Pokazano 10 rekordów

Opis archiwalny
Relacje historii mówionej i spisane wspomnienia Maj Ewa Warszawa, woj. mazowieckie
Zaawansowane opcje wyszukiwania
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:

1 rekordów z cyfrowym obiektem Pokaż wyniki z obiektami cyfrowymi

Relacja Cecylii Biegańskiej

Relacja Cecylii Biegańskiej, pracownika Politechniki Wrocławskiej, opozycjonistki, członkini komisji zakładowej NSZZ Solidarność na Politechnice Wrocławskiej, członka Duszpasterstwa Ludzi Pracy.
Relacja dotyczy działalności w Duszpasterstwie Ludzi Pracy przy jezuickiej parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu, postaw członków Duszpasterstwa, a także wrocławskich księży, niemieckiej pomocy materialnej dla wrocławian, działaności opozycyjnej, strajku sierpnia '80, zakładanie związków zawodowych na Politechnice Wrocławskiej, pacyfikacji strajku na Politechnice Wrocławskiej, „karnawału Solidarności”, papieskiej pielgrzymki w 1987 roku oraz wizyty Jana Pawła II na grobie ks. Popiełuszki. W relacji pojawiają się też wątki z okresu okupacji niemieckiej i działalności w ruchu oporu.

Biegańska Cecylia

Relacja Zofii Karpińskiej

Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Karpińska Zofia

Relacja Antoniego Turkiewicza

Relacja Antoniego Turkiewicza, piłkarza ręcznego i trenera piłki ręcznej. Relacja dotyczy przesiedleniu na teren Wrocławia, początków organizowania się życia sportowego wokół piłki ręcznej we Wrocławiu, zmian jakie zachodziły w samym sporcie, obozów sportowych oraz warunki treningowe zawodników w okresie PRL, funkcjonowania WKS Śląsk, zawodów sportowych rozgrywanych z innymi krajami, wyjazdów zagranicznych, pracy w zawodzie trenera sekcji młodzieżowych.

Turkiewicz Antoni

Relacja Włodzimierza Frąszczaka

Relacja Włodzimierza Frąszczaka piłkarza ręcznego, zawodnika klubów: Ostrovia oraz Śląsk Wrocław, trenera, członka kadry narodowej juniorów. Relacja dotyczy gry w klubie Śląsk Wrocław, najpierw jako junior, a potem senior, zdobywaniu doświadczeń sportowych na obozach i zgrupowaniach, zdobycia Pucharu Polski, a także Mistrzostwa Polski, pracy w zawodzie trenera, a także ojca - Kazimierza Frąszczaka, założyciela sekcji piłki ręcznej w klubie WKS Śląsk Wrocław.

Frąszczak Włodzimierz

Relacja Andrzeja Mientusa

Relacja Andrzeja Mintusa, piłkarza ręcznego,trenera, brązowego medalisty Mistrzostw Świata i mistrza Polski. Relacja dotyczy fascynacji sportem, studiów na wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gry w Stali Zawdzkiem, Gwardii Opole, Śląsku Wrocław oraz w niemieckim klubie w Hüttenbergu, wyjazdów zagranicznych, zdobycia mistrzostwa Polsi ze Śląskiem Wrocław, emigracji do Niemiec. Świadek porównuje realia klubów polskich do klubów niemieckich. W relacji pojawia się również wątek dotyczący stanu wojennego w Polsce.

Mientus Andrzej

Relacja Bogdana Zdrojewskiego

Relacja Bogdana Zdrojewskiego, Prezydenta Wrocławia w latach 1990-2001, posła i senatora, przewodniczącego klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej, minister kultury i dziedzictwa narodowego. Relacja dotyczy powodzi w 1997 roku, mylących informacji agend rządowych o stanie wód i zagrożenia powodziowego, podjęcia przygotowań do nadejścia fali powodziowej i obrony miasta, działań samorządu, służb mundurowych i miejskich oraz pomocy mieszkańców miasta, oczyszczania miasta i strategii rozwojowej podjętej wówczas dla Wrocławia.

Maj Ewa

Relacja Aleksandra Rosianskiego

Relacja biograficzna Aleksandra Rosianskiego, uczestnika wojny szesciodniowej. Relacja dotyczy ucieczki rodziców na wschód w 1939 roku, przybycia do Wrocławia, życia we powojennym Wrocławiu z perspektywy dziecka, wyjazdu do Izraela w 1957 roku i panujących tam warunków, asymilacji i środowiska polskiego w Izraelu, życia religijnego, służby wojskowej i udziału w wojnie sześciodniowej.

