Tekst Kornela Morawieckiego, napisany dla paryskiej "Kultury", będący analizą sytuacji politycznej w Polsce, a w szczególności działalności kierownictwa NSZZ "Solidarność" w okresie od grudnia 1987 r., do początku 1989 r.; autor, będąc zwolennikiem radykalnej zmiany ustroju, krytycznie odnosi się do owych działań, uznając je za zmierzające do reformowania systemu politycznego, a nie do jego obalenia; domaga się określenia intencji przez kierownictwo NSZZ "Solidarność" - czy chce ono reformy, czy zmiany; uznaje stronę komunistyczną za niezdolną do długofalowych, skutecznych reakcji i domaga się silnego na nią nacisku; jednocześnie wyraża poparcie dla NSZZ "Solidarność" jako dla jedynego czynnika zdolnego pozbawić PZPR monopolu na władzę; deklaruje rozwój działalności informacyjnej i kształceniowej poprzez nadawanie niezależnych audycji radiowych, jego celem jest dotarcie do osób związanych z reżimem - członków partii, milicji i wojska; opowiada się za pozostaniem w konspiracji, zamiast ujawniania się
