Josyf Brelyk, brat Rozalii Maciupy, wywieziony w 1946 r. z Wańkowej (pow. leski, woj. podkarpackie) do ZSRR, z rodziną na Syberii; obok Josyfa Brelyka stoi jego żona, siedzą teściowa i siostra żony. Josyf Brelyk początkowo przebywał na Syberii, później pozwolono mu wyjechać do Ukraińskiej SRR.

Josyf Brelyk, brat Rozalii Maciupy, przesiedlony w 1946 r. z Wańkowej (pow. leski, woj. podkarpackie) na Syberię (okolice Irkucka), przed chatą syberyjską. Josyf Brelyk początkowo przebywał na Syberii, później pozwolono mu wyjechać do Ukraińskiej SRR.

Portret brata Rozalii Maciupy, Josyfa Brelyka, wysiedlonego do ZSRR ze wsi Wańkowa (pow. leski, woj. podkarpackie) w 1946 r., prawdopodobnie z żoną. Josyf Brelyk początkowo przebywał na Syberii, później pozwolono mu wyjechać do Ukraińskiej SRR.

Procesja podczas odpustu (praznyk) w grekokatolickiej parafii w Białym Borze, na pierwszym planie wierni zwróceni tyłem do obiektywu, na drugim planie kapłani, również odwróceni tyłem, w uroczystych szatach liturgicznych; częściowo widoczne sztandary; procesja obchodzi budynek cerkwi, na której zawieszono cytat z patriarchy Josifa (prawdopodobnie Josif Slipyj, arcybiskup lwowski 1944-1984): de ê cerkva, tam ê naša duša, tam ê i naš narod

Ołtarz i ściana szczytowa cerkwi grekokatolickiej w Białym Borze; na ścianie obraz Najświętszej Maryi Panny, po obu stronach mniejsze obrazy Jezusa i Maryi; na ołtarzu tabernakulum, przed ołtarzem tetrapod (miejsce przyjmowania sakramentów i sprawowania niektórych obrzędów w liturgii wschodniej); cerkiew kryta jest drewnianym stropem, w połowie wysokości ściany biegnie ozdobny fryz. Cerkiew w Białym Borze została urządzona w 1957 r. w budynku kaplicy cmentarnej, funkcjonowała tam do czasu wybudowania nowego budynku w l. 1992-1997.

Uroczystości żałobne wśród ukraińskich przesiedleńców z Akcji "Wisła" - prawdopodobnie moment wyprowadzenia trumny z domu i formowania konduktu; z prawej modlitwę czyta ksiądz Jarosław Madzelan, duszpasterz parafii Biały Bór; obok niego w czerni wdowa Rozalia Maciupa

Portret krewnego Rozalii Maciupy, Wołodymyra Brelyka (z relacji świadek nie wynika jednoznacznie rodzaj pokrewieństwa)

Portret zbiorowy rodziny Rozalii Maciupy (z domu Brelyk) wysiedlonej w 1946 r. do Ukraińskiej SRR, z którą Rozalia Maciupa spotkała się w 1968

Portret zbiorowy rodziny Rozalii Maciupy (z domu Brelyk) wysiedlonej w 1946 r. do Ukraińskiej SRR, z którą Rozalia Maciupa spotkała się w 1968

Rodzina Rozalii Maciupy zgromadzona w mieszkaniu wokół jej zmarłego mężą Josyfa; zmarły leży ze złożonymi na brzuchu rękami, owiniętymi różańcem, z wetkniętym weń świętym obrazkiem; obok zmarłego palą się dwie świece.

Rodzina Rozalii Maciupy kilka lat po przesiedleniu w Pieniężnicy; w górnym rzędzie od lewej: Rozalia Maciupa, Josyf Maciupa, siostra Rozalii Maciupy; w dolnym rzędzie od lewej: prawdopodobnie Adam Maciupa, matka Josyfa Maciupy, prawdopodobnie Wołodymyr Maciupa; w środku na pierwszym planie córka Rozalii Maciupy

Portret zbiorowy młodzieży ukraińskiej z Wańkowej, wśród niej Josyf Maciupa. Wańkowa była jedną z miejscowości, z której wysiedlono ludność ukraińską w ramach Akcji "Wisła".

