Dom towarowy "Renoma" (PDT) - okres bożonarodzeniowy [Pierwotna nazwa Wertheim, zbudowany w 1930 przez berlińską firmę handlową rodziny Wertheim. Uległ częściowemu zniszczeniu podczas II wojny światowej, otwarty ponownie w 1948 roku z okazji Wystawy Ziem Odzyskanych. Funkcjonuje do dziś jako obiekt handlowy i biurowy.]. Widok na detale przy oknach.
transparent wzywający do głosowania na "Solidarność" w wyborach parlamentarnych 4 czerwca 1989 r. zawieszony na elewacji bocznej bloku przy ul. Oławskiej 28
Wrocław - Wzgórze Partyzantów przy ul. Piotra Skargi. [Pozostałość po dawnym basiotnie sakwowym wchodzącym w skład fortyfikacji miasta Wrocławia. Straciło na znaczeniu obronnym po roku 1807 kiedy to na rozkaz Francuzów zburzone zostały mury miejskie. W 1867 roku zbudowany został na wzgórzu belweder, a w 1948 roku Wzgórze Sakwowe przemianowano na Wzgórze Partyzantów.]
Wrocław - Wzgórze Partyzantów przy ul. Piotra Skargi. [Pozostałość po dawnym basiotnie sakwowym wchodzącym w skład fortyfikacji miasta Wrocławia. Straciło na znaczeniu obronnym po roku 1807 kiedy to na rozkaz Francuzów zburzone zostały mury miejskie. W 1867 roku zbudowany został na wzgórzu belweder, a w 1948 roku Wzgórze Sakwowe przemianowano na Wzgórze Partyzantów.]
Wrocław - Wzgórze Partyzantów przy ul. Piotra Skargi. [Pozostałość po dawnym basiotnie sakwowym wchodzącym w skład fortyfikacji miasta Wrocławia. Straciło na znaczeniu obronnym po roku 1807 kiedy to na rozkaz Francuzów zburzone zostały mury miejskie. W 1867 roku zbudowany został na wzgórzu belweder, a w 1948 roku Wzgórze Sakwowe przemianowano na Wzgórze Partyzantów.]
Brama Ogrodu Japońskiego w Parku Szczytnickim. [Powstałego w latach 1909-1913 na potrzeby Wystawy Stulecia. W latach 1996-1997 trwała renowacja ogrodu i nadanie mu japońskiego charakteru przy pomocy ekspertów z tego kraju. W 1997 roku podczas powodzi, ogród został zatopiony prace mające na celu usunięcie zniszczeń zakończono w 1999 roku.]
Budowa nowego domu akademickiego Wyższej Szkoły Rolniczej zbudowanego obok Mostu Szczytnickiego. Obecnie w budynku znajduje się Dom Studencki "Zodiak" Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
transparent wzywający do głosowania na "Solidarność" w wyborach parlamentarnych 4 czerwca 1989 r. zawieszony na elewacji bocznej bloku przy ul. Oławskiej 28
budowa osiedla mieszkaniowego na wrocławskich Popowicach; przed blokiem przy ul. Jeleniej stoją od lewej: brygadzista Ryszard Fankulewski i kierownik budowy Adam Magdziak
Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.
Obecna siedziba Narodowego Banku Polskiego we Wrocławiu powstała w 1917 roku na podstawie projektu architekta Alwina Wedemanna. Przed wojną w budynku mieścił się Prowincjonalny Bank Spółdzielczy Reiffeisena.
Kościół św. Krzysztofa we Wrocławiu przy placu Świętego Krzysztofa powstał w bryle zbliżonej do czasów dzisiejszych już na początku XV wieku, kiedy to została przebudowana kaplica pogrzebowa św. Marii Magdaleny. Architektem przebudowy był słynny Henryk z Ząbkowic. Do wybuchu II wojny światowej wielokrotnie zmieniał on właścicieli i niejednokrotnie był przebudowywany. Po kapitulacji Festung Breslau jego zniszczenia zostały określone na 75%. Odbudowywano go w latach 1947-49 i 1957-58 według projektów Małachowicza i Rachwalskiego, a następnie kościół oddano na potrzeby ewangelikom nie tworząc dodatkowej parafii.
