów rodziny świadka, podjęcia studiów, pracy w teatrze, pracy jako realizator oraz twórca programów telewizyjnych, współpracy zagranicznej z Czechami oraz Holandią, realiów życia w PRL, relacji z działaczami opozycyjnymi, pracy charytatywnej podczas Stanu Wojennego, działalności w fundacji na rzecz dzieci chorych na fenyloketonurie.

Relacja biograficzna Bronisławy Suzańskiej dotyczy życia w przedwojennym Husiatynie, m.in. założenia Kasy Stefczyka, osobistych doświadczeń związanych z II wojną światową, wkroczenia Armii Czerwonej, następnie wojsk niemieckich, a także żołnierzy węgierskich. Dalsza opowieść dotyczy przyjazdu na Ziemie Zachodnie, pracy w gospodarstwie, kilkumiesięcznego wyjazdu do Australii, w latach 80. XX wieku. Na zakończenie świadek odpowiada na pytania przygotowane w ramach projektu „100 100-latków na 100-lecie”.

Relacja biograficzna Aleksandra Tarnawskiego, żołnierza Armii Krajowej, majora Wojska Polskiego, dotyczy dzieciństwa, studiów na Uniwersytecie Lwowskim na Wydziale Chemii, dołączenia do tworzącej się armii pod dowództwem generała Sikorskiego we Francji, emigracji na Węgry, przedostania się do Francji i Wielkiej Brytani, konspiracyjnych wojskowych szkoleń, desantowania do Polski, pracy w Polskim Radiu w Warszawie, okresu powojennego spędzonego w Warszawie i życia zawodowego związanego z Politechniką Gliwicką.

Relacja Józefa Słowika dotyczy śmierci Marszałka Piłsudskiego, II wojny światowej na Kresach Wschodnich, Kampanii Wrześniowej, okupacji niemieckiej i radzieckiej, wywózek na Sybir, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia.

Karta tożsamosci wydana na nazwisko Jarosław Korol przez Polskie Koleje Państwowe, Lwów 30.03.1937.

Relacja Zdzisławy Szerer dotyczy dzieciństwa w Łyśćcu na Kresach Wschodnich, relacji między polskimi, ukraińskimi i żydowskimi mieszkańcami, edukacji, przyjazdu na Ziemie Zachodnie i Północne, realiów życia po wojnie, relacji Polaków z Niemcami, powojennego Jawora oraz powojennej Legnicy.

Relacja Romany Staweckiej, wieloletniej pracownicy Wrocławskich Zakładów Elektronicznych „Elwro”, uczestniczki strajku we wrocławskiej zajezdni, członkini Solidarności. Relacja dotyczy dzieciństwa i relacji polsko – ukraińskich we Lwowie, niemieckiej okupacji, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie, warunków życia w pierwszych powojennych latach we Wrocławiu, zbrodni jakich dopuszczało się wobec ludzi UB, pracy w "Elwro", strajku w zajezdni na Grabiszyńskiej, internowania oraz rewizji w mieszkaniu w czasie trwania stanu wojennego.

Relacja Bronisławy Rozkosz dotyczy dzieciństwa na Kresach Wschodnich przed wojną, okupacji niemieckiej i sowieckiej na Kresach, zbrodni wojennych, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, ciężkich warunków podróży, organizacji życia w powojennych warunkach, relacji przyjezdnych Polaków z Niemcami, pracy męża w kolejnictwie i środowiska powojennych kolejarzy.

Relacja Adama Jezierskiego, profesora nauk chemicznych oraz rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów na wydziale Nauk Matematycznych, Fizycznych i Chemicznych na Uniwersytecie Wrocławskim, kariery naukowej, zdobywania kolejnych stopni naukowych i stanowisk na Uniwersytecie, perspektyw rozwoju oraz badań naukowych.

Relacja Jerzego Kosa historyka sztuki, profesora Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizującego się w historii architektury europejskiej XVIII i XIX wieku. Relacje dotyczy dzieciństwa, nauki w szkole podstawowej oraz liceum, sposobów spędzania wolnego czasu, studiów na archeologii i historii sztuki, wymian studenckich, podróży, wykopalisk archeologicznych, wprowadzenia stanu wojennego, Wrocławia z lat 80-tych oraz 90-tych.

Relacja Jadwigi Materkowskiej dotyczy przesiedlenia z Wilna do Gdańska, edukacji, życia zawodowego i rodzinnego.

Relacja Magdaleny Bajer, dziennikarki, polonistki i publicystki. Relacja dotyczy dzieciństwie w przedwojennym Lwowie, przyjazdu do Wrocławia, ukończenia polonistyki na UWr., odbudowy Uniwersytetu Wrocławskiego, pracy fizycznej profesorów, życia zawodowego związanego ze słowem pisanym ( m.in. w Wydawnictwie Ossolineum, Polskim Radiu we Wrocławiu oraz w Warszawie, w Państowym Instytucie Wydawniczym oraz w redakcji "Polityki"), warunków pracy, wykonywanych zadań, funkcjonowania cenzury, strajku we wrocławskiej Zajezdni (VIII 1980).