Pokazano 60569 rekordów

Opis archiwalny
Drukuj podgląd Hierarchy Zobacz:
Rosnąco

46065 rekordów z cyfrowym obiektem Pokaż wyniki z obiektami cyfrowymi

Sprzedaż kwiatów

Sprzedaż kwiatów

N/z Teresa Nowak w Ogrodzie Botanicznym przy stoisku sprzedającym kwiaty.

Nowak Zbigniew

Zdjęcie portretowe

Zdjęcie portretowe

Zdjęcie portretowe jednego z zawodników w trakcie VIII Małego Wyścigu Pokoju.

Nowak Zbigniew

An-2

An-2

N/z dwupłatowiec An-2 holowany przez ciągnic Ursus C-355

Nowak Zbigniew

Naprawa torowiska na Placu Wróblewskiego

Naprawa torowiska na Placu Wróblewskiego

N/z Pracownicy Wrocławskiego Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunalnego w trakcie prac naprawczych torowiska. Plac Wróblewskiego we Wrocławiu.
W oddali funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej kierujący ruchem samochodowym.

Nowak Zbigniew

Halina Piechowska

Halina Piechowska

N/z aktorka teatralna Halina Piechowska wręczająca publiczności kwiaty w trakcie swojego wystąpienia w Klubie Muzyki i Literatury.

Nowak Zbigniew

Unitra Dolam

Unitra Dolam

N/z kobieta w zakładzie Unitra Dolam pracująca przy urządzeniu do zatapiania kontraktorów

Nowak Zbigniew

Posiedzenie OHP

Posiedzenie OHP

N/z przemówienie w trakcie spotkania kadry Ochotniczych Hufców Pracy. Napisy na ścianie: [FSZMP, OHP, "Zawsze takie Rzeczpospolite będą jakie ich młodzieży chowanie. Stanisław Staszic"]

Nowak Zbigniew

Jerzy Urban

Jerzy Urban

N/z Jerzy Urban palący papierosa przy stole w redakcji tygodnika Sprawy i Ludzie.

Grotowski Marek

Zbigniew Cynkutis

Zbigniew Cynkutis

N/z Zbigniew Cynkutis stojący na wrocławskim rynku obok Ratusza.

Grotowski Marek

Kazimierz Maćkowiak - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Kazimierz Maćkowiak - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Skrócony biogram zawierający podstawowe informacje o Świadku Historii
(ok. 500 znaków): Kazimierz Maćkowiak urodził się 14 stycznia 1923 roku. Od najmłodszych lat mieszkał we wsi Strzelce, położonych w gminie Mogilno, w województwie kujawsko - pomorskim. Tam też odkrył w sobie pasję do gry na organach. Lata okupacji przeżył w rodzinnych stronach, doświadczając represji ze strony okupanta niemieckiego. W pierwszych miesiącach 1945 roku wcielony do wojska ludowego. W latach 1944-1947 pracował w magazynie lotniczym . Po wojnie zajmował się rodzinnym gospodarstwem. Całe swoje życie związał z muzyką kościelną. Kształcił się w tym zakresie i sam udzielał lekcji.

Smykowski Mikołaj

Małgorzata Jerchel - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Małgorzata Jerchel - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Małgorzaty Jerchel. Małgorzata Jerchel urodziła się 26 czerwca 1919 roku w Opolu. Została oddana na wychowanie przez swoją matkę tuż po urodzeniu, do swojej cioci do Katowic, gdzie spędziła całe życie. Ukończyła 7-klasową Publiczną Szkołę Powszechną w Dąbrówce Małej, powiat Katowice. Do momentu zamążpójścia była na tzw. „służbie”. Swoje życie poświęciła wychowaniu ośmiorga dzieci, co w obliczu śmierci jej męża, w jej wieku 44 lat, było głównym jej zadaniem i odpowiedzialnością, również podczas II wojny światowej.

Lysko Aleksander

Janina Wąsacz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Janina Wąsacz - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Janiny Wąsacz. Janina Franciszka Wąsacz urodziła się w Warszawie jako jedyna córka. Ojciec był prawnikiem, mama nie pracował. Po skończonym gimnazjum rozpoczęła pracę w Starachowicach w fabryce samolotów, tak też zastała ją wojna. Okres wojenny spędza w Warszawie, zaś wraz z wybuchem powstania warszawskiego zostaje z rodzicami i mężem Antonim zamknięta w obozie pracy na warszawskim Zieleńcu, następne to: Pruszków, Wrocław i Trzebnica. Po wojnie osiedla się wraz z rodzina w Oleśnicy. Wraz z nakazem pracy męża we Wrocławiu w latach sześćdziesiątych przeprowadzają się do tego miasta i tam mieszka do dnia dzisiejszego. Urodziła dwie córki, ma 3 wnuków i pięcioro prawnuków.