Wrocławski rynek, budynek nowego ratusza [wybudowany w latach 1860-1864 na podstawie projektu Friedricha Augusta Stülera. Obecnie stanowi siedzibę prezydenta i rady miejskiej Wrocławia]. Na pierwszym planie widoczna jest choinka bożonarodzeniowa i dekoracja na rynku.
transparent wzywający do głosowania na "Solidarność" w wyborach parlamentarnych 4 czerwca 1989 r. zawieszony na elewacji bocznej bloku przy ul. Oławskiej 28; na pierwszym planie jezdnia przy ul. Błogosławionego Czesława
Drewniany most w Ogrodzie Japońskim w Parku Szczytnickim. [Powstałym w latach 1909-1913 na potrzeby Wystawy Stulecia. W latach 1996-1997 trwała renowacja ogrodu i nadanie mu japońskiego charakteru przy pomocy ekspertów z tego kraju. W 1997 roku podczas powodzi, ogród został zatopiony prace mające na celu usunięcie zniszczeń zakończono w 1999 roku.]
uroczystość wmurowania aktu erekcyjnego pod budowę wieżowca Poltegor przy ul. Powstańców Śląskich (wyburzonego w 2007 r.); pierwszy od lewej prezydent Wrocławia Marian Czuliński
Fontanna "Zdrój" na Rynku we Wrocławiu, zaprojektowana przez Alojzego Gryta - profesora wrocławskiej ASP. Zbudowana została w 1996 roku, początkowo miała być instalacją tymczasową, jednak pozostała na miejscu do dnia dzisiejszego. W tle widac dmuchaną instalację rozłożoną na rynku tymczasowo.
transparent wzywający do głosowania na "Solidarność" w wyborach parlamentarnych 4 czerwca 1989 r. zawieszony na elewacji bocznej bloku przy ul. Oławskiej 28; na pierwszym planie jezdnia przy ul. Błogosławionego Czesława
Wrocław - widok na Ostrów Tumski od strony bulwaru Wyszyńskiego [widoczny na pierwszym planie most Tumski, kościół Świętego Krzyża i w tle wieże katedry św. Jana Chrzciciela.].
transparent wzywający do głosowania na "Solidarność" w wyborach parlamentarnych 4 czerwca 1989 r. zawieszony na elewacji bocznej bloku przy ul. Oławskiej 28; z lewej strony widoczny wylot z tunelu na trasie W-Z
Wrocław - widok z wieży Katedry św. Jana Chrzciciela. Na pierwszym planie Kościół św. Krzyża, w głębi sylwetka Kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku.
transparent wzywający do głosowania na "Solidarność" w wyborach parlamentarnych 4 czerwca 1989 r. zawieszony na elewacji bocznej bloku przy ul. Oławskiej 28; na parkingu stoją od lewej: Polski Fiat 126p, FSO 1500, dwa Polskie Fiaty 126 p i Syrena 105
Wrocław - widok z wieży Katedry św. Jana Chrzciciela w stronę centrum miasta. Wyróżniają się budynki: Hali Targowej przy ulicy Piaskowej, Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego na placu Nankiera i Biblioteki Uniwersyteckiej na Piasku.
Nowoczesny kompleks kinowy - Helios, znajdujący się przy ulicy Kazimierza Wielkiego. Został otwarty w 1997 roku, obecnie funkcjonuje pod nazwą "Nowe Horyzonty".
