Wrocław, 16-02-1988. ul.Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 16-02-1988. Ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał RIO-botniczy”. Interwencja milicji przeciw uczestnikom happeningu. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 12-10-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Dzień LWP – manewry Melon w majonezie”, (LWP – Ludowe Wojsko Polskie) Fot. NAF Dementi

Wrocław, 07-10-1987 Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Dzień milicjanta” z okazji dnia Milicji Obywatelskiej Fot. NAF Dementi

Wrocław, 07-10-1987 Rynek. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Dzień milicjanta” z okazji dnia Milicji Obywatelskiej Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-10-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Papier toaletowy – pierwsze rozdanie”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-10-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; Papier toaletowy – pierwsze rozdanie. N/z Marek Krukowski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-10-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; Papier toaletowy – pierwsze rozdanie. N/z Marek Krukowski. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 01-06-1987. Happening Pomarańczowej Alternatywy; „Krasnoludki na Świdnickiej”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Krzysztof Albin. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Krzysztof Albin. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Krzysztof Albin. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988–1990. Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 26-05-1989. Kampania wyborcza Waldemara Majora Fydrycha. Fot. NAF Dementi

Portret Współczesny Świadka Historii

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Obóz Żywego Protestu pojawił się na ówczesnym placu Dzierżyńskiego (dzisiejszy plac Dominikański) pięć dni po masakrze w Pekinie. Z inicjatywy członka Pomarańczowej Alternatywy Roberta "Robespierre'a" Jezierskiego, grupa studentów, uczniów i innych młodych mieszkańców Wrocławia zaczęła okupować trawnik na placu. W obozie brali udział zarówno członkowie NZS, MKO czy WiPu. W ramach protestu przeciwko okrucieństwu komunistycznego reżimu w tym miejscu powstało namiotowe miasteczko, gdzie uczestnicy zbierali podpisy pod listem porotestacyjnym, przygotowywali symboliczne instalacje i dyskutowali z przechodniami. Zwieńczeniem protestu miało byc odsłonięcie symbolicznego pomnika, budowanego w tajemnicy przed władzą, który przetrwał zaledwie półtorej doby. Usunięty został przez wyspecjalizowane służby na polecenie władz miasta.

Krasnal o imieniu Botanik znajduje się we wrocławskim ogrodzie botanicznym, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnale o imionach Ogrodnik i Kierownik znajdują się we wrocławskim ogrodzie botanicznym, autorem figur jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Dryndek znajduje się na rynku we Wrocławiu na ścianie piwiarni "Bernard", autorem figury jest architekt Tomasz Moczek. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Obieżysmak znajduje się na rynku we Wrocławiu, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Kupczyk znajduje się przy ulicy Komandorskiej, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal o imieniu Pierożnik znajdujący się przy ulicy Kuźniczej, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Figura została odsłonięta 8 października 2007 roku. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Grupa krasnali wodnych znajdująca się przed Wrocławskim Teatrem Lalek przy ulicy Teatralnej, autorem figurek jest Paweł Pawlak. Całą instalację tworzą krasnale o imionach: Wierzbownik, Zbierający Wodę, Puszczające Stateczki, Karmiące Ptaki, Ogrodnik, Aktor i Parasolnik. Na pierwszym planie widoczny krasnal Aktor. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Grupa krasnali wodnych znajdująca się przed Wrocławskim Teatrem Lalek przy ulicy Teatralnej, autorem figurek jest Paweł Pawlak. Całą instalację tworzą krasnale o imionach: Wierzbownik, Zbierający Wodę, Puszczające Stateczki, Karmiące Ptaki, Ogrodnik, Aktor i Parasolnik. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnale Grajek i Meloman znajdują się na ulicy Oławskiej, autorem figurek jest architekt Beata Zwolańska–Hołod. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnale Grajek i Meloman znajdują się na ulicy Oławskiej, autorem figurek jest architekt Beata Zwolańska–Hołod. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Strażnik lub Halabardnik znajdujący się na ulicy Gwarnej, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Strażnik lub Halabardnik znajdujący się na ulicy Gwarnej, autorem figury jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Rzeźnik z Jatek znajdujący się na ulicy Jatki, autorem figury jest architekt Tomasz Moczek. Figura powstała w 2005 roku/ Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnale Syzyfki znajdujące się w okolicach rynku na ulicy Świdnickiej, autorem figury jest architekt Tomasz Moczek. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Szermierz w bramie cesarskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Przedstawia figurę miniaturowego szermierza. Jego autorem jest architekt Tomasz Moczek. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Gołębnik przy ulicy św. Mikołaja w okolicy kościoła św. Elżbiety. Przedstawia figurę krasnoludka śpiącego przed wejściem do krainy krasnoludków. Jego autorem jest architekt Tomasz Moczek. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Gołębnik znajduje się na ścianie nowego ratusza na rynku wrocławskim. Przedstawia figurę krasnoludka i gołębia. Jego autorem jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Krasnal Gołębnik znajduje się na ścianie nowego ratusza na rynku wrocławskim. Przedstawia figurę krasnoludka i gołębia. Jego autorem jest architekt Marcin Łuczkowski. Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Figura krasnoludka znajdująca się przy przejściu podziemnym na ulicy Świdnickiej (od strony rynku). Odsłonięta została 1 czerwca 2001 roku, a stworzona została przez Olafa Brzeskiego. Znany jest także pod imionami: Papa Krasnal i Krasnal Major.Wrocławskie krasnoludki są symbolem upamiętniającym działalność Pomarańczowej Alternatywy [ruchu walczącego z komuną za pomocą akcji prześmiewczych i happeningów] we Wrocławiu.

