Pokazano 334 rekordów

Opis archiwalny
Relacje historii mówionej i spisane wspomnienia Image
Zaawansowane opcje wyszukiwania
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:

334 rekordów z cyfrowym obiektem Pokaż wyniki z obiektami cyfrowymi

Rodzina Daniela Mielnika

Rodzina Daniela Mielnika. Na zdjęciu: Daniel Mielnik (II rząd, 2. z prawej) z żoną Teofilą z d. Lenert (II rząd, 3 z prawej) i 5 córkami i ich mężami z okazji ślubu córki Walerii (I rząd, w środku), 1906 r. Pozostali: zięciowie państwa Mielników, III rząd, od lewej: Józef Grabowski (przed nim żona Michalina); p. Storoczyński (mąż córki oznaczonej nr 3); pan młody N.N. (mąż Walerii); p. Świderski (mąż Heleny, nr 4); N.N. (mąż pierwszej kobiety stojącej z prawej strony).

N.N.

Wycieczka do Wambierzyc

Uczniowie szkoły podstawowej w Zwróconej przed Sanktuarium Matki Bożej Wambierzyckiej podczas  wycieczki szkolnej, Wambierzyce 1985. N/z nauczycielka Teresa Gabrysz, ówczesna kierowniczka szkoły w Zwróconej - ostatni rząd, druga z prawej, w ciemnych okularach.

N.N.

Pogrzeb Kazimierza Michalczyka

Pogrzeb Kazimierza Michalczyka (zm. 2.09.1982). Na zdjęciu: kondukt żałobny na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu w tle widoczna kaplica, 7.09.1982. Kazimierz Michalczyk zmarł w wyniku ran postrzałowych odniesionych podczas pacyfikacji przez ZOMO demonstracji, która odbyła się we Wrocławiu dn. 31.08.1982.

N.N.

Kombatanci

Zlot kombatantów II Samodzielnego Batalionu Miotaczy Ognia, Grudziądz lata 70. XX w. Na zdjęciu: w środku stoi Franciszek Jakubiak, obok niego gen. dywizji Krzeczkowski en face rozmawia z płk. Piotrem Sienkiewiczem.

N.N.

Wiec wyborczy Solidarności w Świdnicy

Wiec wyborczy Solidarności na Rynku w Świdnicy, 1 maja 1989. Scena stoi przed wejściem do lokalnego Biura Komitetu Obywatelskiego "Solidarność". Na scenie stoją, od prawej, kandydaci Solidarności do Sejmu i Senatu: Mieczysław Tarnowski (2.), Marian Kowal (3., za kobietą), Jan Lityński (5.), Włodzmierz Bojarski (6., ostatni).

Grzegorz Starostecki

Delatyn

Teofil Niedziewicz (drugi z lewej) i jego żona Kazimiera (trzecie z prawej) z synem Jerzym (w wózku) w towarzystwie krewnych ze strony Teofila, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Delatyn

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera z synem Jerzym na spacerze, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Delatyn

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Poczet sztandarowy

Poczty sztandarowe. Na zdjęciu: poczty sztandarowe organizacji kombatanckich we wnętrzu Kościoła Garnizonowego pw. św. Elżbiety we Wrocławiu; Konrad Margolt członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (trzeci z prawej), pocz. XXI w.

N.N.

Delatyn

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera z synem Jerzym, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Poczet sztandarowy

Poczty sztandarowe. Na zdjęciu: ks. kard. Henryk Gulbinowicz w towarzystwie pocztów sztandarowych organizacji kombatanckich we wnętrzu Kościoła Garnizonowego pw. św. Elżbiety we Wrocławiu; Konrad Margolt członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (vis a vis hierarchy, bez szarfy), pocz. XXI w.

N.N.

Delatyn

Teofil Niedziewicz i jego żona Kazimiera (pierwsi z lewej) z synem Jerzym (malec w czapce) w towarzystwie znajomych, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Poczet sztandarowy

Poczet sztandarowy. Na zdjęciu: Konrad Margolt członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (drugi z lewej). Po lewej sztandar Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych Koło Wroclaw-Pilczyce.