Paprot-Wielopolska Aleksandra

Aleksander Tarnawski - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Aleksander Tarnawski - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Aleksandra Tarnawskiego. Aleksander Tarnawski ps. „Upłaz”urodził się 8 stycznia 1921 r. w Słocinie, Rzeszów w rodzinie nauczycielskiej, Jan i Maria zd. Bereś. W 1924 r. wraz z rodzicami przenosi się do Gliwic. Absolwent Gimnazjum Państwowego w Chorzowie, które ukończył w 1938 r. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Lwowskiego. We wrześniu 1939 r. przebywału krewnych w Rabce i tam zastaje go wojna. Wówczas nie zostaje zmobilizowany, zaś w tym samym roku przekroczyłgranicę polsko-węgierskąi zostałskierowany do tymczasowego obozu dla uchodźców na Węgrzech. Wraz z końcem 1939 r. przedostaje się do Francji, tam zaś zgłosił się dotam zaś zgłosił się do punktu werbunkowego, co skutkuje przydziałem wojska. W 1940 roku szkolił się w Szkole Podchorążych Piechoty wCamp de Coëtquidan. Stamtąd przedostał się do Wielkiej Brytanii, będąc pod brytyjskim dowództwem został skierowany do Szkoły Podchorążych Broni Pancernej wCrawford.W Wielkiej Brytaniiodbył szereg konspiracyjnych w dywersji i broni pancernej szkoleń,łącznie ze stażem w oddziałach brytyjskich,których konsekwencją byłom.in.zrzut desantowy w 1944 r. z Włoch na placówkę odbiorczą „Kanapa”, położoną koło wsiBaniochakoło Góry Kalwarii podWarszawą.Czas ostatniego roku wojny spędził wWarszawie prowadząc działalnośćw Armii Krajowej, w której to z przydziałów służbowychbrał udział w licznych akcjach. organizował i szkolił patrole dywersyjne, prowadził działania dywersyjne na szlakach komunikacyjnych Inspektoratu.W okresie wojska znany pod ps. „Upłaz”Okres powojenny był dla niego czasem, w którym daleki był od działalnościwojskowej. Po wojnierozpoczął pracą wPolskim Radiuw Warszawie. W 1947 ponawia studiachemiczne na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, ostatecznie kończąc je z tytułem magistra inżyniera chemika.W 1950 r, ożeniła się z Henryką Bartosiewicz. Po raz drugi ożenił się w 1987 r z Elżbietą Kamińską, którąpoznał na uczelni–ma córkę Katarzynę.Całe życie powojenne do dnia dzisiejszego związane jest z Gliwicami.Jego praca zawodowa to działalność naukowa na Politechnice Gliwickiej, na której pracowała jako asystent w Katedrze Chemii Fizycznej(1948–1961), adiunktw Instytucie Metali Nieżelaznych (1961–1963), starszy inżynier laboratoryjny (od 1964 roku –kierownik w Zakładzie Pigmentów) w Instytucie Przemysłu Tworzyw i Farb w Gliwicach (1963–1990), starszy specjalista tego samego instytutu aż do przejścia na emeryturęw 1994 r.Za swoją działalnośćwojskową został odznaczony m.in.Srebrnym Krzyżem Zasług, a od 2018 r. w randze majora Wojska Polskiego. Obecnie jest ostatnim żyjącym cichociemnym, cichociemni to żołnierzePolskich Sił Zbrojnych desantowani do okupowanej Polski podczas II wojny światowejw celu prowadzenia walki nieregularnej. W związku z tym do dnia dzisiejszego jest uczestnikiemlicznych wydarzeń związanychz upamiętnianiem historii, jak i działaniami wojsk specjalnych m.in.GROM, których, którychSpadochroniarze Armii Krajowej są patronami. W 2014 r. w wieku 93 lat wykonał skok spadochronowy

Cudzich Ewa

Bolesław Gawin - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Bolesław Gawin - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Bolesława Gawina. Bolesław Gawina urodził się 12 lipca 1918 roku w Jakubowskich k. Bociek. Dzieciństwo spędził na pracy w gospodarstwie. Ożenił się w czasie okupacji sowieckiej. Za niedostarczenie kontrybucji został osadzony w więzieniu w Bielsku Podlaskim skąd w marcu 1943 roku przetransportowano go do obozu koncentracyjnego w Stuthoffie, gdzie spędził dwa lata. Po wojnie pracował w gospodarstwie. Nie należał do żadnego stowarzyszenia ani organizacji.

Kajdanowska Agnieszka

Jadwiga Legierska - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Jadwiga Legierska - zdjęcie współczesne Świadka Historii

Portret współczesny Jadwigii Legierskiej. Jadwiga Legierska urodziła się 27 września 1921 r. w Koniakowie jako jedna z ośmiorga rodzeństwa. Ukończyła szkołę podstawową w Koniakowie i z rodzinną miejscowością jest związana od dzieciństwa. Wyszła za mąż za Franciszka Legierskiego. Całą młodość, życie dorosłe spędziła pracując w domowy gospodarstwie. W latach 70-tych, 80-tych w swoim prywatnym domu przyjmowała grupy kolonijne, oazowe – stanowiło to jedno źródeł dochodu państwa Legierskich.

