Portret współczesny Anny Łaski. Anna Łaska urodziła się 3 lutego 1930 r. w Kamionce Małej (powiat Kołomyja, województwo stanisławowskie). Była jedynaczką. Jej ojciec był policjantem śledczym w miejscowości Gody-Turka, jej matka zajmowała się wychowywaniem córki i pracą na roli. Po wybuchu II wojny światowej rodzina została rozdzielona. Anna została z matką i dziadkami ze strony matki. W czasie działań wojennych rodzina kilkakrotnie przenosiła się, m.in. pod rumuńską granicę, do Tułowy, do Kołomyi, a docelowo (w 1946 r.) do Oławy. Anna wielokrotnie wracała do miejsca pochodzenia, pierwszy wyjazd miał miejsce w 1956 r. W 1947 r. Anna wyszła za mąż; miała z mężem trójkę dzieci. Mąż zmarł w 1988 r. Obecnie mieszka sama w tym samym domu, w którym rodzina zamieszkała w 1946 r.

Portret współczesny Genowefy Urbanowicz. Skrócony biogram zawierający podstawowe informacje o Świadku Historii
(ok. 500 znaków): Genowefa Urbanowicz urodziła się 02.10.1935r. we wsi Łosza (dzisiejsza Białoruś). W wieku dziesięciu lat, po wojnie, razem z rodzicami zamieszkali we wsi Rudgierzowice, niedaleko Świebodzina, na tzw. terenach odzyskanych. Tam skończyła szkołę i poznała swojego męża- Bolesława. W wieku dwudziestu lat wyszła za mąż. W 1959 r. Razem z rodziną zamieszkała w Gdyni, gdzie najpierw pracowała na kolei, a następnie w rzeźni w laboratorium.

Portret współczesny andrzeja Matulewicza. Urodził się 4 listopada 1940 r. w Wilnie, na Kresach Wschodnich. W latach 1947–1953 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 36 w Gdańsku-Oliwie. W 1954 r. rozpoczął naukę w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie. 21 października 1961 r. zawarł związek małżeński z Mirosławą Cebulską, a w 1962 r. urodziła się jego córka Jolanta. Zawodowo był związany z Gdańskim Urzędem Morskim w Gdyni, a w 2008 r. przeszedł na emeryturę.

Portret współczesny Krzysztofa Bieżuńskiego. Krzysztof Bieżuński, (ur. w 1960 roku), w 1980 roku pracował w zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej jako mechanik. Gdy rozpoczęły się strajki, wziął w nich czynny udział. Był jednym z organizatorów (technicznych) drukarni strajkowej. Po zakończeniu strajków dalej, aż do końca PRL-u, zajmował się drukiem prasy opozycyjnej, a po 1989 drukował materiały wyborcze dla Kornela Morawieckiego podczas wyborów prezydenckich. Był członkiem Solidarności Walczącej. Podczas odbywania rocznej pracy w kopalni Borynia (w ramach służby wojskowej) zapisał się również do Solidarności.

Portret współczesny Eugeniusza Jacyszyna. Eugeniusz Jacyszyn, urodzony 29.11.1954 r. w Skwierzynie koło Gorzowa Wielkopolskiego. Rodzina zamieszkiwała w Murzynowie (do ok. 1964 r.), a następnie przeprowadziła się do Szczawna Zdroju. Ukończył technikum ekonomiczne w Wałbrzychu. W 1974 roku wstąpił do Metropolitarnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. 29.08 1980 roku, jako diakon, brał udział w mszy świętej podczas strajku w Zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Wyświęcony na kapłana w 1981 r. Jako wikariusz posługiwał w Legnicy (parafia Św. Trójcy), Polanicy Zdroju i Karpaczu. Od 1992 r. proboszcz w Radomierzu. Zaangażowany w duszpasterstwo opozycji.

