Depesza do pani Adeli Sikorskiej z Biura Pomocy Rodzinom Wojskowym, z informacją iż Franciszek Sikorski figuruje w spisach osób zaginionych z obozu rosyjskiego w Starobielsku.
Dowództwo Jednostki Wojska na Środkowy-Wschód, Biuro Pomocy Rodzinom Wojskowym
Koperta z listu miłosnego napisanego przez Zbigniewa Szmidta do swojej żony Janiny. Koperta odręcznie zaadresowana opatrzona jest pieczęciami z datą i reklamami.
Pamiątki po strażniku służby więziennej i byłym więźniu obozu w Ostaszkowie - Marianie Proroku, zamordowanym w obwodzie twerskim w 1940 roku. Spoczywa w Miednoje.
Odpis listu Pani Szmidt Janiny, obywatelki Polski, która mieszkała we Wrocławiu-12, ul. Kossaka 4, do Premiera ZSRR Nikolaja Bulganina, w którym prosi o interwencję w sprawie odnalezienia jej męża.
Odpowiedź Kierownika Sekcji Polskiego Czerwonego Krzyża na pismo Janiny Szmidt. PCK informuje w nim, że nie posiada informacji o mężu, ale poszukiwania są w toku.
Odpowiedź adwokata Stanisława Białostockiego na pismo Janiny Szmidt. Adwokat informuje iż nie zajmuje się sprawami dotyczącymi poszukiwania osób zaginionych podczas działań wojennych.
Pismo napisane przez Janinę Szmidt do Inter Arma Caritas Comite International De La Croix Rogue w Genewie z prośbą o odszukanie męża - Zbigniewa Szmidta. W piśmie Pani Janina zaznacza, że poszukuje męża bezskutecznie od 20 lat.
Kartka pocztowa z obozu w Starobielsku, napisana przez Jana Budzińskiego prawdopodobnie do żony (Reginy? - nieczytelne). Na odwrocie formularz nadawczy w języku rosyjskim, oklejona znaczkami pocztowymi.
Fotografia pamiątek po kapitanie Tadeuszu Osmolaku. Widoczny ryngraf dziękczynny (Relikwia Pamiątkowa Pułku) z dedykacją od kolegów oficerów z 43 pułku piechoty Legionu Bajończyków.
Jest to tłumaczenie przysięgłe dokumentu o sygnaturze PL OPiP II-5-4-1, czyli: Urzędowego potwierdzenia z Prokuratury Generalnej Federacji Rosyjskiej, w której potwierdzona zostaje informacja o tym iż Marian Prorok znajdował się w spisie więźniów obozu jenieckiego w Ostaszkowie i został rozstrzelany przez organa NKWD.
Pismo napisane przez Janinę Szmidt do Inter Arma Caritas Comite International De La Croix Rogue w Genewie z prośbą o odszukanie męża - Zbigniewa Szmidta. W piśmie Pani Janina zaznacza, że poszukuje męża bezskutecznie od 20 lat.
Pismo z biura Polskiego Czerwonego Krzyża do Janiny Szmidt, informujące o tym iż Biuro Informacji i Poszukiwań P.C.K. nie posiada informacji o jej mężu Zbigniewie. Jednocześnie P.C.K. zaznacza, że poszukiwania go trwają.
Pismo Janiny Szmidt do Ambasady PRL, w którym wyjaśnia, iż odnaleziony mężczyzna nie jest jej mężem. Podaje jego dane identyfikacyjne raz jeszcze i prosi o podanie powodu pomyłki.
Pismo Janiny Szmidt do Ambasady PRL, w którym prosi o pomoc w nawiązaniu kontaktu z mężem, który rzekomo przebywa w głębi Z.S.R.R. W dokumencie pada również prośba o weryfikację tożsamości mężczyzny.
Pamiątki związane z osobą kapitana Tadeusza Osmolaka, żołnierza Wojska Polskiego służącego w 43 Pułku Strzelców Legionów Bajończyków, więzionego w Starobielsku, zamordowanego przez NKWD w Charkowie wiosną 1940 roku.
Oficjalna odpowiedź pełnomocnika rządu ds. repatriacji z Ambasady PRL z Moskwy - Z. Opałki, w której Pani Janina Szmidt dowiaduje się, że jej mąż żyje i poznaje procedurę niezbędną do sprowadzenia go z powrotem do kraju, pomimo faktu, iż był jedną z ofiar zbrodni z wiosny 1940 roku.
Pamiątki związane z osobą posterunkowego Andrzeja Wawra, dwie fotografie i jego książeczka wojskowa. W czasie II wojny światowej przetrzymywany w obozie jenieckim w Ostaszkowie, zamordowany w okolicach Tweru wiosną 1940 roku.
Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt kontynuuje poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Pełnomocnika Rządu ds. Repatriacji Ob. Popiela.
Pamiątki związane z osobą podporucznika porucznika Tadeusza Macieja Chołocińskiego - ziemianina z Baranowa Sandomierskiego. Więzionego w Starobielsku, zamordowanego w Charkowie w 1940 roku.
Pamiątki związane z osobą podporucznika podporucznika Stanisława Jabłońskiego, jeńca z Ostaszkowa, zamordowanego w kwietniu 1940 roku przez NKWD, spoczywa w dołach śmierci w Miednoje.
Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ambasady Polskiej w Moskwie.
Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ambasady Polskiej w Moskwie.
Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Pamiątki związane z osobą generała Franciszka Sikorskiego. W kolekcji znajdują się fotografie ukazujące gen. Sikorskiego, listy które pisał z obozu jenieckiego ze Starobielska oraz korespondencja związana z poszukiwaniem go po wojnie przez Marię Sikorską.
Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie.
Urzędowe potwierdzenie z Prokuratury Generalnej Federacji Rosyjskiej, w której potwierdzona zostaje informacja o tym iż Marian Prorok znajdował się w spisie więźniów obozu jenieckiego w Ostaszkowie i został rozstrzelany przez organa NKWD.
Książeczka wojskowa Andrzeja Wawra, w której zaznaczona jest służba wojskowa w armiach obcych, odznaczeniach i informacja o przeniesieniu do rezerwy, znajdują się w niej również informacje o zmianach miejsca zameldowania.