Warszawa, 1988-1989. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988-1989. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988-1989. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988-1989. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988-1989. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988-1989. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988-1989.Wrocław, 1988. N/z Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988-1989. Wrocław, 1988. N/z Waldemar Fydrych „Major”. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 1988-1989. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 07-02-1989 ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał, czyli śledzik na Świdnickiej”

Warszawa, 05-05-1989 Akademia Sztuk Pięknych, strajk okupacyjny w sprawie zarejestrowania NZS, zorganizowany min. przez Pomarańczową Alternatywę

Wrocław, 29-10-1987 Wrocław, ul. Świdnicka, okolice PDT. Protest Ruchu Wolność i Pokój (WiP), ws. uwolnienia więźniów sumienia skazanych za odmowę pełnienia służby wojskowej: Piotr Różycki, Oskar Kasperek, Jacek Barcz

Wroclaw, 22-02-1990 ul. Swidnicka. Happening Pomaranczowej Alternatywy: „Karnawal zebraczy” n/z Major rozdaje dolary (prawdziwe jednodolarówki)

Wrocław, 22-02-1990 ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał żebraczy”

Wrocław, 22-02-1990 ul. Świdnicka. Happening Pomarańczowej Alternatywy: „Karnawał żebraczy”

Łódź, 05-06-1989 Happening Pomarańczowej Alternatywy: „The Day After”, dzień po wyborach do sejmu kontraktowego 4 czerwca

Łódź, 05-06-1989 Happening Pomarańczowej Alternatywy: „The Day After”, dzień po wyborach do sejmu kontraktowego 4 czerwca

Łódź, 05-06-1989 Happening Pomarańczowej Alternatywy: „The Day After”, dzień po wyborach do sejmu kontraktowego 4 czerwca

Łódź, 05-06-1989 Happening Pomarańczowej Alternatywy: „The Day After”, dzień po wyborach do sejmu kontraktowego 4 czerwca

Łódź, 05-06-1989 Happening Pomarańczowej Alternatywy: „The Day After”, dzień po wyborach do sejmu kontraktowego 4 czerwca

Łódź, 05-06-1989 Happening Pomarańczowej Alternatywy: „The Day After”, dzień po wyborach do sejmu kontraktowego 4 czerwca

Łódź, 05-06-1989 Happening Pomarańczowej Alternatywy: „The Day After”, dzień po wyborach do sejmu kontraktowego 4 czerwca