Plac Solny we Wrocławiu, z lewej strony widoczny dawny budynek Miejskiej Kasy Oszczędności a obecnie budynek BZ WBK [projektu Heinricha Rumpa z 1930 roku], w głębi rynek wrocławski z widocznym budynkiem ratusza.

Zachodnia pierzeja Placu Solnego we Wrocławiu.

Wrocławski rynek, budynek nowego ratusza [wybudowany w latach 1860-1864 na podstawie projektu Friedricha Augusta Stülera. Obecnie stanowi siedzibę prezydenta i rady miejskiej Wrocławia].

Kamieniczki Jaś i Małgosia widoczne od strony Rynku, w tle widoczny dach Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem Świętej Elżbiety.

Kamieniczki Jaś i Małgosia widoczne od strony Rynku, w tle widoczny dach Kościoła Garnizonowego pod wezwaniem Świętej Elżbiety.

Widok z piętra Domu Towarowego Renoma na ulicę Świdnicką. Widoczne budynki Opery Wrocławskiej i Kościoła pw. Świętej Doroty.

Hotel Monopol wybudowany został w 1892 roku, przetrwał wojnę bez znaczących uszkodzeń. W latach 2007-2009 był gruntownie rewitalizowany. Do dziś dnia stanowi perłę wśród wrocławskich zabytków architektury w stylu Art Nouveau.

Gmach Opery Wrocławskiej przy ulicy Świdnickiej. Wybudowany został w latach 1839-1841 według projektu Carla Ferdinanda Langhansa. W drugiej połowie XIX wieku gmach spłonął dwukrotnie i tyle samo razy został odbudowany i zmodernizowany, najpierw w 1865 roku przez Karla Lüdecke, a w latach 1871-1872 odbudową kierował Karl Schmidt. Po Ii wojnie światowej wymieniono uszkodzone statuy muz oraz zdjęto figury niemieckich i austriackich kompozytorów. Kolejna modyfikacja (rozbudowa południowej części Opery) miała miejsce w latach 1954-1956, natomiast modernizacja przeprowadzana w latach 1996-2007 pozostawiła Operę w stanie, w którym możemy podziwiać ją dziś.

Kolegiata Świętego Krzyża i Świętego Bartłomieja widoczna od strony wrocławskiego Ogrodu Botanicznego.

Wrocław - Hala Ludowa [dziś Hala Stulecia wzniesiona w latach 1911-1913 na podstawie projektu Maxa Berga na potrzeby tzw. Wystawy Stulecia na terenie byłego ogrodu zoologicznego. Remont Hali przeprowadzono w latach 2009-2011 do dzis jest ona miejscem wielu koncertów, targów i wystaw.] widziana z Ogrodu Zoologicznego [założonym w 1865 roku, będącym najstarszym ZOO w Polsce].

Zabytkowy budynek terrarium we wrocławskim Ogrodzie Zoologicznym.

Wrocławski rynek, pierzeja południowa i ratusz. Na pierwszym planie pomnik hrabiego Aleksandra Fredry.

Dziedziniec Ossolineum we Wrocławiu [w dawnym Gimnazjum św. Macieja, Zakład przeniesiono ze Lwowa do Wrocławia po II wojnie światowej].

Pergola o kształcie połowy elipsy, wybudowana naokoło stawu z fonatanną w Parku Szczytnickim [prace budowlane ukończono w lutym 1913 roku].

Wrocławska fontanna zjadująca się przy Hali Stulecia otoczona pergolą [przebudowana w 2009 roku, przemieniono ją w fontannę multimedialną, gdzie odbywają się specjalne pokazy].

Zabytkowy Młyn Maria znajdujący się we Wrocławiu na wyspie Słodowej, pod nim przepływa kanał nazwany tak samo jak młyn.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Prace budowlane przy budowie Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego przy ulicy Fryderyka Joliot Curie 14.

Budowa nowego gmachu Wydziału Łączności Politechniki Wrocławskiej. Zdjęcie wykonane od ulicy Ludwisarskiej [równoległa do Józefa Hoene Wrońskiego, obecnie nieistnieje]. Od 2002 roku w budynku przy ulicy Janiszewskiego 11/17 mieści się Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej.

Budynek wybudowany według projektu Jacka Burzyńskiego oraz Andrzeja Skorupyw latach 1957-1963, budowany do 1967 w tym samym roku w konkursie Towarzystwa Miłośników Wrocławia otrzymał tytuł Wrocławskiego Domu Roku.

Budowa Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego w tle budowany Wydział Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Katedra Jana Chrzciciela

Budynek Gmachu Wydziału Melioracji Wyższej Szkoły Rolniczej na Placu Grunwaldzkim, obecnie Siedziba Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Wrocławskiego. Obiekt wzniesiony według projektu Krystyny i Mariana Barskich w latach 1968-1970.

Budynek Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, obecnie Urzędu Wojewódzkiego [niem.: Regierungspräsidium] budowanego w latach 1939-1945 według projektu Felixa Braulera. Budynek nie został wykończony przez niemców i dopiero w latach 50. po otynkowaniu i remoncie stał się siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.