Portret współczesny Bohdana Jetza. Bohdan Jetz (ur. 1954 we Wrocławiu) – przedsiębiorca transportowy. Bezpośredni uczestnik wydarzeń strajkowych z sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Obserwował od najmłodszych lat działalność ojca i starszego brata Tomasza Surowca w branży transportowej. Ojciec prowadził przedsiębiorstwo przewozowe w latach 50. w Łodzi –
dorożkarskie, a następnie cała rodzina przeprowadziła się do Wrocławia. Absolwent Lotniczych Zakładów Naukowych i studium kulturalno–oświatowego. Służył w Bazie Lotnictwa Morskiego w Siemirowicach. Pracował na kolei. Od 1979 roku pracownik wrocławskiego MPK, a następnie od 1983 w przedsiębiorstwie taksówkowym. Pomiędzy tymi wydarzeniami uczestniczył w strajku 7. zajezdni autobusowej. Więziony i internowany za działalność opozycyjną.

Portret współczesny Jacka Kowalskiego. Jacek Kowalski (ur. w Jeleniej Górze) – absolwent pedagogiki kulturalno-oświatowej na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie zaangażował się w działalność radia studenckiego. W Jeleniej Górze odbywał zasadniczą służbę wojskową. Związany z wrocławskim Polskim Radiem, z ramienia którego przygotowywał materiał o strajkującej w sierpniu 1980 roku zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, a następnie o sytuacji w całym kraju. Został przewodniczącym radiowej Solidarności. Internowany w Nysie w czasie stanu wojennego. Dotknęło go wykluczenie zawodowe w związku z działalnością opozycyjną i w 1983 roku zdecydował się wraz z żoną na wyjazd do Francji.

Portret współczesny Józefa Pieńkowskiego. Józef Pieńkowski, od od kwietnia 1980 r. do emerytury we wrocławskim MPK (zajezdnie przy ul. Grabiszyńskiej i Obornickiej), gdzie pracował jako kierowca autobusu. Uczestniczył w strajku Zajezdni nr VII w sierpniu 1980 r. Pomagał wówczas w ochronie (patrolowaniu) ogrodzenia zakładu. Podczas strajku wstąpił do Solidarności.

Portret współczesny Romana Dominika. Roman Dominik urodził się 1 października 1939 r. w Niepoczołowicach, gmina Linia, pochodził z rodziny kaszubskiej. Ojciec – krawiec, urodzony w 1907 roku w Dębkach, wstąpił do Gryfa Pomorskiego, a mama została wywieziona do obozu Stutthof (nr P 31780). Pan Roman wraz z rodzeństwem trafił pod opiekę wujków: Józefa i Klary Reszke. Po wojnie rodzina przeniosła się do Kostkowa (gmina Gniewino), gdzie świadek jako czternastolatek rozpoczął pracę, a następnie założył rodzinę miał ośmioro dzieci. Pracował w PGR-ze jako mechanik/kierowca w Kolkowie.

Portret współczesny Teofilii Sączawy. Teofila Sączawa z domu Miedziak urodziła się 20 grudnia 1940 roku na Łotwie. Razem z rodzicami wróciła z transportu na Syberię i trafili do Tomaszowa Lubelskiego, a następnie do Słuszewa na poniemiecką plebanię. Ojciec Pani Teofilii podjął pracę w gorzelni, następnie otrzymali gospodarstwo. Pani Teofila wyszła za mąż, zamieszkała w Rybskiej Karczmie.

Portret współczesny Józefa Szczepańskiego. Józef Szczepański urodził się w miasteczku Trembowla na dzisiejszej Ukrainie. Wychowywał się w społeczności polsko-ukraińsko-żydowskiej. Wojnę przeżył na miejscu, będąc świadkiem Holokaustu oraz działalności ukraińskich nacjonalistów. Po wojnie z rodziną wyjechał na Ziemie Zachodnie, gdzie osiadł w miejscowości Domaszków na Dolnym Śląsku.

Portret współczesny Włodzimierza Zylbertala. Włodzimierz Zylbertal urodził się w 1960 roku we Wrocławiu w żydowskiej rodzinie. Rodzina jego ojca miała korzenie wileńskie, sam ojciec pochodził z Nowego Dworu Mazowieckiego, a matka z Biłgoraju. Matka była wraz z rodziną zesłana na Sybir (Jarłykowka), skąd wróciła w 1946 roku, a ojciec do Kazachstanu. Włodzimierz Zylbertal zdobył na Uniwersytecie Wrocławskim wykształcenie filologiczne. Jest filozofem, astrologiem, psychotronikiem, badaczem i popularyzatorem tematyki zjawisk paranormalnych, autor wielu książek oraz publikacji prasowych poświęconych tej dziedzinie oraz m.in. jednym z organizatorów Autorskiej Szkoły Samorozwoju (ASSA) we Wrocławiu.