N.N.

Delatyn

Teofil Niedziewicz (pierwszy z prawej) i jego żona Kazimiera (z lewej) w towarzystwie znajomego, Delatyn II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Delatyn

Teofil Niedziewicz (pierwszy z prawej) i jego żona Kazimiera (druga z lewej) w towarzystwie znajomych na ganku wynajętego domu w Delatynie, II poł. lat 30. XX w. W latach 1935-1939 Teofil Niedziewicz pracował w Sądzie Grodzkim w Delatynie.

N.N.

Demonstracja 1 maja 1989

Demonstracja 1 maja 1989. Na zdjęciu: demonstranci na ul. Kazimierza Wielkiego na wysokości budynku narożnego usytuowanego pomiędzy ul. Kazimierza Wlk., a ul. Stanisława Leszczyńskiego; na pierwszym planie milicyjna Nysa 522, Wrocław 1.05.1989.

Jachym Henryk

Demonstracja 1 maja 1989

Demonstracja 1 maja 1989. Na zdjęciu: kordon milicyjny na ul. Kazimierza Wielkiego skrzyżowanie z ul. Eugeniusza Gepperta; widoczne samochody milicyjne: Nysa 522 (po lewej) i transportowy Star, Wrocław 1.05.1989.

Jachym Henryk

Monika Krupowicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Moniki Krupowicz. Monika Krupowicz urodziła się 15 lipca 1923 roku w Janowie. Córka z drugiego małżeństwa. Wywodzi się z rodziny rolniczej. Ojciec pracował w kopalni w Afryce, ale przyjechał do Polski szukać żony. Życie świadka skupiało się wokół rodziny i pracy w gospodarstwie. Drugą wojnę światową spędziła w domu rodzinnym, ukrywając się przed sowietami oraz Niemcami. Zapamiętała mieszkającą w Janowie ludność żydowską, ich sposób bycia, pracy i świętowania oraz utworzenie przez Niemców małego getta w czasie wojny. Nie należała do żadnej organizacji politycznej czy społecznej. Wolny czas spędzała śpiewając w chórze parafialnym.

Pawlukiewicz

Janina Rokicka - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Janiny Rokickiej. Józefa Janina Rokicka urodziła się 19.03.1919 r. w Gwoźdźcu, gdzie spędziła dzieciństwo. Jej rodzice prowadzili tam gospodarstwo. Była też harcerką i ukończyła gimnazjum urszulanek w Kołomyi. Następnie rozpoczęła studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1940 r. wyszła za mąż za Czesława Rokickiego, z którym zamieszkała potem na wsi pod Lublinem – w Krężnicy Okrągłej. Po tragicznej śmierci męża w 1945 r. przeniosła się z dwoma synami na Śląsk i przyjęła posadę nauczycielki w Białej Prudnickiej. Na początku lat 50. XX w. przeprowadziła się do Gdańska, gdzie zaczęła nauczać w szkole średniej - Technikum Budowy Okrętów Conradinum. Mieszka w Gdańsku do dziś, należy do Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich i często podczas spotkań w szkołach opowiada młodym ludziom o historii i swoim życiu.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Alicja Szastyńska-Siemon - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Alicji Szastyńskiej-Siemon. Alicja Szastyńska-Siemion, ur. 16 kwietnia 1935 w Sztabinie, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a także dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa
Filologicznego oraz członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN.