Nowopowstające budynki mieszkaniowe na Placu Grunwaldzkim.

11 kondygnacyjny budynek budowany przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego na zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Racławickiej dla Wrocławskiego Zjednoczenia Materiałów Budowlanych.  

Zielona Brama [Grunes Tor], budynek zbudowany w latach 1564-1568 w stylu manieryzmu niderlandzkiego na gdańskim Długim Targu.

Fontanna Neptuna w Gdańsku z czarno-niebieskiego marmuru z początku XVII wieku przed Dworem Artusa.

Fontanna Neptuna w Gdańsku z czarno-niebieskiego marmuru z początku XVII wieku przed Dworem Artusa.

Prace rekonstrukcyjne rzeźby przy gdańskiej kamienicy, najprawdopodobniej na Głównym Mieście.

Prace rekonstrukcyjne rzeźby przy gdańskiej kamienicy, najprawdopodobniej na Głównym Mieście.

Latarnia i gdańskie kamienice, najprawdopodobniej Długi Targ

Widok na gdańską starówkę nad Motławą, zdjęcie wykonane najprawdopodobniej z zielonego mostu. Drugi budynek od prawej Brama Chlebicka, piąty Brama Mariacka ostatni budynek za bramami Żuraw Gdański [niem.: Kantor].

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 w tle Dwór Artusa.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 w tle od prawej: Dwór Artusa, Stary Dom Ławy, Nowy Dom Ławy oraz Złota Kamienica.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 W tle od prawej Dwór Artusa i Nowy Dom Ławy na Długim Targu.

Fontanna Neptuna nocą na Długim Targu zbudowana z niebiesko-czarnego marmuru na początku XVII wieku. Zniszczona w 1945, odbudowana w 1958 Od lewej Dwór Artusa, Nowy Dom Ławy.

Brama Zielona Głównego miasta wzniesiona w latach 1564-1568 w stylu manieryzmu niderlandzkiego.

Gdański Długi Targ nocą, zdjęcie wykonano w przejściu Zielonej Bramy w oddali widać wieże gdańskiego Ratusza

Widok na gdańską starówkę nad Motławą, zdjęcie wykonane najprawdopodobniej z zielonego mostu. Drugi budynek od prawej Brama Chlebicka, piąty Brama Mariacka ostatni budynek za bramami Żuraw Gdański [niem.: Kantor].

Sopockie molo budowane w latach 1927-1928 będące najdłuższym molem o konstrukcji drewnianej nocą.

Sopockie molo budowane w latach 1927-1928 będące najdłuższym molem o konstrukcji drewnianej nocą.

Gotycki ołtarz Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny Wita Stwosza w kościele Mariackim budowany w latach 1477-1489 wykonany z drzewa dębowego i modrzewia.;

Gotycki ołtarz Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny Wita Stwosza w kościele Mariackim budowany w latach 1477-1489 wykonany z drzewa dębowego i modrzewia.;

Zamek Królewski na Wawelu, zdjęcie wykonane z podzamcza widok na Bazylikę archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie [Katedra Wawelska].

Krakowskie Sukiennice, obecny kształt przybrały po przebudowie z końca XIX wieku według projektu Tomasza Prylińskiego.

Krakowskie Sukiennice, obecny kształt przybrały po przebudowie z końca XIX wieku według projektu Tomasza Prylińskiego.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 roku pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Barkowy Pałac budowany w latach 1527-1580 przez Konrada von Nositza. W 1702 pałac został przebudowany przez nowego właściciela Moritza Christiana von Schweintza.; W 1863 pałac kupił baron Aleksander Friedrich Wilhelm von Minutoli, po jego śmierci w 1887 przypadł jego córce Annie małżonce Joachima von Pfeil und Klein Ellguth. W rękach rodziny von Pfeil Pałac pozostał do końca II Wojny Światowej.; Po wojnie zoorganizowano w nim siedzibę zarządu PGR. W 1960 w pałacu utworzono Zespół Szkół Rolniczych z czasem przekształcony w Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966r. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Budowa siedziby Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego ul. Fryderyka Joliot Curie 13-14. Kamień węgielny obiektu wmurowano 23 grudnia 1966 roku. Kompleks 3 obiektów zaprojektowali Marian i Krystyna Barscy.

Trojaczki - punktowce. Budynki mieszkaniowe wzniesone na ulicy Mikołaja Reja o numerach 4,6 i 8 zbudowane według projektu Marii Molickiej. W 1968 roku budynki otrzymały tytuł "Mistera Wrocławia. Budynki tego projektu wzniesiono również na ulicach Kolejowej, Szpitalnej, Grabiszyńskiej i Stefana Wyszyńskiego. Na pierwszym planie targowisko na Placu Grunwaldzkim.

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.

Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego w budowie, obiekt zbudowany w latach 1968-1970. Zaprojektowany przez Krystynę i Mariana Barskiego.;

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Hotel Panorama w budwie na Placu Feliksa Dzierźyńskiego [obecnie Plac Dominikański] zbudowany według projektu Henryka Jarosza i Jerzego Liśniewicza.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Wrocławski dom willowy najprawdopodobniej na Karłowicach.

Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu; Neue Regierung], zbudowany według projektu architekta Feliksa Braulera.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław - Zachód II w budowie. Koncept osiedla mieszkaniowego stowrzył w 1966 roku architekt Witold Jerzy Molicki  a realizację rozpoczęto w 1968r a budowę zakończono w 1972 roku.

Osiedle Wrocław-Południe, blok mieszkalny między ulicą Gwiaździstą a Zielińskiego.

Zdjęcie wrocławskiego Ratusza wykonane z skrzyżowania ulic Świdnickiej i Oławskiej.

Widok na budynek Rotundy Panoramy Racławickiej od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Budynek Rotundy Panoramy Racławickiej widok od strony Parku Juliusza Słowackiego.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Metalowa konstrukcja kopuły Rotundy Panoramy Racławickiej.; 1 kwietnia 1957 Stowarzyszenie Architektów Rzeczypospolitej Polskiej ogłosiło ogólnopolski konkurs na budynek Panoramy Racławickiej, który wygrało małżeństwo architektów Ewy i Marka Dziekońskich z wrocławskiego "Miastoprojektu". 31 grudnia 1957 roku Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej bezskutecznie zaapelował o wsparcie Rad Narodowych w całym kraju. Na środki czekano 8 lat, kiedy Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy wyznaczył środki na budowę Rotundy. Z powodu braku środków wzniesiono jedynie Rotundę i po 1967 wstrzymano prace.; Dopiero w 1985 roku po zorganizowanej zbiórce pieniędzy z inicjatywy Profesora Alfreda Jahna na rzecz KOPR udało się ukończyć i udostępnić Panoramę Racławicką.;

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], na wprost fontanna przed Dworcem Głównym. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na pierwszym planie autobus Jelcz 043. Od prawej Grand Hotel wraz z neonem, Hotel Sofia [neon Oszczędzaj w PKO], blok mieszkalny z neonem [Dobry wieczór we Wrocławiu].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Para na ulicy Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego]. Na budynkach przy ulicy neony [Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Ulica Karola Świerczewskiego nocą [obecnie Józefa Piłsudskiego], Na budynkach przy ulicy neony [od prawej: Futra, Dobry wieczór we Wrocławiu; Oszczędzaj w PKO].

Dworzec Autobusowy PKS na Placu Konstytucji [od 24.09.1981 Plac Konstytucji 3 maja]  nocą.

Ulica Karola Świerczewskiego nocą po prawej Hotel Piast oraz Grand Hotel.

Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.

Skrzyżowanie ulicy Generała Karola Świerczewskiego [obecnie Józefa Piłsudszkiego] z ulicą Świdnicką. Po lewej Kino Śląsk i siedziba operetki wrocławskiej, zbudowany w latach 1928-29 dla sp. Schauburg A.G. według projektu F. Lippa.

Wrocławskie Podwale nocą na zdjęciu szereg kamienic pomiędzy ulicą Dworcową a Hugo Kołłątaja. W oddali przy skrzyżowaniu Kołłątaja i Podwala Kiosk projektu Maxa Berga zbudowany w 1911  początkowo pełniący funkcję stacji redukcyjnej gazu, przed wojną sprzedawano w kiosku mleko. Po wojnie pełnił on funkcję między innymi baru mlecznego oraz szaletu.

Teatr Polski przy ulicy Gabrieli Zapolskiej 3 nocą. Wzniesiony w latach 1905-1906 z inicjatywy Teatralnego Towarzystwa Schilerowskiego według projektu Walthera Henrschela. Po 1945 budynek wyremontowano i przekształcono elewację według projektu Profesora Andrzeja Frydeckiego jednego z założycieli Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Po pożarze z stycznia 1994 budynek po raz kolejny przebudowano według projektu Wiktora Jackiewicza. Na budynku znajduję się neon [Teatr Polski] w oddali ulicy widać nasyp kolejowy przy ulicy Wojciecha Bogusławskiego.

Zdjęcie Mostu Grunwaldzkiego wykonane z dachu budynku przy ulicy Mazowieckiej. W tle widać budowę Wydziału Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego;

Dom willowy najprawdopodobniej gajowice.

Most Grunwaldzki zbudowany w latach 1908-1910 [od 1910r. Kaiserbrucke po 1919r. Freiheitsbrücke od 1945r. nazwa obecna],według projektu architekta Richarda Pluddemana zimą 1968r.; W tle Budynek Poczty Głównej oraz Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu [Urząd Wojewódzki we Wrocławiu].

Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku. Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.

Iluminacja świetlna Spółdzielczego Domu Handlowego na Rynku.; Dawny dom towarowy Braci Barschów Rynek 31-32, neobarokowy budynek zaprojektowany przez Georga Schneidera, przebudowany w latach 1929-1930. W trakcie działań wojennych budynek został uszkodzony, działalność na nowo rozpoczęto 7 sierpnia 1946. W latach 1961-1965 budynek przeszedł modernizację i otrzymał nazwę Spółdzielczy Dom Handlowy Feniks.