Portret współczesny Gizeli Fudem. Gizela Fudem z domu Grűnberg urodziła się w żydowskiej rodzinie w Tarnowie 24 listopada 1924 r. Rodzice - Josef Nehemiasz i Sara, mieli trójkę dzieci: córkę Taubę, córkę Gizelę i syna Mojżesza. Rodzina mieszkała w Tarnowie przy ul. Szpitalnej. Po wybuchu II wojny światowej rodzina musiała przenieść się na obszar getta. Latem 1943 roku Gizela Grünberg wraz z siostrą została przetransportowana do obozu w Płaszowie pod Krakowem. W lipca 1944 roku zostały przetransportowana do K.L. Auschwitz. Po przejściu selekcji trafiły do obozu Birkenau B IIb. Gizela Grűnberg otrzymała nr 18380. W grudniu 1944 roku Niemcy zorganizowali transport więźniów do obozu W Bergen-Belsen. W Bergen- Belsen siostry Grűnberg znalazły się 1 stycznia 1945 roku. Po wyzwoleniu przez wojska amerykańskiego obozu Bergen-Belsen, Gizela Grü berg znalazła się w obozie przejściowym na terenie koszar po pomocniczych oddziałach węgierskich. Gizela Grünberg podjęła pracę w angielskim biurze poszukiwań osób na terenie Niemiec. Rozpoczęła też naukę. W końcu postanowiła wrócić do Polski i osiedliła się we Wrocławiu. Ukończywszy Wrocławską Politechnikę podjęła pracę, wyszła za mąż i urodziła córkę.

Portret współczesny Mirosława Piaseckiego. Mirosław Piasecki urodził się w 1957 roku we Wrocławiu. W czasie studiów zajmował się m.in. hodowlą owiec. Po ukończeniu zootechniki trafił do jednostki wojskowej w Ełku, a następnie do Kostrzyna nad Odrą, gdzie zajmował się gospodarstwem wojskowym. W 1984 roku został kierownikiem działu zwierząt kopytnych we wrocławskim Zoo. Obecnie pełni w Ogrodzie funkcję dyrektora ds. hodowlanych.

Portret współczesny Ryszarda Bielawskiego, entomologa, doktora nauk przyrodniczych, pracownika Instytutu Zoologii Polskiej Akademii Nauk, uczestnika wypraw naukowych do Chin, Indii, Korei i Mongolii, kierownika Terrarium w Ogrodzie Zoologicznym we Wrocławiu w latach 1979-1995.

Portret współczesny Czesławy Smołki. Czesława Smołka, z domu Chabiniok, przyszła na świat 25 maja 1932 roku w miejscowości Zebrzydowice, należącej do powiatu cieszyńskiego. Wychowywała się w rodzinie urzędniczo-chłopskiej, wyznającej katolicyzm. Ojciec, Paweł Chabiniok, weteran I wojny światowej, w latach 1918 -1922, służył w Żandarmerii Krajowej Księstwa Cieszyńskiego, a od lipca 1922 r. w PWŚL. Matka prowadziła dom; znała doskonale język niemiecki i polski, choć w domu posługiwano się zwykle gwarą śląską. We wrześniu 1939 r. ojciec został wysłany na wschodnią granicę, a ona wraz z matką i siostrami ewakuowana do miejscowości Ruda Różaniecka (obecnie województwo podkarpackie). Po powrocie z ewakuacji, Czesława rozpoczęła naukę w niemieckiej szkole podstawowej. Ojciec, jak później dowiedziała się rodzina, został aresztowany i uwięziony w Ostaszkowie, a następnie stracony w Kalininie i pochowany w Miednoje. W związku ze zbliżającym się frontem pod koniec marca 1945 r., rodzina Chabinioków uciekła do Dąbrowy na Zaolziu, a później do Milikowa koło Jabłonkowa.
Po zakończeniu wojny, Czesława uczęszczała do siódmej klasy polskiej szkoły podstawowej w Zebrzydowicach. Po jej ukończeniu, dostała się do cieszyńskiego gimnazjum ekonomicznego, a potem cieszyńskiego Liceum. Po zdanej maturze rozpoczęła pracę w PZGS -ie w Cieszynie (Powiatowy Związek Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”). Wkrótce potem, w 1956 r. wyszła za mąż za Jana Smołkę. Małżonkowie zamieszkali początkowo w Zerzydowicach, później przeprowadzili się do Cieszyna, gdzie na świat przyszły ich dzieci – syn Mariusz i córka Lucyna. Czesława przez wiele lat pracowała w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Handlu Spożywczego w Cieszynie.

