Relacja Alicji Szastyńskiej-Siemion, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów i pracy naukowej na Uniwersytecie Wrocławskim, a także życia przed wojną, okupacji niemieckiej i radzieckiej, stalinizmu w Polsce, wydarzeń 1956 roku, wydarzeń Marca 1968 i inwazji na Czechosłowację.

Relacja Andrzeja Mintusa, piłkarza ręcznego,trenera, brązowego medalisty Mistrzostw Świata i mistrza Polski. Relacja dotyczy fascynacji sportem, studiów na wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gry w Stali Zawdzkiem, Gwardii Opole, Śląsku Wrocław oraz w niemieckim klubie w Hüttenbergu, wyjazdów zagranicznych, zdobycia mistrzostwa Polsi ze Śląskiem Wrocław, emigracji do Niemiec. Świadek porównuje realia klubów polskich do klubów niemieckich. W relacji pojawia się również wątek dotyczący stanu wojennego w Polsce.

Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.

Relacja Cecylii Biegańskiej, opozycjonistki, pracownika Politechniki Wrocławskiej, członkini Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej i członkini Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu.
Relacja dotyczy dzieciństwa (działalności w AK, tajnych kompletów), założenia NSZZ "Solidarność" na Politechnice Wrocławskiej ,wyborów czerwcowych do Sejmu i Senatu w 1989 roku, związanych z nimi nastrojami społecznymi, wizyt Tadeusza Mazowieckiego i Lecha Wałęsy w parafii przy Alei Pracy, francuskiej pomocy materialnej i uroczystości ku czci Jerzego Popiełuszki we Francji, losów Władysława Ossowskiego, kongresu eucharystycznego w 1997 roku.

Relacja Władysława Załogowicza ps. „Feluś”, żołnierza 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowódcy harcerskiego plutonu „Grunwald”, aresztowanego przez UB i skazanego na 5 lat więzienia, autora książki „Na Łyczakowie”. Relacja dotyczy przeżyć II wojy światowej, a także działalości w ZWZ-AK, służby w szeregach 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich AK, dowodzenia plutonem „Grunwald”, udziału w akcji „Burza”, aresztowania przez NKWD i osadzenia w transporcie na Syberię, ucieczki z transportu i działalności konspiracyjnej, aresztowannia przez UB i przenosin do Wrocławia po wyjściu z więzienia.

Relacja Bohdana Roskowskiego, Powstańca Warszawskiego, odznacoznego Warszawskim Krzyżem Powstańczym i Krzyżem Armii Krajowej nadany w Londynie, dotyczy II wojny światowej w Warszawie, Powstania warszawskiego, oblężenia Wrocławia przez Armię Czerwoną.

Relacja profesora Jana Kukuły dotyczy przede wszystkim jego kariery naukowej i zaangażowania w latach 80. w działalność opozycyjną, wykonywanych w technice mezzotinty grafik w Ognisku Kultury Plastycznej przy pl. Solnym, które później trafiały do wielu wydawnictw niezależnych związanych z „Solidarnością”, prac wraz z Januszem i Jadgwigą Halickimi oraz Andrzejem Żarnowieckim nad grafiką: 15 stacji Drogi Krzyżowej oraz przekazania jednej z kopii Drogi do Dortmundu, jako podziękowanie za pomoc materialną jaką dortmundczycy ofiarowali wrocławianom w czasie stanu wojennego.

Relacja Leszka Budrewicza, współpracownika KOR, rzecznika Studenckiego Komitetu Solidarności, działacza struktur podziemnych"Solidarności", współorganizatora ruchu "Wolność i Pokój", dziennikarza i pisarza. Relacja
dotyczy działalności w opozycyji przed 1989 rokiem, Solidarności Polsko-Czechosłowackiej oraz organizacji Festiwalu Kultury Czechosłowackiej.

Relacja biograficzna profesora Mieczysława Inglota, historyka literatury, profesora zwyczajnego nauk humanistycznych, specjalizującego się w historii literatury polskiej okresu romantyzmu. Relacja dotyczy historii życia profesora, dzieciństwa spędzonego we Lwowie oraz w Albigowej, lat wojennych, powojennego okresu spędzonego w Krakowie, a następnie we Wrocławiu, edukacji, działaności dziennikarskiej, zatrudnienia w Instytucie Filologii Polskiej po skończonych studiach, środowiska literackiego lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, działaności Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, opozycji solidarnościowej na Uniwersytecie Wrocławskim, historii zwrócenia Synagogi pod Białym Bocianem gminie żydowskiej, relacji między profesorami na Wydziale Polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja Zygmunta Staszewskiego, absolwenta Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Elektrycznym, pracownika Centrum Naukowo-Produkcyjnym Automatyki Energetycznej we Wrocławiu, twórcy Sekcji Energetycznej Solidarności na Dolnym Śląsku, delegata na pierwszy zjazd Solidarności, wykładowcy New York University. Relacja dotyczy działaności opozycyjnej oraz działaności Polonijnej w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Pismo od rady finansowej kościoła św. Lary z prośbą o datki na remont świątyni.

List do Zofii Maresz od Jacqueline Prodhomme.

List do Zofii Maresz od Jacqueline Prodhomme w sprawie jej wuja - Tadeusza Hrycakiewicza.

List do Zofii Maresz od Jacqueline Prodhomme w sprawie jej wuja - Tadeusza Hrycakiewicza.

List do Zofii Maresz od Jacqueline Prodhomme.

List do Zofii Maresz od Jacqueline Prodhomme.

List do Zofii Maresz od Jacqueline Prodhomme.

Relacja biograficzna Doroty Simonides profesor nauk humanistycznych, folklorystki, posłanki na Sejm PRL VIII kadencji oraz senator w latach 1990–2005, odznaczonej Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Bronisława Komorowskiego oraz Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec za wkład w pojednanie polsko-niemieckie.

List Jacqueline Prodhomme z Polskiego Czerwonego Krzyża do Tadeusza Hrycakiewicza.

List Jacqueline Prodhomme z Polskiego Czerwonego Krzyża do Tadeusza Hrycakiewicza.

List Jacqueline Prodhomme z Polskiego Czerwonego Krzyża do Tadeusza Hrycakiewicza.

List otwarty Misji Robotniczej Świętych Piotra i Pawła (stowarzyszenia misyjnego założonego w 1955 r. we Francji z myślą o robotnikach) do pracowników Świata zachęcający do poparcia ruchu księży-robotników. List opatrzony podpisem Jacquesa Loewa (1908-1999) misjonarza i założyciela ruchu.

List Eugene Claudiusa Petita prezesa Comité Francais des amis de la Pologne (Francuskiego Towarzystwa Przyjaciół Polski) do arcybiskupa Kominka w związku z kandydaturami na członków towarzystwa - m. in. preferowanie wyboru mężczyzn. Pojawia się również prośba o przekazanie informacji na temat biskupów amerykańskich podzielających powyższe zapatrywania.

Powieść, z angielskiego przełożył Juliusz Mieroszewski.

Relacja biograficzna Marii Tarasewicz dotyczy życia w majątku Leonardowo, życia towarzyskiego w majątkach na Ziemi Wileńskiej, pobytu Marszałka Piłsudskiego w Miadziole, wybuchu II wojny światowej, represji, którym poddawani byli Polacy z Ziemi Wileńskiej po zajęciu tych terenów w 1939 przez ZSRR, pracy w kołchozie, trudów życia na terenie Republiki Białoruskiej, okoliczności przyjazdu do Polski w 1958 i życia w Łodzi zaróno w okresie PRL jak i po 1989 roku. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza do projektu "100 100-latków na 100-lecie".