Cudzich Ewa

Posiedzenie ZNP

Posiedzenie ZNP

N/z przemówienie w trakcie spotkania ZNP. W tle napis: [ZNP ważnym ogniwem w realizacji uchwały VII zjazdu PZPR].

Nowak Zbigniew

Ksiądz z Hostią przed ołtarzem

Ksiądz z Hostią przed ołtarzem

N/z ksiądz w ornacie liturgicznym stojący z Hostią przed ołtarzem na świeżym powietrzu. Napis za nim [Przez Maryję do Jezusa].

Nowak Zbigniew

Przysięga Ochotniczych Hufców Pracy

Przysięga Ochotniczych Hufców Pracy

N/z zaprzysiężenie członków Ochotniczych Hufców Pracy. Na pierwszym planie siedmiu członków OHP stojących na pergoli przysięgających na sztandar Związku Młodzieży Socjalistycznej.

Nowak Zbigniew

Ubojnia

Ubojnia

N/z patroszenie trzody chlewnej w ubojni przez pracowników rzeźni.

Nowak Zbigniew

Obchody XV lecia Spółdzielni "Cichy Kącik"

Obchody XV lecia Spółdzielni "Cichy Kącik"

N/z uroczysty toast z okazji XV-lecia w siedzibie Spółdzielni. Od lewej: Marian Czuliński (Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej we Wrocławiu w latach 1972-1973 a następnie Prezydent Miasta)., za nim Stanisław Panek.

Nowak Zbigniew

Bogdan Piórko

Bogdan Piórko

N/z Bogdan Piórko w sali gimnastycznej dźwigający ciężarki.

Nowak Zbigniew

Zima

Podseria 3 fotografii prezentujących zimę we Wrocławiu

Nowak Zbigniew

Wiadukt drogowy

Wiadukt drogowy

N/z ruch drogowy oraz wiadukt (w oddali) na odcinku trasy E-12 wiodącym przez wrocławskie Psie Pole. Na pierwszym planie samochody osobowe Fiat 125 i 126.

Wyburzanie Karczmy pod Kasztanami

Podseria 7 fotografii przedstawiających wyburzanie Karczmy pod Kasztanami we Wrocławiu przy ul. Powstańców Śląskich 219. Budynek powstał pod koniec XIX wieku. W czasach niemieckich restauracja nazywała się Zum Wiesenthal. Po wojnie lokal nosił różne nazwy, m. in. Sielanka. Działał tam również ogródek piwny.

Gardziejewski Tomasz

Sala Ćwiczeniowa

Sala Ćwiczeniowa

N/z sala ćwiczeniowa Wydziału Prawa Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Uniwersyteckiej 22/26 we Wrocławiu.

Nowak Zbigniew

Hala produkcyjna

Hala produkcyjna

N/z hala produkcyjna Dolnośląskich Zakładów Wytwórczych Maszyn Elektrycznych Dolmel

Nowak Zbigniew

Trumna w kaplicy cmentarnej

Trumna w kaplicy cmentarnej

N/z trumna Czesława Rosińskiego w kaplicy cmentarza przyparafialnego pw. Św. Jacka na wrocławskich Swojczycach.

Nowak Zbigniew

Wydawanie posiłków

Wydawanie posiłków

N/z wydawanie posiłków na terenie zakładu. W tle budynki dawnych Zakrzowskich Zakładów Wyrobów Papierniczych.

Nowak Zbigniew

Wiec przed KW PZPR

18 marca 1968 r. na Placu Dąbrowszczaków [obecnie: Maxa Borna], przed gmachem Komitetu Wojewódzkiego PZPR [obecnie Wydział Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Wrocławskiego] we Wrocławiu odbył się manifestacyjny wiec poparcia dla Władysława Gomułki w którym według szacunków uczestniczyło do 50 tysięcy ludzi. Na wiecu przemawiał I Sekretarz KW PZPR Władysław Piłatowski.
Poparł on w przemowie Gomułkę i skrytykował inspiratorów zajść w ośrodkach akademickich wymieniając przy tym Stefana Staszewskiego, Romana Zambrowskiego, Romana Werfla byłego redaktora Gazety Robotniczej oskarżonego o Syjonizm, Ignacego Szlajfera.

Do grupy tej według Piłatowskiego przyłączyć się mieli także Paweł Jasienica, Antoni Słominński i Stefan Kisielewski.

Wiec był transmitowany drogą radiową.

Syjoniści do dajana!

Syjoniści do dajana!

N/z tłum w trakcie wiecu, na pierwszym planie mężczyzna z transparentem "Syjoniści do Dajana!".

Grotowski Marek

Wyniki 4401 do 4500 z 60569