Pokazano 60616 rekordów

Opis archiwalny
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:

46107 rekordów z cyfrowym obiektem Pokaż wyniki z obiektami cyfrowymi

Karol Sawicki

Karol Sawicki, bokser- fotografia sytuacyjna (w pozie bokserskiej).

N.N.

Bokser

Nieznany z nazwiska bokser z Dolnego Śląska. Fotografia sytuacyjna w pozie bokserskiej.

N.N.

Łysy uwodziciel

Wystawa malarska dzieł Kazimierza Mikulskiego w Muzeum Sztuki Aktualnej przy ulicy Bernardyńskiej.

Olimpijczycy w ratuszu

Bolesław Iwaszkiewicz (po lewej stronie) wręczający upominek Józefowi Zapędzkiemu, pośrodku dziennikarz radiowy M. Kubica.

Tadeusz Łomnicki

Rozmowa redaktora "Wieczoru Wrocławia" z aktorem - Tadeuszem Łomnickim.

Tadeusz Natanson

Rozmowa redaktora "Wieczoru Wrocławia" z Tadeuszem Natansonem - wrocławskim muzykiem i pedagogiem.

Urszula Sipińska

Portret Urszuli Sipińskiej podczas IX Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.

Kokurewicz Stanisław

Zofia Krokowska-Zastawnik

Polska artystka Zofia Krokowska-Zastawnik podczas rozmowy z redaktorem "Wieczoru Wrocławia".

Kokurewicz Stanisław

Iga Mayr

Iga Mayr wśród kwiatów.

Kokurewicz Stanisław

Katastrofa przy Zakładach Górniczych „Konrad” w Iwinach

Kolekcja 44 fotografii ukazująca skutki przerwania tamy w Iwinach w dniu katastrofy. 13 grudnia 1967 roku, o godzinie 3:15 z powodu błędu konstrukcyjnego nastąpiło przerwanie zapory ziemnej stawu osadowego przy kopalni miedzi "Konrad", w wyniku czego 12 mln. metrów sześciennych wody runęło na okoliczne wsie. Na fotografiach przedstawieni są głównie mieszkańcy wsi dotkniętych skutkami tego wydarzenia, zniszczenia dokonane przez sześciometrową falę wody i błota oraz służby mundurowe przy pracy, przy ograniczaniu skutków wydarzenia. W akcji ratunkowej pomagała zarówno milicja, pogotowie jak i wojska inżynieryjne prawdopodobnie z 18. Brygady Artylerii z Bolesławca. W wyniku tych zdarzeń śmierć poniosło 18 osób, a 570 osób zostało poszkodowanych. Zniszczeniu uległo około 150 budynków. Ludność okolicznych wsi została tymczasowo umieszczona w hotelu robotniczym "Konrad".

Kokurewicz Stanisław

Klub Racjonalizatorów

Spotkanie Klubu Racjonalizatorów w sali koncertowej Rozgłośni Polskiego Radia.

Kokurewicz Stanisław

Most Grunwaldzki

Widok na Most Grunwaldzki we Wrocławiu, za nim widoczne budynki mieszkalne, tzw. "wrocławski Manhattan".

Kokurewicz Stanisław

Kładka Zwierzyniecka

Wrocławska Kładka Zwierzyniecka, widok na budynek przy bramie ZOO.

Kokurewicz Stanisław

Cukrownia "Klecina"

Cukrownia w Klecinie (ówcześnie podwrocławskiej wsi, a obecnie dzielnicy Wrocławia) powstała w 1834 roku. Założona została przez braci G. i A. Liebichów i wrocławskiego kupca M. Hikkela. W 1862 roku zakupiona została wraz z terenami pod uprawę buraków cukrowych przez braci Schoelerów. Od 1904 funkcjonowała pod zarządem Schoeler und Skene GmbH. Modernizowana w latach 1934-1938, była wszechstronnym zakładem zajmującym się produkcją surowego cukru, słodyczy i spirytusu. Po II wojnie odbudowana i uruchomiona została w 1947 roku. Sprywatyzowana w 1990 roku, w związku z problemami finansowymi ogłosiła upadłość w 1994 r. Podczas Powodzi Tysiąclecia w lipcu 1997 na terenie cukrowni przechowywana była pomoc humanitarna. W 1999 roku nastąpiło przy ciszy ze strony władz miasta i konserwatora zabytków wyburzenie prawie wszystkich budynków na terenie cukrowni.

wozy w cukrowni

Wozy konne używane w cukrowni "Klecina" podczas kampanii cukrowniczej do przewozu buraków.