Petro Danyło - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Petro Danyło. Petro Danyło pochodzi z wielodzietnej, bojkowskiej rodziny Petra Danyły i Kateryny z d. Boruta. Urodził się w 1933 r. we wsi Dźwiniacz Górny, leżącej przed wojną w powiecie turczańskim województwa lwowskiego (po II wojnie światowej wieś przestała istnieć). W 1946 r. wraz z rodziną, w ramach wymiany ludności między Polską i USRR, został przesiedlony do Sambora, następnie trafił do Obertyna i osiedlił się na Netrebówce. Po wojnie uczył się w szkole wieczorowej. Służbę w Armii Radzieckiej odbył na początku lat 50. XX w. w Batumi nad Morzem Czarnym, później pracował w kołchozie. Jego siostra wyszła za mąż za Polaka Franciszka Baranieckiego i pod koniec lat 50. XX w. wyjechała z nim na stałe do Polski. Do dziś Petro mieszka w Obertynie.

Jakimowicz Marcelina

Wiesław Makarewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Wiesława Makarewicza. Wiesław Makarewicz, urodzony 13 czerwca 1935 roku w Wilnie. Przesiedlony do Gdańska w roku 1945. Ukończył studia lekarskie na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Został rektorem, pracował jako redaktor gazety uniwersyteckiej. Autor książki o profesorze Mozołowskim.

Sejbuk Gabriela

Apolonia Wolska - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Apolonii Wolskiej. Apolonia Wolska urodziła się w 1919 roku w Kozieńcu gmina Siennica Różana. Rodzice poznali się w majątku u Budnego, po tym jak matka uciekła z Wołynia. Pani Apolonia jest najstarszą z sześciorga rodzeństwa, urodziła się w Kozińcu. Za mąż wyszła w 1938 roku. W sierpniu 1939 r mąż został zmobilizowany, trafia do niewoli i zostaje wywieziony na roboty do Niemiec. Wróci dopiero po 6 latach. W 1940 roku koleżanka Hela Jakubiec werbuje panią Apolonię do „organizacji podziemnej”. Odbyła kilka kursów dla sanitariuszek. W 1940 r ukrywała się u jej rodziców rodzina Żydowska. Ukrywali Kazimierza Kota, zbiega z więzienia gestapo, który w okolicach Lwowa wysadzał pociągi z zaopatrzeniem wroga. W 1945 r. wraca mąż a w 1946 rodzi się pierwszy syn. Miała 3 synów. Jak dzieci dorosły zajmowała się ogrodem i robótkami ręcznymi, angażowała się w prace społeczne.

Badach Marzena

Stefania Obara - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Stefanii Obary. Stefania Obara urodziła się 24 stycznia 1921 roku, w podkarpackiej wsi Straszydle. Z powodu śmierci mamy, już w nastoletnim wieku, przejęła wiele obowiązków pani domu. Szybko opuściła dom rodzinny i pracowała w gospodarstwie lekarza z Tyczyna, Ludwika Obary. Wkrótce wyszła za niego za mąż. W czasie wojny małżeństwo należało do Armii Krajowej. Zaraz po wojnie doświadczyło zaś z tego powodu represji ze strony władz komunistycznych. Mąż pani Stefanii został trwale okaleczony w wyniku brutalnych przesłuchań funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Mimo to małżeństwo protestowało w latach 60. XX wieku po decyzji o usunięciu religii ze szkół. Pani Stefania Obara angażowała się w również w działalność „Solidarności”. Opublikowała także kilka książek, m.in. o Armii Krajowej i akcji „Burza” w Tyczynie.

Zubowski Piotr

Jan Glaza - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Jana Glazy. Jan Glaza urodził się w 1923 r. w Osiecznej. Ukończył w Osiecznej szkołę podstawową. Pomagał w gospodarstwie rodzicom. Został przymusowo wcielony do Wehrmachtu w 1942 r. razem z innymi mieszkańcami Pomorza. W czasie służby wojskowej przebywał w Niemczech, Francji i Norwegii. W listopadzie 1945 r. powrócił do domu. Potem poślubił Marię, z którą miał pięcioro dzieci. Pracował w nadleśnictwie Osieczna, a następnie jako majster budowalny na kolei w Smętowie. Nadal mieszka w Osiecznej.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Wyniki 201 do 300 z 334