Portret współczesny Tadeusza Rusnaka. Tadeusz Rusnak- ksiądz katolicki, urodzony 15 lutego 1953 roku w Siedlęcinie. W latach licealnych czynnie uprawiał lekkoatletykę. Jego ulubioną dyscypliną było bieganie. Po ukończeniu technikum wyjechał do Wrocławiana studia, na ówczesnej Akademii Rolniczej. W stolicy Dolnego Śląska uczęszczał do znanego duszpasterstwa akademickiego „Pod Czwórką“ na Ostrowie Tumskim. Pod wpływem tamtejszego księdza Aleksandra Zienkiewicza, postanowił wstąpić do Seminarium Duchownego we Wrocławiu. W sierpniu 1980 roku, przebywał na diakońskiej praktyce wakacyjnej w parafii św. Maurycego, położonej w śródmieściu Wrocławia. Z potrzeby chwili razem z kolegami i profesorem Stanisławem Orzechowskim postanowił odprawiać mszę w strajkującej Zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Był czynnym uczestnikiem innych mszy w tych sierpiowych dniach, także w Pafawagu. Rok później przyjął święcenia kapłańskiej i został skierowany do Jeleniej Góry, do parafii św. Wojciecha. Tam też współdziałał z Solidarnością Jeleniogórską i lokalną opozycją robotniczą. Organizował liczne mszę za ojczyznę, a także przyczynił się do powstania podziemnego „Teatru 44“. W 1986 roku został wysłany do Wrocławia, do parafii św. Maksymiliana. Później posługiwał na wrocławskim Ołtaszynie, Strzelcach koło Namysłowa, kościele Uniwersyteckim we Wrocławiu oraz w Żernikach Wrocławskich.

Portret współczesny Franciszka Drobnego. Franciszek Drobny, urodzony 1 kwietnia 1922 roku w Gorzyczkach. W czasie wojny oraz krótko po niej pracował w kopalni. Po wojnie przyjechał do Bytomia, by podjąć naukę w technikum. Otrzymał nakaz pracy w szkolnictwie. Studiował fizykę w Katowicach, później w Opolu. Przez wiele lat pracował w szkolnictwie jako nauczyciel fizyki oraz nauczyciel zawodu. W Bytomiu mieszka do dziś.

Portret współeczesny Pelagii Rumińskiej. Pelagia Rumińska (z domu Witkowska) urodziła się 20 grudnia 1917 roku w Częstochowie. Jej rodzice prowadzili gospodarstwo, a także sklep spożywczy. Ojciec świadka pracował również w fabryce „Częstochowianka”. Pani Pelagia łączyła liczne obowiązki domowe ze szkolnymi. Jak sama jednak wspomina - w domu niczego jej nie brakowało. Znajdowała czas na wyjścia do kina i udzielała się w harcerstwie. W 1939 roku wyszła za mąż za żandarma Wojska Polskiego. Całe życie związana jest z Częstochową. Tam też po wojnie pracowała jako przedszkolanka.

Portret współczesny Zbigniewa Domosławskiego. Zbigniew Domosławski, urodzony w 1922 r. w Kopyczyńcach (dzisiejsza Ukraina). Ukończył gimnazjum we Lwowie i Akademię Medyczną we Wrocławiu (1952). Profesor dr hab, n. med. o specjalizacjach: kardiologia, historia medycyny i medycyna sportowa. Major Wojska Polskiego. Autor licznych publikacji o charakterze medycznym i historycznym (m.in. wspomnienia). Wielokrotnie odznaczany orderami państwowymi.