Kokurewicz Stanisław

Chłopiec z arbuzem

Chłopiec zjadający arbuza na jednym z wrocławskich osiedli.

Kokurewicz Stanisław

Wałęsa na Mazowieckiej

Lech Wałęsa na spotkaniu z mieszkańcami Wrocławia w siedzibie związku przy ulicy Mazowieckiej. Obok niego siedzi Władysław Frasyniuk.

Wolniak Janusz

Alojzy Swoboda - relacja

Relacja ks. katolickiego, siostrzeńca kard. Bolesława Kominka, dotycząca osoby Kardynała, jego najbliższej rodziny oraz okoliczności powstania Orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich, a także życia kościoła katolickiego na Dolnym Śląsku w latach 60. i 70. XX w. Zakres chronologiczny: 1947-1974.   Miejsca wydarzeń: Radlin (pow. wodzisłąwski, woj. śląskie), Wodzisław Ślaski (woj. śląskie), Gołdap (woj. warmiński-mazurskie), Ostróda (woj. warmińsko-mazurskie), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Milicz (woj. dolnośląskie) , Zgorzelec (woj. dolnośląskie), Boguszów-Gorce (pow. wałbrzyski, woj. dolnośląskie), Trójca (pow. zgorzelecki, woj. dolnośląskie), Opole (woj. opolskie), Paryż (Francja), Watykan, Rybnik (woj. śląskie), Rzym (Włochy), Wrocław (woj. dolnośląskie), Lubi (woj. dolnośląskie), Legnica (woj. dolośląskie), Siercza (pow. wielicki, woj. małopolskie), Katowice (woj. śląskie), Grodziec (pow. złotoryjski, woj. dolnośląskie)

Swoboda Alojzy ks.

Alicja Szastyńska-Siemon - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Alicji Szastyńskiej-Siemon. Alicja Szastyńska-Siemion, ur. 16 kwietnia 1935 w Sztabinie, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a także dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa
Filologicznego oraz członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN.

Petro Danyło - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Petro Danyło. Petro Danyło pochodzi z wielodzietnej, bojkowskiej rodziny Petra Danyły i Kateryny z d. Boruta. Urodził się w 1933 r. we wsi Dźwiniacz Górny, leżącej przed wojną w powiecie turczańskim województwa lwowskiego (po II wojnie światowej wieś przestała istnieć). W 1946 r. wraz z rodziną, w ramach wymiany ludności między Polską i USRR, został przesiedlony do Sambora, następnie trafił do Obertyna i osiedlił się na Netrebówce. Po wojnie uczył się w szkole wieczorowej. Służbę w Armii Radzieckiej odbył na początku lat 50. XX w. w Batumi nad Morzem Czarnym, później pracował w kołchozie. Jego siostra wyszła za mąż za Polaka Franciszka Baranieckiego i pod koniec lat 50. XX w. wyjechała z nim na stałe do Polski. Do dziś Petro mieszka w Obertynie.

Jakimowicz Marcelina

Wiesław Makarewicz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Wiesława Makarewicza. Wiesław Makarewicz, urodzony 13 czerwca 1935 roku w Wilnie. Przesiedlony do Gdańska w roku 1945. Ukończył studia lekarskie na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Został rektorem, pracował jako redaktor gazety uniwersyteckiej. Autor książki o profesorze Mozołowskim.

Sejbuk Gabriela

Wyniki 1 do 100 z 60616