Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Budynek Rotundy Panoramy Racławickiej widok od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Widok na budynek Rotundy Panoramy Racławickiej od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Zdjęcie wrocławskiego Ratusza wykonane z skrzyżowania ulic Świdnickiej i Oławskiej.

Osiedle Wrocław-Południe, blok mieszkalny między ulicą Gwiaździstą a Zielińskiego.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu; Neue Regierung], zbudowany według projektu architekta Feliksa Braulera.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.;

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.

Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesone na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego. Na pierwszym planie targowisko na Placu Grunwaldzkim.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966r. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Wrocław, 09-1989. Plakaty wyborcze „Solidarności” pozostałe na murach po kampanii wyborczej do Sejmu. Miedzy nimi plakaty ostrzegające przed AIDS. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 09-1989. Osiedle mieszkaniowe z tzw. wielkiej płyty. Fot. NAF Dementi

Nowopowstający budynek Instytutu Automatyki i Pomiarów przy ulicy Młodej Gwardii [obecnie Ludomira Różyckiego].

11 kondygnacyjny budynek budowany przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego na zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Racławickiej dla Wrocławskiego Zjednoczenia Materiałów Budowlanych.  

Nowopowstające budynki mieszkaniowe na Placu Grunwaldzkim.

Budynek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Wojewódzkiego [niem.: Regierungspräsidium] budowanego w latach 1939-1945 według projektu Felixa Braulera. Budynek nie został wykończony przez niemców i dopiero w latach 50. po otynkowaniu i remoncie stał się siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.

Budynek Gmachu Wydziału Melioracji Wyższej Szkoły Rolniczej na Placu Grunwaldzkim, obecnie Siedziba Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Wrocławskiego. Obiekt wzniesiony według projektu Krystyny i Mariana Barskich w latach 1968-1970.

Budowa Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego w tle budowany Wydział Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Katedra Jana Chrzciciela

Budynek wybudowany według projektu Jacka Burzyńskiego oraz Andrzeja Skorupyw latach 1957-1963, budowany do 1967 w tym samym roku w konkursie Towarzystwa Miłośników Wrocławia otrzymał tytuł Wrocławskiego Domu Roku.

Budowa nowego gmachu Wydziału Łączności Politechniki Wrocławskiej. Zdjęcie wykonane od ulicy Ludwisarskiej [równoległa do Józefa Hoene Wrońskiego, obecnie nieistnieje]. Od 2002 roku w budynku przy ulicy Janiszewskiego 11/17 mieści się Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Wrocław, 17-03-1987, ul. Marii Skłodowskiej-Curie. Protest Ruchu Wolność i Pokój ws. Marka Krukowskiego (Marek Krukowski) zwolnionego z Akademii Medycznej we Wrocławiu za odmowę złożenia przysięgi wojskowej (studenci medycyny przechodzili szkolenie wojskowe w czasie studiów). Milicjanci ściągają Wiesława Mielcarskiego (Wiesław Mielcarski), który pikietował na słupie ogłoszeniowym przed budynkiem Akademii Medycznej. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-03-1987. Akcja ekologiczna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem "Azbest to rak" ws. zagrożeń wynikających z użycia płyt z azbestu używanych do ocieplania budynków mieszkalnych. Fot. NAF Dementi

Wrocław, 15-03-1987. Akcja ekologiczna Ruchu Wolność i Pokój pod hasłem "Azbest to rak" ws. zagrożeń wynikających z użycia płyt z azbestu używanych do ocieplania budynków mieszkalnych. Fot. NAF Dementi

Widok z Bulwaru Xawerego Dunikowskiego na Most Pokoju, w tle bloki przy pl. Grunwaldzkim (zaprojektowane przez Jadwigę Grabowską-Hawrylak, wzniesione w latach 1970-1973)

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Widok na ul. Schweidnitzer Straße (obecnie ul. Świdnicka); (od lewej strony zniszczone budynki) Teatru miejskiego (obecnie gmach Opery), Hotelu Monopol, kościoła św. Doroty

Ruiny kamienic niedaleko Dominikanerplatz [obecnie pl. Dominikański]

Widok na zniszczony budynek domu parafialnego przy kościele św. Wojciecha; (tuż za nim nieistniejące już) ruiny gmachu Poczty Głównej

Budowa domu studenckiego Akademii Wychowania Fizycznego przy ul. Mickiewicza we Wrocławiu.

Fragment osiedla mieszkaniowego na wrocławskich Popowicach.

Fragment osiedla mieszkaniowego na wrocławskich Popowicach.

Fragment osiedla mieszkaniowego na wrocławskich Popowicach.

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Przesypownia cementu w porcie popowickim we Wrocławiu; były tu kierowane liczne transporty dla wrocławskich przedsiębiorstw budowlanych

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego.

Osiedle Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (obecnie Osiedle Przyjaźni) na wrocławskich Krzykach, usytuowane w widłach ulic Krzyckiej i Przyjaźni (ówcześnie ul. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej); zaprojektowane przez Witolda Jerzego Molickiego z wrocławskiego "Miastoprojektu"; wykonawcą inwestycji było Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane. N/z: szeregowcy Złotorowicz i Łysakowski wypełniają polecenia swojego dowódcy - kaprala Papierkowskiego.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Żołnierze z oddziału Obrony Terytorialnej Kraju podczas pracy na budowie przy ul. Złotostockiej we Wrocławiu; budowę prowadziło Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego "Północ", na której pracowali żołnierze-budowlańcy wykonujący roboty zbrojarskie, ciesielskie oraz prace ogólnobudowlane.

Budowa bloków na osiedlu mieszkaniowym Polanka na Karłowicach we Wrocławiu

Budowa zespołu budynków na pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu - tzw. wrocławski Manhattan (ze względu na kształt okien wieżowce nazywane były sedesowcami); w tle widoczny Dom Studencki "Dwudziestolatka"

Budowa zespołu budynków na pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu - tzw. wrocławski Manhattan (ze względu na kształt okien wieżowce nazywane były sedesowcami)

Budowa zespołu budynków na pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu - tzw. wrocławski Manhattan (ze względu na kształt okien wieżowce nazywane były sedesowcami)

Budowa Centrum Orląt na Placu Orląt Lwowskich we Wrocławiu.

Widok na działkę z Tarasu zdjęcie prawej strony ogrodu. Wrocław, Oporów

adresatem listu pochwalnego Zofia Molasy

Cegiełka o wartości 50 zł na budowę gmachu KC PZPR.

Legitymacja poświadczająca nadanie ... Złotej Odznaki Zasłużony dla Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej; pieczęć Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, podpis W kwietniu 1987 Ministrem Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej był Jerzy Bajszczak

adresatem listu pochwalnego Zofia Molasy

Miejsce budowy gmachu "Arkady Wrocławskie" - kwartał ograniczony ulicami: Komandorską, Swobodną, Powstańców Śląskich, Nasypową.

Miejsce budowy gmachu "Arkady Wrocławskie" - kwartał ograniczony ulicami: Komandorską, Swobodną, Powstańców Śląskich, Nasypową.