Jedna z dwóch czynnych we Wrocławiu synagog. Jej budowa przebiegała dwuetapowo, prace rozpoczęto w 1820 roku by zarzucić je w czerwcu 1821. Drugi etap wystartował w 1827 roku, a zakończono w 1829 roku. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 10 kwietnia 1829, a oficjalne otwarcie synagogi 23 kwietnia 1829. Autorem projektu budynku był wrocławski radca budowlany Carl Ferdinand Langhans. kolejne remonty miały miejsce w latach 1872 i 1873 mające na celu dodanie wewnątrz budynku klatek schodowych. Synagoga gruntownie przebudowana została w 1905 roku przez braci Paula i Richarda Ehrlichów, zaś w stulecie istnienia przeprowadzono remont, znacznie unowocześniając gmach bożnicy. W 1938 roku wnętrze synagogi zostało zdewastowane. W czasie II wojny wnętrze gmachu było użytkowane jako warsztat i magazyn. 13 sierpnia 1945 roku synagoga powróciła w ręce Komitetu Żydowskiego. Po wydarzeniach roku 1968, w związku z emigracją środowisk żydowskich działalność modlitewna została zawieszona. W 1974 roku przejęta została przez Skarb Państwa, po czym kilkukrotnie zmieniała właścicieli aby w 1995 roku znów trafić w ręce gminy żydowskiej. Synagoga funkcjonuje do dziś, pełniąc nie tylko funkcję bożnicy, ale także sali koncertowej i miejsca spotkań nadając charakter wrocławskiej dzielnicy Czterech Wyznań.
Jedna z dwóch czynnych we Wrocławiu synagog. Jej budowa przebiegała dwuetapowo, prace rozpoczęto w 1820 roku by zarzucić je w czerwcu 1821. Drugi etap wystartował w 1827 roku, a zakończono w 1829 roku. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 10 kwietnia 1829, a oficjalne otwarcie synagogi 23 kwietnia 1829. Autorem projektu budynku był wrocławski radca budowlany Carl Ferdinand Langhans. kolejne remonty miały miejsce w latach 1872 i 1873 mające na celu dodanie wewnątrz budynku klatek schodowych. Synagoga gruntownie przebudowana została w 1905 roku przez braci Paula i Richarda Ehrlichów, zaś w stulecie istnienia przeprowadzono remont, znacznie unowocześniając gmach bożnicy. W 1938 roku wnętrze synagogi zostało zdewastowane. W czasie II wojny wnętrze gmachu było użytkowane jako warsztat i magazyn. 13 sierpnia 1945 roku synagoga powróciła w ręce Komitetu Żydowskiego. Po wydarzeniach roku 1968, w związku z emigracją środowisk żydowskich działalność modlitewna została zawieszona. W 1974 roku przejęta została przez Skarb Państwa, po czym kilkukrotnie zmieniała właścicieli aby w 1995 roku znów trafić w ręce gminy żydowskiej. Synagoga funkcjonuje do dziś, pełniąc nie tylko funkcję bożnicy, ale także sali koncertowej i miejsca spotkań nadając charakter wrocławskiej dzielnicy Czterech Wyznań.
Gmach Biblioteki Uniwersyteckiej mieści się we Wrocławiu przy ulicy Szajnochy. Projektantem był budowlany radca miejski Richard Plüddemann. Budynek został oficjalnie otwarty w kwietniu 1891 roku. Z początku budynek na parterze zajmowała Miejska Kasa Oszczędnościowa i bank, a na piętrze znajdowała się biblioteka. W latach 30' XX wieku bank i Kasa zostały przeniesione co pozwoliło znacznie powiększyć powierzchnię przeznaczoną na magazynowanie książek. Obiekt przetrwał wojnę unikając zniszczeń.
Gmach Biblioteki Uniwersyteckiej mieści się we Wrocławiu przy ulicy Szajnochy. Projektantem był budowlany radca miejski Richard Plüddemann. Budynek został oficjalnie otwarty w kwietniu 1891 roku. Z początku budynek na parterze zajmowała Miejska Kasa Oszczędnościowa i bank, a na piętrze znajdowała się biblioteka. W latach 30' XX wieku bank i Kasa zostały przeniesione co pozwoliło znacznie powiększyć powierzchnię przeznaczoną na magazynowanie książek. Obiekt przetrwał wojnę unikając zniszczeń.