Portret zbiorowy chłopców pierwszokomunijnych z ukraińskiej mniejszości przesiedlonej w okolice Białego Boru w ramach Akcji "Wisła"; pomiędzy dziećmi dwóch księży

Wertep - teatr bożonarodzeniowy - założonego przez ukraińskich przesiedleńców z Akcji "Wisła"; portret zbiorowy ucharakteryzowanych aktorów z rekwizytami

Robotnicy pracujący przy melioracji gruntu w okolicach Wałcza w wykopanym przez siebie rowie, w tle zagajnik; robotnikami są młodzi przesiedleńcy narodowości ukraińskiej, w środku Stefan Łajkosz

Występ chóru "Wierchowyna" założonego przez ukraińskich przesiedleńców z Akcji "Wisła" podczas akademii poświęconej Tarasowi Szewczence; członkowie chóru w strojach ludowych, w pierwszym szeregu kobiety, w drugim mężczyźni, stoją na scenie, na tle portretu Tarasa Szewczenki i dat jego urodzin i śmierci Autorem fotografii być może jest Jan Gawan (wg świadka niejaki Galan)

Występ chóru "Wierchowyna" założonego przez ukraińskich przesiedleńców z Akcji "Wisła", członkowie chóru w strojach ludowych, w pierwszym szeregu kobiety, w drugim mężczyźni, przed chórem dyrygent. Autorem fotografii być może jest Jan Gawan (wg świadka niejaki Galan)

Portret zbiorowy, 4 mężczyzn i 3 kobiety, ukraińscy mieszkańcy wsi Hołuczków; stoją: N. N., Semen Łajkosz, Mychajło Husejko, N. N.; siedzą: N. N., Julia Husejko-Łajkosz, N. N. Autorem fotografii być może jest Jan Gawan (wg świadka niejaki Galan)

Rodzina Eugenii Kowalczyk kilka lat po przesiedleniu w Dzikowie: siedzi ojciec Michał Koziej, stoi matka Maria Koziej, obok niej Eugenia Kowalczyk (Koziej)

Dzieci ukraińskie w Lubaczowie - z lewej Janina Łytwyn, z prawej Eugenia Kowalczyk (Koziej)

Rodzina Eugenii Kowalczyk zaraz po przesiedleniu w Rzeczenicy: matka Maria Koziej, obok niej Eugenia Kowalczyk (Koziej), na kolanach matki młodszy brat Eugenii, Marian Koziej

Uczniowie ukraińskiego internatu, prawdopodobnie na ulicy Białego Boru, w środku prawdopodobnie Mikołaj Kowalczyk

Portret zbiorowy założycieli ukraińskiej szkoły, prawdopodobnie w Białym Borze (z relacji świadek nie wynika to dokładnie) - Włodzimierz Szulhan, Stefania Szulhan, Eugenia Koziej (Kowalczyk), Oleksy Kotyński

Portret zbiorowy uczniów i nauczycieli szkoły przesiedleńców ukraińskich w Białym Borze, w drugim rzędzie od dołu siedzą nauczyciele, od lewej: Włodzimierz Szulhan, Stefania Szulhan, Eugenia Koziej (Kowalczyk), Oleksy Kotyński

Uczniowie szkoły ukraińskiej, prawdopodobnie w Białym Borze, podczas zabawy świątecznej w klasie szkolnej; wśród dzieci Oleksy Kotyński, nauczyciel; w tle choinka i zespół muzyczny, pod oknami siedzą starsze osoby; na ścianie tablica i godło państwowe

Eugenia i Mikołaj Kowalczyk przed kaplicą grekokatolicką w Białym Borze; na rękach Eugenii Kowalczyk ich córka Elżbieta

Ślub w kaplicy grekokatolickiej w Białym Borze; błogosławi ks. Stefan Dziubyna, w środku Józef Ikało (pan młody)

Pierwszy ślub w kaplicy grekokatolickiej w Białym Borze - Eugenia i Mikołaj Kowalczykowie wśród wiernych

Portret zbiorowy uczniów jednej z klas ukraińskiej szkoły, prawdopodobnie w Białym Borze; w środku stoi Eugenia Koziej (Kowalczyk); jest to drugi dzień funkcjonowania szkoły.

Nauczyciele szkół ukraińskiej i polskiej, prawdopodobnie w Białym Borze (z relacji świadek nie wynika to dokładnie), zebrani na spotkaniu towarzyskim, podczas spożywania posiłku w niezidentyfikowanym wnętrzu; druga od lewej Eugenia Koziej (Kowalczyk), czwarty od lewej prawdopodobnie Oleksy Kotyński, piąta prawdopodobnie Stefania Szulhan