w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; na zdjęciu rekordowy Fiat wyjeżdżający z serwisu zloklalizowanego niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; na zdjęciu rekordowy Fiat tuż po pobiciu rekordu na pierwszy dystansie (z wynikiem 138,081 km/h) 23 czerwca o godz. 5:44 rano; zdjęcie wykonano niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia)
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu; w białych kombinezonach czterech z ośmiu kierowców biorących udział w biciu rekordu - od lewej: Jerzy Dobrzański, Ryszard Nowicki, Marek Varisella i Andrzej Jaroszewicz
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu; w białych kombinezonach trzej z ośmiu kierowców biorących udział w biciu rekordu - od lewej: Ryszard Nowicki, Andrzej Jaroszewicz i Jerzy Dobrzański
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu; w białych kombinezonach czterej z ośmiu kierowców biorących udział w biciu rekordu - od lewej: Robert Mucha, Andrzej Jaroszewicz, Ryszard Nowicki i Marek Varisella
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu; w białych kombinezonach czterej z ośmiu kierowców biorących udział w biciu rekordu - od lewej: Sobiesław Zasada, Jerzy Dobrzański, Andrzej Jaroszewicz i Robert Mucha
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu; w białych kombinezonach czterej z ośmiu kierowców biorących udział w biciu rekordu - od lewej: Ryszard Nowicki, Jerzy Dobrzański, Andrzej Jaroszewicz i Sobiesław Zasada
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu; na masce samochodu Sobiesław Zasada, na lewo od niego (z butelką sampana w ręce) Jerzy Dobrzański, na prawo (także z butelką szampana) - Robert Mucha
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu; w białych kombinezonach czterej z ośmiu kierowców biorących udział w biciu rekordu - od lewej: Sobiesław Zasada, Andrzej Jaroszewicz, Jerzy Dobrzański i Robert Mucha
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; 23 czerwca o godz. 5:44 rano pobity został rekord na pierwszym dystansie, który pokonano z prędkością 138,081 km/h; na zdjęciu, wykonanym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich (gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia), moment celebracji tego sukcesu; obok samochodu w białych kombinezonach trzej z ośmiu kierowców biorących udział w biciu rekordu - od lewej: Jerzy Dobrzański, Andrzej Jaroszewicz i Robert Mucha
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; na zdjęciu Marek Varisella, jeden z ośmiu kierowców biorących udział w próbie, niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich, gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; na zdjęciu sędzia z Międzynarodowej Federacji Samochodowej (Federation Internationale de l'Automobile, FIA) czuwający nad prawidłowym przebiegiem próby w namiocie ustawinym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich, gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; na zdjęciu sędzia z Międzynarodowej Federacji Samochodowej (Federation Internationale de l'Automobile, FIA) czuwający nad prawidłowym przebiegiem próby w namiocie ustawinym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich, gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; na zdjęciu sędzia z Międzynarodowej Federacji Samochodowej (Federation Internationale de l'Automobile, FIA) czuwający nad prawidłowym przebiegiem próby w namiocie ustawinym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich, gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia
w dniach 15-30.06.1973 r. na trzydziestokilomterowym odcinku autostrady między Wrocławiem a Legnicą (wówczas fragment drogi międzynarodowej E22, dziś - autostrady A4) została przeprowadzona zakończona sukcesem próba bicia rekordu prędkości na dystansie 25000 km, 25000 mil i 50000 km przez Polskiego Fiata 125p; na zdjęciu sędzia z Międzynarodowej Federacji Samochodowej (Federation Internationale de l'Automobile, FIA) czuwający nad prawidłowym przebiegiem próby w namiocie ustawinym niedaleko dziś już nieistniejącego baru "Oaza" przy wjeździe na autostradę od strony Kątów Wrocławskich, gdzie znajdowała się baza całego przedsięwzięcia
pochód pierwszomajowy na styku ul. Karola Świerczewskiego (dziś: ul. Józefa Piłsudskiego) i pl. PKWN (dziś: pl. Legionów) - w tle budynek przy dzisiejszej ul. J. Piłsudskiego 15-17 przyozdobiony z okazji święta pracy
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu służby medyczne udzielające pomocy zawodnikowy radzieckiemu Giennadijowi Kurilence; na torze widoczna karetka pogotowia marki FSO Warszawa
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu zwycięzca zawodów Nowozelandczyk Ivan Mauger w otoczeniu członków Zespołu Pieśni i Tańca "Wrocław"
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu ceremonia otwarcia zawodów - na motocyklu w pierwszym rzędzie reprezentant Polski Antoni Woryna, w drugim rzędzie z lewej Szwed Anders Michanek, obok niego Anglik Trevor Hedge
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu ceremonia otwarcia zawodów - na motocyklach w pierwszym rzędzie od lewej: Ivan Mauger (Nowa Zelandia), Barry Briggs (Nowa Zelandia), Giennadij Kurilenko (ZSRR); w drugim rzędzie z lewej Walerij Klemientjew (ZSRR)
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu motocykle ustawione na torze przed rozpoczęciem zawodów