Rosianski Aleksander

Stanisław Michnowski - relacja

Stanisław Michnowski, geofizyka i członek Sodalicji Mariańskiej, opisuje życie ojca pod zaborem rosyjskim, opowiada o dziadku, powstańcu styczniowym, oraz o mentalności pokolenia swoich rodziców, życie w okresie XX-lecia międzywojennego, rozwój przemysłu i politykę II Rzeczpospolitej, wybuch II Wojny Światowej i swój udział w walkach jesienią 1939 roku w jednostce pułk. Hanki-Kuleszy, działania w konspiracji na terenie Skarżyska, pod dowództwem gwardiana klasztoru oo. Franciszkanów, o. Teodora Filipa, działalność w Kedywie, ucieczkę do Warszawy, Powstanie Warszawskie i ucieczkę przed Armią Czerwoną do Skarżyska, powrót na studia, pracę redaktora pisma „Politechnika”, trudności ze znalezieniem pracy z powodu działalności w Kedywie, opisuje też lata pracy zawodowej jako kierujący zespołem ds. badania elektryczności atmosfery.   Zakres chronologiczny: 1910-1970   Miejsca wydarzeń: Skarżysko-Kamienna (woj. świętokrzyskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Świecie (kujawsko-pomorskie), Paryż (Francja), Londyn (Wielka Brytania), Berlin (Niemcy), Lwów (Ukraina), Gdańsk (woj. pomorskie), Gdynia (woj. pomorskie), Kamionka Strumiłowa (Ukraina), Kielce (woj. świętokrzyskie), Kock (woj. lubelskie), Łuck (Ukraina), Wilno (Litwa), Tokio (Japonia), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie)

Michnowski Stanisław

Marian Orzechowski - relacja

Relacja Mariana Orzechowskiego rozpoczyna się od wspomnień dzieciństwa z okresu II wojny światowej, m.in. naloty niemieckie na zakłady zbrojeniowe w Starachowicach, relacje między Polakami a Niemcami, Volksdeutsche. Tuż po wojnie wyjazd do Radomia, a następnie do Wrocławia (opis zniszczeń miasta, powojenna kultura i szkolnictwo), gdzie kończy Liceum Ogólnokształcącego nr III. Na studia wyjeżdża do Rostowa, a później przenosi się do Leningradzkiej uczelni. Po czym wraca do kraju i rozpoczyna studia doktoranckie na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1969–1972 staje się dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych, a następnie w latach 1971–1975 awansuje na rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, oraz od 1984 do 1986 rektorem Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym PZPR. Wiele uwagi poświęca opisie swoich wyjazdów służbowych, podczas których spotkał m.in. Michaiła Gorbaczow. Zakres chronologiczny:1939-1989Miejsca wydarzeń: Starachowice (woj. świętokrzyskie), Radom (woj. mazowieckie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Rostów na Donem (Rosja), Leningrad (obecnie Petersburg, Rosja), Warszawa (woj. mazowieckie), Kąty Wrocławskie (woj. dolnośląskie), Lubin (woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Skarżysko-Kamienna (woj. świętokrzyskie), Kielce (woj. świętokrzyskie), Kraków (woj. małopolskie), Rzeszów (woj. podkarpackie), Płock (woj. mazowieckie), Berlin (Niemcy), Praga (Czechy), Noworosyjsk (Rosja), Phenian (obecnie Pjongjang, Korea Północna), Różki (pow. radomski, woj. mazowieckie), Augustów (pow. radomski, woj. mazowieckie).

Orzechowski Marian

Relacja Andrzeja Michalaka

Relacja Andrzeja Michalaka, zdobywcy 12 tytułów Mistrza Polski w piłce ręcznej, trenera juniorów „Śląska” Wrocław oraz reprezentacji juniorów, prezesa Dolnośląskiego Okręgowego Związku Piłki Ręcznej we Wrocławiu oraz dyrektora okręgowego oddziału PZU we Wrocławiu. Relacja dotyczy okresu II wojny światowej w Warszawie, przyjazdu do powojennego Wrocławia, kariery sportowej jako zawodnika i trenera reprezentacji juniorów, funkcjonowania sportowców w dobie PRL, wyjazdów wraz za "Śląskiem" za granicę w latach 70. i 80. XX wieku, a także ataku na sportowców Izraela podczas Olimpiady w Monachium.

Michalak Andrzej