Portret współczesny Elli Pyszki. Elli Pyszka, urodzona w Stobnej na Żuławach w 1921 r. Córka Marii i Fritza. Ukończyła siedem klas szkoły podstawowej w Stobnej. Pracowała w niemieckich gospodarstwach w Stobnej, gdzie zajmowała się m.in. krowami. Po wojnie wyszła za mąż za Tadeusza z woj. bydgoskiego i przeszła z ewangelicyzmu na katolicyzm. Pracowała z mężem we własnym gospodarstwie. Mama czwórki dzieci.

Portret współczesny Joanny Robińskiej. Joanna Robińska (z domu Florczak) urodziła się 17 września 1921 roku w Poznaniu. Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, jako nastoletnia dziewczyna podjęła pracę higienistki w salonie dentystycznym. W czasie wojny została w mieście, wyszła za mąż, urodziła dziecko i została skierowana do pracy, jako pomoc w zakładzie fryzjerskim. Po 1945 r. wyjechała do Krosna Odrzańskiego, gdzie będąc już wdową, ponownie wyszła za mąż. Rozpoczęła pracę w tamtejszym starostwie. Następnie wyprowadziła się do Zgorzelca. Emeryturę zaś spędziła w Świeradowie Zdrój, a od kilku lat mieszka w podwrocławskich Bogdaszowicach.

Portret współczesny Stanisławy Gryz. Stanisława Gryz urodziła się 2.11.1918 r. w miejscowości Skały, jako jedno z pięciorga dzieci Michała Kłosa, rolnika spod Grzegorzowic. W czasie wojny była członkinią Batalionów Chłopskich (łączniczką i sanitariuszką). W 1946 r. wyszła za mąż za Michała Gryza ( który należał w czasie wojny do Armii Krajowej), którego w okresie PRL-u aresztowano i osadzono w więzieniu za obronę pomnika Piłsudskiego. Ma 2 córki oraz 3 wnuczków i 6 prawnucząt.

Relacja Zbigniewa Kwaśnego, profesora nauk humanistycznych, specjalizującego się w demografii historycznej i historii gospodarczej, dotyczy przedwojennego i wojennego okresu dzieciństwa, przyjazdu do Wrocławia, okresu studiów, pracy na stanowisku asystenta Katedry Historii Gospodarczej, odwiedzin w niemieckich archiwach, nawiązywania do lwowskich korzeni w Instytucie Historii, kontaktów z profesorami Maleczyńskim, Czaplińskim i Inglotem, a także działalności Towarzystwa Miłośników Historii.

Portret współczesny Marii Kawińskiej.

Portret współczesny Eugenii Krzywkowskiej.

Portret współczesny Marii Fac. Maria Fac, urodzona w 1937 roku w Nowej Wilejce, została przesiedlona do Lidzbarka Warmińskiego. W 1953 roku rozpoczęła studia medyczne w Gdańśku. Pracuje w zawodzie lekarza.

Portret współczesny Zbigniewa Wojciechowskiego. Zbigniew Wojciechowski, urodzony w 1957 roku we Wrocławiu. Perkusista, pracownik Opery Wrocławskiej, przez wiele lat współpracował z PAGARDem. W 1980 roku brał udział w koncercie organizowanym na terenie Zajezdni nr VII we Wrocławiu.

Portret współczesny Zbigniewa Kopystyńskiego. Zbigniew Kopystyński urodził się w Kluwińcach. W 1945 roku musiał opuścić miejscowość i przeniósł się na ziemie zachodnie. Studiował na Politechnice Wrocławskiej. Po studiach pracował m.in. w Hutmenie, Elwro. W 1980 roku brał udział w strajku w zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Później w stanie wojennym był internowany w Nysie. Po wyborach w 1989 roku pracował na etacie NSZZ Solidarność.

Portret współczesny Adama Prażaka. Adam Prażak urodził się w okolicach Tomaszowa Lubelskiego, od 6 roku życia mieszkał w Dębicy, gdzie skończył szkołę podstawową oraz średnią. Po maturze rok studiował w Krakowie. Po roku zdecydował się by wstąpić do Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. Będąc diakonem na ostatnim roku wziął udział we Mszy w zajezdni przy ulicy Grabiszyńskiej. Na praktykę duszpasterską trafił do tzn. robotniczej parafii w Wałbrzychu.

Portret współczesny Stanisława Murawskiego.