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na pierwszym planie zwycięzca zawodów Nowozelandczyk Ivan Mauger
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; przed siatką odgradzającą tor od trybun stoi zwycięzca zawodów Nowozelandczyk Ivan Mauger
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu zwycięzca zawodów Nowozelandczyk Ivan Mauger w otoczeniu członków Zespołu Pieśni i Tańca "Wrocław"
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu jeden z polskich zawodników (przypuszczalnie zdobywca drugiego miejsca Paweł Waloszek) po zakończeniu zawodów w towarzystwie członkiń Zespołu Pieśni i Tańca "Wrocław"
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu ceremonia otwarcia zawodów; na torze zawodnicy (plecami do obiektywu) - od prawej: Antoni Woryna (Polska), Henryk Glücklich (Polska), Hans-Jürgen Fritz (NRD), Anders Michanek (Szwecja), Trevor Hedge (Wielka Brytania), Władimir Gordiejew (ZSRR), Ole Olsen (Dania), Zygfryd Friedek (Polska) i Jan Mucha (Polska)
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu moment prezentacji zawodników
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu moment prezentacji zawodników - od lewej: Jan Mucha (Polska), Zygfryd Friedek (Polska), Ole Olsen (Dania), Władimir Gordiejew (ZSRR), Trevor Hedge (Wielka Brytania), Anders Michanek (Szwecja), Hans-Jürgen Fritz (NRD), Henryk Glücklich (Polska)
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu służby medyczne udzielające pomocy jednemu z zawodników, który uległ wypadkowi; na torze widoczna karetka pogotowia marki FSO Warszawa
Finał Światowy Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu na wrocławskim Stadionie Olimpijskim rozegrany w obecności 60 tys. widzów; na zdjęciu moment prezentacja motocykli przez mechaników
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na pierwszym planie trzeci od lewej udzielający wywiadu Zygmunt Hanusik (drugi na 5. etapie, ostatecznie trzeci w tej edycji wyścigu), na prawo od niego Ryszard Szurkowski (zwycięzca etapu, późniejszy triumfator całego wyścigu)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na zdjęciu trzech najszybszych kolarzy 5. etapu podczas rudny honorowej: w środku zwycięzca etapu (i ostatecznie całego wyścigu) Ryszard Szurkowski, na lewo od niego drugi na etapie (trzeci w wyścigu) Zygmunt Hanusik, na prawo od zwycięzcy trzeci we Wrocławiu Jiří Háva (Czchosłowacja)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na pierwszym planie pierwszy od prawej Ryszard Szurkowski (najszybszy na 5. etapie, późniejszy zwycięzca tej edycji wyścigu), obok niego udzielający wywiadu Zygmunt Hanusik (drugi we Wrocławiu i ostatecznie trzeci w wyścigu)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na pierwszym planie drugi od prawej zwycięzca etapu (i ostatecznie całego wyścigu) Ryszard Szurkowski
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; w środku zwycięzca etapu (i ostatecznie całego wyścigu) Ryszard Szurkowski udzielający wywiadów
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; piąty od lewej Zygmunt Hanusik (drugi na 5. etapie i trzeci w tej edycji wyścigu), obok niego (w kasku) Ryszard Szurkowski (zwycięzca etapu i całego wyścigu)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; piąty od lewej Zygmunt Hanusik (drugi na 5. etapie i trzeci w tej edycji wyścigu), obok niego (w kasku) Ryszard Szurkowski (zwycęzca etapu i całego wyścigu)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na zdjęciu etapowe podium - na najwyższym stopniu Ryszard Szurkowski (późniejszy zwycięzca całego wyścigu), na lewo od niego drugi na 5. etapie (i ostatecznie trzeci w wyścigu) Zygmunt Hanusik, na prawo od zwycięzcy trzeci we Wrocławiu Jiří Háva (Czchosłowacja)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na zdjęciu publiczność oczekująca na przyjazd kolarzy - na pierwszym planie przypuszczalnie uczniowie Technikum Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na zdjęciu publiczność oczekująca na przyjazd kolarzy - na pierwszym planie przypuszczalnie uczniowie Technikum Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na zdjęciu publiczność w oczekiwaniu na przyjazd kolarzy - na pierwszym planie przypuszczalnie uczniowie Technikum Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na zdjęciu etapowe podium - na najwyższym stopniu Ryszard Szurkowski (późniejszy zwycięzca całego wyścigu), na lewo od niego drugi na 5. etapie (i ostatecznie trzeci w wyścigu) Zygmunt Hanusik, na prawo od zwycięzcy trzeci we Wrocławiu Jiří Háva (Czchosłowacja)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na zdjęciu etapowe podium - na najwyższym stopniu Ryszard Szurkowski (późniejszy zwycięzca całego wyścigu), na lewo od niego drugi na 5. etapie (i ostatecznie trzeci w wyścigu) Zygmunt Hanusik, na prawo od zwycięzcy trzeci we Wrocławiu Jiří Háva (Czchosłowacja)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; na zdjęciu etapowe podium - na najwyższym stopniu Ryszard Szurkowski (późniejszy zwycięzca całego wyścigu), na lewo od niego drugi na 5. etapie (i ostatecznie trzeci w wyścigu) Zygmunt Hanusik, na prawo od zwycięzcy trzeci we Wrocławiu Jiří Háva (Czchosłowacja)
XXIII Wyścig Pokoju (Praga - Warszawa - Berlin, 12-26.05.1970 r.) - meta 5. etapu (Hradec Králové - Wrocław) na Stadionie Olimpijskim; zwycięzcą etapu został Ryszar Szurkowski (na zdjęciu z kwiatami w ręce), późniejszy triumfator tej edycji wyścigu