Zaświadczenie wydane przez Prezesa Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu (sygnatura akt: 83/92), w sprawie wyroku Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym w Warszawie Delegatura we Wrocławiu wobec Franciszka Stopki, skazanego za przestępstwo z art. 22 dekretu z dnia 13-06-1946 r. na 12 miesięcy obozu pracy (sygnatura akt: 6/53 z dnia 11 maja 1953 r.)

Miejsce pamięci w Katyniu, 27.06.1988.

Zakończenie roku szkolnego 1961/1962 w szkole podstawowej w Zwróconej. Klasa VII z nauczycielkami m.in.: Stanisławą Siekańską, kierowniczką (pierwszy rząd, w środku) i Teresą Gabrysz (pierwszy rząd, druga z prawej).

Zaświadczenie o wyborze Konrada Margolta na radnego Rady Osiedla Pilczyce-Kozanów-Popowice Płn. wydane przez Osiedlową Komisje Wyborczą nr 22 we Wrocławiu, Wrocław 28.02.2001.

Żegluga śródlądowa. Na zdjęciu: kpt. Władysław Stypczyński na pokładzie statku szkoleniowego MSS "Małgorzata Fornalska" na rzece Warcie, w okolicach Międzychodu, 1959.

Demonstracja 1 maja 1983 r. na pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu. Na zdjęciu: kolumna demonstrantów schodzi z pl. Grunwaldzkiego na ul. Piastowską, w tle akademik "Dwudziestolatka".

Wspomnienia Wandy i Kazimierza Czaplińskich dot. budowania przez nich jednego z pierwszych, powojennych domów jednorodzinnych we Wrocławiu w 1957 r., pracy zawodowej, pochodzenia i losów przedwojennych obojga, zaangażowania w życie organizacji katolickich oraz współpracy z instytucjami pozarządowymi z Polski i Niemiec na rzecz pojednania tych narodów. Zakres chronologiczny: 1939 - 2007. Miejsca wydarzeń: Wrocław, Gdańsk.

Koperta z grafiką "350 dni. 27.XI.1982" oraz znaczkiem i pieczęcią Poczty Obozowej Nowy Łupków, grudzień 1982.

Michał Lizak (z lewej) – ojczym Michała Skirpana oraz nieznany mężczyzna. Michał Lizak stoi z rowerem, obok niego pies, na rowerze siedzi małpa-kapucynka. Wrocław, lata 50.

Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej. Tableau grupy pierwszych absolwentów fotografia wykonana w latach 70. XX w..

Tymczasowe zaświadczenie wystawione na nazwisko Lucjan Borkowski przez Punkt Etapowy w Międzylesiu Państwowego Urzędu Repatriacyjnego, Międzylesie 14.03.1946.

Nominacja oficerska dla Bożeny Pawłowskiej (z d. Grabowskiej) uczestniczka Powstania Warszawskiego, żołnierz AK wydana przez Wojewódzki Sztab Wojskowy Wrocław, Wrocław 16.04.2008.

List pochwalny wystosowany przez Ministerstwo Budownictwa Miast i Osiedli Centralny Zarząd Budownictwa Miejskiego "Zachód" do Teodora Niedziewicza  z wyrazami uznania z okazji zajęcia I. miejsca we współzawodnictwie przy budowie Politechniki Wrocławskiej w kategorii najlepsza brygada kamieniarska, 1953-1954. We wcześniejszych dokumentach mowa o kamieniarzu Teofilu Niedziewiczu - być może zmienił imię na Teodor.

Arkadiusz Chlebcewicz za kierownicą lekkiego pojazdu wielozadaniowego Sd. Kfz. 2, II poł. lat 30. XX w.

Odpis wyciągu z dokumentów dot. pobytu Władysława Jesionki w niewoli niemieckiej sporządzonego przez Biuro Informacji i Poszukiwań Polskiego Czerwoneg Krzyża wystawiony przez Państwowe Biuro Notarialne w Świdnicy, Świdnica 23.02.1977.

Ulotka o treści: "Wszystkie wrony na plac Czerwony. Wałęsa wytrwał, a Ty?" wydana przez Solidarność Walczącą.

Demonstracja 1 maja 1989. Na zdjęciu: kordon milicyjny na ul. Kazimierza Wielkiego skrzyżowanie z ul. Eugeniusza Gepperta; widoczne samochody milicyjne: Nysa 522 (po lewej) i transportowy Star, Wrocław 1.05.1989.